Άντε πάλι με τις εικόνες και τις διαρρήξεις Ιερών Ναών…

Και το «άντε πάλι» δεν αναφέρεται στην εκτέλεση της πράξης, αλλά στον τρόπο αντίδρασης όλων μας…

Λες και ζούμε σε παράλληλο σύμπαν και δεν καταλαβαίνουμε ποια είναι η πραγματικότητα…

Η διάρρηξη του ναού των Αγίων Αποστόλων στο Μολυβδοσκέπαστο, θα πρέπει να μας απασχολεί και καλώς μας απασχολεί, όχι μόνον όμως για τα αντικείμενα που εκλάπησαν…

Αλλά γιατί η διάρρηξη έγινε κάτω από τη μύτη των Ενόπλων Δυνάμεων, στην οριογραμμή με την Αλβανία…

Το προφανές είναι, ότι οι δράστες ήρθαν από την Αλβανία, έκαναν αυτό που ήθελαν και επέστρεψαν με τη λεία στα χέρια τους…

Και έμειναν οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού και της γύρω περιοχής, και τόσοι άλλοι να αναρωτιούνται πως είναι δυνατό να συμβεί μία τέτοια διάρρηξη, όταν σε απόσταση 100 μέτρων λειτουργεί φυλάκιο του Ελληνικού Στρατού…

Το οποίο απέκτησε και ξαφνική δημοσιότητα πριν από λίγο καιρό, λόγω της επίσκεψης του υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου, που υποσχέθηκε (ξανά) ότι θα ενισχυθεί η παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων στις ακριτικές περιοχές…

Ξέρει κανείς αλήθεια, πώς λειτουργεί σήμερα το συγκεκριμένο και όλα τα άλλα φυλάκια και πως λειτουργούσαν στο παρελθόν;

Ποιά σχέση μπορεί να έχουν μεταξύ τους, οι δύο περίοδοι λειτουργίας;

Καμία απολύτως… Σήμερα, οι στρατιώτες που υπηρετούν στα φυλάκια το μόνο που κάνουν είναι σκοπιές εντός του χώρου του φυλακίου και επίβλεψη – κατόπτευση του περιβάλλοντος χώρου…

Μέχρι εκεί… Ούτε περιπολίες γίνονται έξω από τα όρια του φυλακίου, ούτε υπάρχει κάποια άλλη «εξωστρεφής» και έντονη παρουσία…

Με δύο λόγια και για να αντιλαμβάνονται και εκείνοι που δε γνωρίζουν από Ένοπλες Δυνάμεις, τα τελευταία χρόνια είτε λειτουργούν είτε όχι τα επιμεθόρια φυλάκια, είναι ένα και το αυτό…

Ο ουσιαστικός τους ρόλος δεν υφίσταται, γιατί δεν επιτελείται και απλώς έχουν μείνει ενεργά, για να αισθάνονται (και όχι απαραίτητα να είναι) ασφαλείς, οι κάτοικοι των χωριών…

Αυτό λοιπόν είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει τους πάντες και να τους προβληματίσει με πρώτη απ’ όλους την φυσική και την πολιτική ηγεσία…

Αν το θέμα μας είναι να επαναλειτουργήσουν κάποια φυλάκια, αλλά να λειτουργούν όπως και σήμερα, δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να το συζητάμε…

Αν πρόκειται όμως να λειτουργήσουν σε μία κανονική βάση, επιτελώντας τον πραγματικό τους ρόλο και σκοπό, προφανώς, υπάρχει αναγκαιότητα…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ