Άσχημο πράγμα το… νευροκαβαλίκεμα!

Ακόμη πιο άσχημο όμως το καβάλημα του καλαμιού…

Και οι απαντήσεις – για την ακρίβεια κάποιες εξ αυτών – που έδωσε ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, απέδειξαν, ότι η οίηση της εξουσίας δε γνωρίζει σύνορα…

Για την οίηση αυτήν άλλωστε είχε μιλήσει ο ίδιος πριν από μερικούς μήνες στη Βουλή, έχοντας έναν έντονο διάλογο με την Ντ. Μπακογιάννη…

Το να εμφανίζεται ο ίδιος όχι απλώς … καλαμοκαβαλημένος, αλλά με ύφος καουμπόι, σαν να έχει αγαπήσει ξαφνικά τη δόξα και το στυλάκι του Πολάκη, δεν του ταιριάζει…

Και είναι κρίμα, όχι γιατί πιστεύουμε ότι έχει πολλές ικανότητες ή δυνατότητες, να κάνει πολλά πράγματα…

Αλλά επειδή, υποτίθεται, ότι ήρθε στην εξουσία μεταξύ άλλων και για να φέρει έναν νέο αέρα…

Και όχι να ξαναφυσά ο αέρας της (δήθεν) αλλαγής, που όλο την ακούμε και ποτέ δεν έρχεται…

Το αφήγημα της κυβέρνησης λοιπόν για τις τηλεοπτικές άδειες, είναι λειψό και ανίσχυρο… 

Εκεί που έχει δίκιο είναι, ότι υπήρχε πλήρης αταξία και ότι οι καναλάρχες των μέσων πανελλαδικής εμβέλειας δεν πλήρωσαν ποτέ για να έχουν άδειες…

Αυτό όμως είναι άλλο ζήτημα από το εάν πλήρωναν ή όχι τους εργαζόμενους (που τους πλήρωναν), εάν τους είχαν ασφαλισμένους ή όχι (που ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία) και επίσης τελείως άλλο από το εάν έκλαιγαν ή όχι οι εργαζόμενοι των ΜΜΕ, όταν έκλεινε η ΕΡΤ…

Και είναι τελείως διαφορετικό, γιατί προφανώς ηθελημένα, η κυβέρνηση ξεχνά, ότι οι μεγαλύτερες απεργίες στα ιδιωτικά ΜΜΕ έγιναν όταν «έπεσε το μαύρο» στην ΕΡΤ και τη φετινή άνοιξη, με την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και την κατάργηση του αγγελιόσημου…

Είναι άδικο επίσης να λες σε έναν εργαζόμενο, που εργάζεται σε ένα μέσο ενημέρωσης, που το κλείνει η κυβέρνηση και όχι η κρίση, με «όχημα» τον ανοιχτό πλειοδοτικό διαγωνισμό, ότι δεν αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο, όταν απολύονταν άλλοι εργαζόμενοι είτε στον κλάδο είτε αλλού…

Γιατί και οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις που έγιναν, υπερέβησαν τα όρια και τις δυνάμεις των εργαζομένων… Αλλά και γιατί, όπως γίνεται σε όλες τις δουλειές, θα πρέπει να ακολουθήσεις και τη γραμμή της επιχείρησης… 

Και στο κάτω – κάτω το μεγαλύτερο λάθος είναι το εξής…

Μία κυβέρνηση που έχει μάθει(;) από τα λάθη του παρελθόντος, που έχει διδαχτεί (;) από ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι, που γνωρίζει (;) ποιο είναι σωστό και ποιο είναι λάθος, δε μπορεί να συμπεριφέρεται και να αποφασίζει με όρους εκδίκησης…

Γιατί στην ουσία αυτό γίνεται… Δεν κλαίγατε με μαύρο δάκρυ για την ΕΡΤ, θα κλάψετε με μαύρο δάκρυ, τώρα που θα χάσετε τη δουλειά σας, για να μάθετε… 

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ