Ανήμερα της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, η λογική και το χρέος – σε όποιον το αισθάνεται βέβαια – επιτάσσει να ασχοληθούμε με κάτι σχετικό…

Θα κάνουμε δύο επισημάνσεις διαφορετικού χαρακτήρα όμως στην αρχή… 

Η πρώτη έχει να κάνει με την προσπάθεια του δήμου Ιωαννιτών να συνεργαστεί με το δήμο Θεσσαλονίκης για την προσέλκυση τουριστών από την Τουρκία…

Τα γράφουμε σήμερα πριν… πλακώσει ο κακός χαμός από τους «τουρκοφάγους», που είμαστε βέβαιοι, ότι θα βρουν πεδίο δράσης λαμπρό…

Το στοίχημα είναι η αεροπορική σύνδεση. Εάν καταφέρουμε με οποιονδήποτε τρόπο και γιατί όχι, με οποιοδήποτε κόστος, να φτιάξουμε επιτέλους το αεροδρόμιο, ώστε να μπορεί να δέχεται πτήσεις τσάρτερ και από το εξωτερικό, θα μπορούμε να μιλάμε για μία συνεργασία επ’ ωφελεία και των δύο πόλεων…

Δε μιλάμε όμως για το θέμα των εργασιών στο αεροδρόμιο, αλλά για την αναγκαιότητα να στηριχθεί σε εθνικό επίπεδο, η προοπτική της αναβάθμισης αυτού…

Για τα οφέλη από την επισκεψιμότητα των Τούρκων στη Θεσσαλονίκη, δε χρειάζεται να ρωτήσει κανείς τον Μπουτάρη, αλλά τον εμπορικό κόσμο της πόλης, για να αντιληφθεί εάν βοήθησαν οι Τούρκοι ή όχι…

Ένα δεύτερο θέμα που θέλαμε και προ ημερών να σχολιάσουμε έχει να κάνει με τη μονάδα εναπόθεσης και επεξεργασίας λυματολάσπης στον βιολογικό και την σχετική ερώτηση του Μιχ. Κασσή προς τον υπουργό ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτη…

Μα καλά, τρεις ημέρες έμεινε στα Γιάννινα ο υπουργός, χάθηκε ο κόσμος να του μιλήσει κάποιος για τη μονάδα ή να τον πάει μέχρι το σημείο που γίνεται;

Έπρεπε να φύγει ο Μανιάτης από τα Γιάννινα για να κληθεί να απαντήσει σε ερώτηση στη Βουλή για το θέμα; 

Εκτός κι αν έπρεπε να υποστεί το… απαραίτητο μασάζ σε τέτοιες περιπτώσεις, κάτι που θα φανεί από το περιεχόμενο της απάντησής του…

Για την εθνική επέτειο λοιπόν σήμερα να ευχηθούμε χρόνια πολλά, όχι γιατί έτσι πρέπει, αλλά γιατί έτσι το αισθανόμαστε…

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να μάθει λεπτομέρειες για το Έπος του ’40 χωρίς να χρειαστεί να ψάξει πολύ…

Με λύπη μας όμως διαπιστώνουμε, ότι εκτός της σχεδόν ανύπαρκτης αναφοράς στο Έπος στα σχολικά βιβλία, υποβαθμίζονται οι σχολικές γιορτές από τα ίδια τα σχολεία και τους δασκάλους…

Προσωπικά, δεν κατανοούμε γιατί η ημέρα της σχολικής γιορτής, θα πρέπει να θεωρείται από αγγαρεία μέχρι… ευκαιρία για να κολλήσουμε μία ημέρα και να την κάνουμε τριήμερο ή τετραήμερο…

Και καλά, αν λείπει κάποιος, να το καταλάβουμε. Εάν όμως δε λείπει, ποιος ο λόγος να θεωρείται σχεδόν αυτονόητη και αναμενόμενη η απουσία του από τη σχολική γιορτή;

Η άποψή μας είναι, ότι ειδικά αυτή τη μέρα και ειδικότερα στην περιοχή μας θα έπρεπε να οργανώνεται μία εκδρομή στους τόπους των μαχών ή μία γιορτή, διαφορετικού περιεχομένου ίσως, στο πλαίσιο ενός πλήρους ωρολογίου προγράμματος στο σχολείο… 

Αλλά δε μπορούμε να δεχθούμε την στάση δασκάλων και διευθυντών, που θεωρούν ως κάτι ασήμαντο, την εσκεμμένη και χωρίς κανέναν επαρκή λόγο, απουσία μαθητών από το σχολείο τη μέρα της γιορτής…