Ο καθένας έχει και το δίκιο του από όποια σκοπιά κι αν το εξετάσεις το ζήτημα του καθορισμού των νέων ανταποδοτικών τελών στο δήμο Ιωαννιτών…
Και η δημοτική αρχή έχει κάθε λόγο να επιχαίρει, γιατί πρότεινε μειώσεις και η αντιπολίτευση, γιατί από τις παρατηρήσεις της θεωρεί, ότι αφενός οι μειώσεις δεν είναι σημαντικές και αφετέρου, πως η επιχειρηματολογία της δημ. αρχής ήταν αδύναμη, αφού υπάρχουν τα περιθώρια, για μεγαλύτερες μειώσεις…
Ως μία γενική παρατήρηση πάντως, καλύτερο είναι το κλίμα αυτό από το να παρακολουθούμε καυγάδες για τις αυξήσεις των τελών και για το πόσο μεγαλύτερα τέλη είχαν επιβάλει οι προηγούμενοι…
Έχει δίκιο πάντως ο Φ. Βάββας να λέει, ότι όπως και να το κάνεις, η μείωση είναι της τάξης του 10-15% αλλά πως αλλιώς να φανεί, όταν αναφέρεται σε ποσό 1,60 ή 0,80 ευρώ…
Για την «επιστροφή» της δημ. αρχής στον ρεαλισμό, αναφορικά με τη μελέτη ανάπλασης της κεντρικής πλατείας, δε χρειάζεται να σχολιάσουμε κάτι σήμερα, πλην ίσως της φιλότιμης προσπάθειας δημάρχου και αντιδημάρχου Γ. Αρλέτου, να το… στρογγυλέψουν, για να μη φανεί, ότι θα υλοποιηθεί η ίδια μελέτη, αλλά μία άλλη…
Ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο όμως που είναι βέβαιο, ότι θα βρεθεί στο προσκήνιο τις επόμενες εβδομάδες και τους επόμενους μήνες, σχετικά με τη χορήγηση των εμβολίων…
Το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή ενός γονέα, σε βάρος απόφασης δημ. συμβουλίου, με την οποία επικυρώθηκε η διαγραφή του παιδιού του από τον βρεφονηπιακό σταθμό, με το αιτιολογικό, ότι δεν ήταν πλήρως εμβολιασμένο, με βάση όσα αναγραφόταν στο βιβλιάριο υγείας…
Δε θέλουμε να σταθούμε στο σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ, που φανταζόμαστε, ότι καταλαβαίνετε ποιο είναι και ότι κάτι αντίστοιχο θα εφαρμοστεί εάν απαιτηθεί και στον εμβολιασμό για τον covid-19…
Θα σταθούμε μόνο στο σκεπτικό, στο οποίο βασίστηκε η προσφυγή του γονέα, το οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει πως το παιδί του, με τη διαγραφή από τον σταθμό «τιμωρείται και τυγχάνει διαφορετικής μεταχείρισης από τα συνομήλικα παιδιά και συμμαθητές της, χωρίς να υφίσταται λόγος, ενώ περιορίζεται ουσιωδώς η συμμετοχή της στην κοινωνική ζωή εν γένει…»
Ας πούμε, ότι ως εδώ είναι ένα αναμενόμενο περιεχόμενο μίας τέτοιας προσφυγής…
Το επόμενο όμως δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί αναφέρει, πως πρόκειται για «…ένα επαχθές μέτρο (σ.σ για τον εμβολιασμό πάντα) το οποίο δεν είναι αναγκαίο, αφού το παιδί είναι υγιές, δεν συντρέχει περίπτωση πανδημίας και τα υπόλοιπα παιδιά που είναι εγγεγραμμένα στον παιδικό σταθμό έχουν λάβει τα προβλεπόμενα εμβόλια».
Αν κάποιος λοιπόν είναι αρνητής των εμβολίων γενικά, ταυτόχρονα τα επικαλείται ως μέσο προστασίας και του παιδιού του, αφού θεωρεί, ότι έχουν εμβολιαστεί τα υπόλοιπα, επομένως επιτυγχάνεται η ανοσία της αγέλης, δε συντρέχει περίπτωση πανδημίας και επομένως, δεν υπάρχει λόγος να εμβολιαστεί και το δικό του παιδί!
Τα λογικά άλματα στην περίπτωση αυτή ξεπερνούν το… παγκόσμιο ρεκόρ του Ντουμπλάντις στο επί κοντώ, όμως ας σκεφτούμε όλοι μας, ποια θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη διαφόρων ασθενειών στον πλανήτη, αν ένας μεγάλος αριθμός γονέων, είχε παρόμοια άποψη με τον προσφεύγοντα…
Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν κάνουμε την αναφορά ενόψει του εμβολιασμού για covid-19 γιατί ακόμη δεν έχουν καταλήξει οι επιστήμονες, αν πρέπει να εμβολιαστούν και τα παιδιά και αν ναι, από ποια ηλικία και πάνω…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
