Μας ρώτησε κάποιος φίλος χθες, με ποιον τρόπο σχολιάζουμε την «μεγάλη επιστροφή» του Γ. Παπανδρέου στην οικογένεια του ΠΑΣΟΚ…

Προβληματιστήκαμε να του απαντήσουμε, γιατί δεν είμαστε ακόμη βέβαιοι…

Και δεν έχουμε καταλήξει στην απάντηση ενός βασικού ερωτήματος…

Ποιός εξυπηρετείται περισσότερο από την επιστροφή αυτή;

Η Φώφη, ο Παπανδρέου, ο Βενιζέλος ή κάποιος άλλος;

Και χωρίς να ασχοληθούμε περισσότερο εξειδικευμένα, αλλά μελετώντας το φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύτηκε από την εκδήλωση της επανένωσης, το συμπέρασμα άρα και η απάντηση στο ερώτημα, προκύπτει αβίαστα…

Μεγάλος κερδισμένος της επανένωσης αυτής είναι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ!

Ούτε να το είχε σχεδιάσει ο πρωθυπουργός, δε θα εξελισσόταν τόσο καλά αυτή η ιστορία, που μεμιάς αντί να ενισχύσει τη Δημ. Συμπαράταξη και τη Φώφη, την βύθισε…

Και δε μιλάμε δημοσκοπικά, αλλά καθαρά πολιτικά…

Αν υποθέσουμε, ότι υπήρχε μία κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος, που ανήκει στο χώρο της Κεντροαριστεράς, η οποία αμφιταλαντευόταν για το πού πρέπει να βρίσκεται σήμερα και ποιον να υποστηρίξει, μετά την επιστροφή αυτή, σίγουρα κατέληξε…

Στο ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ… Ο Παπανδρέου είναι κερδισμένος με την έννοια, πως οτιδήποτε άλλο να έκανε θα ήταν σίγουρα χαμένος…

Η Γεννηματά μάλλον ωφελιμιστικά – δημοσκοπικά μέτρησε τα πράγματα για να καταλήξει να ανοίξει την αγκαλιά της στον Παπανδρέου…

Εκλογές είδε, ότι έρχονται (εμείς δεν τις βλέπουμε πάντως) σου λέει, έχω ένα 5-6%, ας βάλω και τον Παπανδρέου στο παιχνίδι, να τσιμπήσω ένα 2% επιπλέον, μήπως και τελικά βγω τρίτο κόμμα και διεκδικήσω ρόλο στην συνέχεια…

Το αποτέλεσμα όμως, έτσι όπως το μετράμε εμείς, είναι θνησιγενές… Και αν υπήρχε μία περίπτωση η Δημ. Συμπαράταξη να σηκώσει κεφάλι με τη Γεννηματά, τώρα δεν υπάρχει καμία απολύτως…

Βλέπεις από την άλλη το «τρίο» Φλωρίδη – Ραγκούση – Διαμαντοπούλου και αναρωτιέσαι ή μάλλον επιβεβαιώνεις, ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο…

Μήπως όμως ήταν οι πρώτοι, που έμειναν στην άκρη για λίγο διάστημα και επανέκαμψαν, επιζητώντας ρόλο και λόγο, θεωρώντας από την άλλη, ότι ο χρόνος που πέρασε, λειτούργησε ως «καθαρτήριο»;

Τα ίδια και τα ίδια ζούμε εδώ και χρόνια γι’ αυτό και το συμπέρασμά μας είναι, ότι τελικά βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα ήταν η επιστροφή του Παπανδρέου…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ