ΔΟ αγώνας που κάνει η κυβέρνηση για να αυξήσει τα έσοδα είναι εμφανής. Και έχει ένα δίκιο και ο αν. υπουργός Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδης που έλεγε από την Άρτα το Σάββατο, ότι κόντρα στην καταστροφολογία πολλών ΜΜΕ, έργο παράγεται στο υπουργείο Οικονομικών.
Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι λεφτά στην αγορά δεν υπάρχουν. Δεν κυκλοφορούν, δεν παράγονται νέα. Κι εκεί είναι το κλειδί των εξελίξεων. Το υπουργείο αφενός πρέπει να συνεχίσει τους ελέγχους για τη φοροδιαφυγή την εισφοροδιαφυγή, αλλά πρέπει να έρθει από κοντά και το άλλο υπουργείο, το Ανάπτυξης και να δώσει ώθηση στις επενδύσεις. Άλλος τρόπος για να φύγουμε από τον κύκλο της κρίσης δεν υπάρχει.

Το παρελθόν

Κατηγορείται η σημερινή κυβέρνηση ότι είχε άλλες προσεγγίσεις παλιότερα. Οι «αυταπάτες» που είπε κάποια στιγμή ο πρωθυπουργός. Κατηγορείται επίσης, ότι προκάλεσε ζημιά, με τη μεγάλη καθυστέρηση της περυσινής διαπραγμάτευσης. Ισχύουν αυτές οι κατηγορίες. Αλλά μην μπερδεύουμε τα πάντα μέσα σε έναν κύκλο στοιχείων και παραμέτρων χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Αν το πρόβλημα είναι πολιτικό, που είναι σε μεγάλο βαθμό, η σημερινή κυβέρνηση πέρασε το τεστ των εκλογών του περυσινού Σεπτεμβρίου. Εκεί η εικόνα ήταν πολύ καθαρή και κανείς δεν ξεγελάστηκε. Κατά συνέπεια, όπως έχουμε πει κι άλλες φορές από εδώ, το να συγκρίνει κάποιος διαρκώς τις εξαγγελίες του 2014 του ΣΥΡΙΖΑ, για να αποδείξει ανακολουθίες, ψέματα και συμβιβασμούς, στην πράξη σήμερα δεν έχει κανένα νόημα.

Άλλαξε

Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειχνε ως αντιπολίτευση την πρέπουσα προσοχή σε πτυχές της οικονομικής πολιτικής που έχουν να κάνουν με τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών ή την αύξηση της απόδοσης των υπηρεσιών. Σήμερα από αυτές τις υπηρεσίες περιμένει έργο πχ στα έσοδα. Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε εντελώς αρνητικά τις ιδιωτικοποιήσεις. Σήμερα όμως η μισή κυβέρνηση είναι στο Πεκίνο και διαπραγματεύεται επενδύσεις της Κίνας στην Ελλάδας.
Με άλλα λόγια, η σημερινή κυβέρνηση θα κριθεί από όσα θα κάνει σήμερα και τα επόμενα χρόνια κι όχι από αυτά που έλεγε παλιά. Αυτό το ξέρουν πολλοί στην κυβέρνηση σήμερα, το αποδέχεται μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και συνιστά έναν από τους πυλώνες της πολιτικής: Μέτρο κρίσης αποτελεί το έργο που παράγεις. 

Ψηλά στα βουνά της Ηπείρου

Την Κυριακή που ανέβαινα για τη γιορτή των Καλαρρυτών, στα Τζουμέρκα σκεφτόμουν ότι τα δικά μας βουνά είναι πολύ διαφορετικά από άλλων περιοχών. Και πιο όμορφα θα έλεγα αλλά ας μην κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις. Είναι κι ότι εμείς εδώ μεγαλώσαμε. Με τα βουνά να μας κλείνουν ολόγυρα. Με τις κορυφές τους να τρυπάνε τον ουρανό. Με τα δένδρα να δασώνουν τις απότομες πλαγιές, τα νερά να αναβλύζουν, τα χωριά μας να κρύβονται μέσα στο πράσινο.
Με αυτά τα βουνά μεγαλώσαμε στην Ήπειρο και με αυτά μετράμε ακόμα τον κόσμο με τα μέσα μέτρα μας. Τα ίδια τα βουνά που δεν μπορούσαν να μας θρέψουν όλους πάντα, που μας απέκλειαν από τα μεγάλα δίκτυα των σύγχρονων καιρών, που έγιναν κάποιες στιγμές της ιστορίας πηγή φτώχειας και δραματικών γεγονότων.
Αυτό είναι ο τόπος μας όμως. Μέσα σε μία πέτρα, μέσα σε έναν κορμό δέντρου, ολόκληροι κόσμοι, ανθρώπινα ίχνη και σημάδια ονείρων. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr