Το οριακό σημείο για τη ζωή

Οι εκατομμυριούχοι είναι το 1% του πληθυσμού παγκοσμίως, όμως κατέχουν τον μισό περίπου ιδιωτικό πλούτο του κόσμου, σύμφωνα με την ετήσια έρευνα της εταιρείας χρηματοοικονομικών συμβούλων Boston Consulting Group.
Τα 18,5 εκατομμύρια φτάνουν τα νοικοκυριά που μοιράζονται το 47% του παγκόσμιου πλούτου σε εισοδήματα, τραπεζικές καταθέσεις ή μετοχές. Το ύψος της περιουσίας όλων μαζί ανέρχεται στα 78,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ξεπερνά το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν κι άλλες αντίστοιχες έρευνες που δείχνουν μία τεράστια ανισοκατανομή του πλούτου στον πλανήτη. Κι αυτή η ανισοκατανομή είναι τελικά και το πρόβλημα.

Αποτυχία

Στην πράξη, τέτοια νούμερα αποδεικνύουν την αποτυχία του καπιταλισμού. Μπορεί να είναι ένα σύστημα που επιβιώνει πολλές δεκάδες χρόνια συνέχεια τώρα, μπορεί να κατανίκησε τον αντίπαλό του τον 20ο αιώνα, τον κομμουνισμό, παρ’ όλα αυτά δεν έφερε την ευτυχία, τη δικαιοσύνη και την ισότητα, τις αξίες για τις οποίες αγωνίστηκαν οι άνθρωποι στις πιο μεγάλες και ελπιδοφόρες επαναστάσεις (τη γαλλική, την αμερικανική, την ελληνική ακόμα ακόμα). Και βέβαια καμία «αόρατη χειρ» δεν λειτούργησε ρυθμιστικά στην αγορά, όπως αρρύθμιστη ακόμα και σήμερα παραμένει όπως δείχνουν κι αυτά τα τρομερά ποσοστά φτώχειας. 

Η πρόοδος

Λένε βέβαια πολλοί ότι από την άλλη, ο πολιτισμός στη Γη και η επιστημονική ή η τεχνολογική πρόοδος είναι πρωτόγνωρη για την ιστορία του ανθρώπου.
Η πρόοδος όμως είναι και θέμα βλέμματος. Έχει άλλο πρόσημο ανάλογα πώς την κοιτάς. Ο φτωχός του παρελθόντος είχε να φάει το φτωχικό φαΐ που έβγαζε ο τόπος του, κάτι όμως που δεν επιτυγχάνεται στην περίπτωση των πεινασμένων σε πολλές περιοχές της Αφρικής ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ενώ οι παραγκουπόλεις της Ινδίας ή της Νότιας Αμερικής καμία σχέση δεν έχουν με τον φτωχό βίο των ανθρώπων πριν από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Η εξαθλίωση είναι πολύ χειρότερη από τη φτώχεια.
Το μεγάλο πρόβλημα του καπιταλισμού όμως είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος. Πρόκειται για ένα μοναδικό φαινόμενο, μία μοναδική απειλή, πρωτόγνωρη που προέκυψε από το αναπτυξιακό μοντέλο που στηρίζεται στην παραγωγή και μόνο κέρδους από κάθε εμπορική δραστηριότητα. Η μετατροπή των αγαθών του πλανήτη σε εμπορεύματα, έχει φέρει την ανθρωπότητα σε ένα οριακό σημείο, στο οποίο ακόμα και η φτώχεια ή ο πλούτος μοιάζουν πολύ υποδεέστερα του μεγάλου στοιχήματος που είναι πια η προστασία του πλανήτη και της ζωής πάνω σε αυτόν. Και είναι τόσο οριακό αυτό το πρόβλημα που εν τέλει δεν το συζητάμε. Γιατί κανείς ισχυρός δεν θέλει να πειράξει το οικονομικό μοντέλο που κυριαρχεί στη ζωή μας. Και γι’ αυτό και Ημέρες όπως αυτήν για το περιβάλλον στις 5 Ιουνίου περνάνε και φεύγουν τόσο εύκολα…

Ένας αγωγός μπύρας στην πόλη

Έναν αγωγό μπύρας κατασκευάζουν στην Μπρύζ του Βελγίου ώστε να σταματήσει η μεταφορά με φορτηγά που καταστρέφουν τους πλακόστρωτους παραδοσιακούς δρόμους. Όπως διάβασα στη Lifo, εταιρεία ανέλαβε να χρηματοδοτήσει τον αγωγό σε συνεργασία με μαγαζάτορες της πόλης που θα επενδύσουν κι αυτοί για την υλοποίηση του έργου. Ο αγωγός θα κοστίσει 4 εκατομμύρια ευρώ και εκτός από τους επιχειρηματίες θα χρηματοδοτηθεί και από πολίτες μέσω crowdfunding, οι οποίοι και θα αποκτήσουν πρόσβαση στη μπύρα που μεταφέρει ο αγωγός, ανάλογη με το ποσοστό της συμμετοχής τους.    
Τη βρήκα καταπληκτική την είδηση γιατί δείχνει ότι μία πόλη που κινείται, βρίσκει πάντα και λύσεις. Εμείς στα Γιάννενα και σε όλη την Ελλάδα ψάχνουμε ακόμα πώς θα παρκάρουν τα αυτοκίνητα, ποιος θα μπαίνει ή όχι στους πεζοδρόμους ή πώς θα εξασφαλιστούν τα επιμέρους κάθε φορά συμφέροντα σε κάθε κοινωνικό θέμα. Λύσεις για όλους μαζί, για το συλλογικό είναι της πόλης, για το πώς θα περάσουμε όλοι καλά, ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να βρούμε. Α, δεν γίνονται αυτά, λέμε. Δεν κάνουν για την πόλη μας, δεν είναι ώριμες οι συνθήκες, δεν τα θέλει ο λαός κλπ κλπ., Και βέβαια την ίδια ώρα, κάπου αλλού, κάποιοι άλλοι προσπαθούν να βρουν λύσεις ακόμα και για τα πλακάκια στην όμορφη πόλη τους. Οι κουτόφραγκοι!

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
fkaramitsos@yahoo.gr