Την υποχρέωση των κλινικών μονάδων είτε πρόκειται για δημόσιες είτε για ιδιωτικές κλινικές, να παρέχουν λεπτομερή ενημέρωση στους ενδιαφερόμενους να αποκτήσουν παιδιά με τη διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής προβλέπει ο Κώδικας Δεοντολογίας, που εκπονήθηκε από την Εθνική Αρχή Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και ο οποίος έχει ισχύ νόμου. Με τη νομοθεσία του 2005 ο Κώδικας Δεοντολογίας ουσιαστικά προϋπήρχε, αφού περιλαμβανόταν στο πλαίσιο του σχετικού νόμου, στην πράξη όμως διαπιστώθηκε πλήθος παρατυπιών και καταστρατήγησης του κώδικα σε διάφορες περιπτώσεις. Έτσι η Εθνική Αρχή υποχρεώνει πλέον όλες τις μονάδες να ενημερώνουν για όλο το φάσμα των κινδύνων, ακόμη και για τα ηθικά διλήμματα, τα ενδιαφερόμενα ζευγάρια. Μία από τις βασικές παραμέτρους του κώδικα είναι και το ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση μετά την ηλικία των 50 ετών. Άλλωστε, όπως εξήγησε ο Ι. Γεωργίου, καθηγητής Γενετικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, οι πιθανότητες επιτυχίας σε μία τέτοια ηλικία είναι εξαιρετικά μικρές. «Ο Κώδικας έρχεται να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων και τον αθέμιτο ανταγωνισμό, που αποτελεί μία βασική παράμετρο των περιπτώσεων που βλέπουν συχνά το φως της δημοσιότητας, με γυναίκες μεγάλης ηλικίας που αποκτούν παιδιά είτε δικά τους, είτε ως παρένθετες μητέρες. Με τον τρόπο αυτό όμως έχει διαπιστωθεί ότι κάποιοι καλλιεργούν ψευδείς εντυπώσεις, με προφανείς στόχους», σημείωσε ο κ. Γεωργίου για να προσθέσει πως προβλέπονται εξαιρέσεις στον κώδικα, για να μπαίνουν στη διαδικασία γυναίκες μεγαλύτερες των 50 ετών, οι άδειες όμως γι’ αυτό θα δίνονται από τα δικαστήρια. Επίσης μία από τις σημαντικές παραμέτρους του Κώδικα είναι πως παρένθετη μητρότητα προβλέπεται στις ηλικίες 25 έως 45 ετών, για γυναίκες που έχουν αποκτήσει τουλάχιστον ένα παιδί και δεν έχουν υποβληθεί σε περισσότερες από δύο καισαρικές τομές. Σε ανήλικα πρόσωπα μπορεί να γίνει κρυοσυντήρηση γενετικού υλικού ή γονιμοποίηση ωαρίου, εφόσον υπάρχει σοβαρό νόσημα το οποίο μπορεί να προκαλέσει στειρότητα. Ενίσχυση των δημόσιων δομών Από την άλλη, ο κ. Γεωργίου τόνισε, ότι στο σύνολο των προσπαθειών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στη χώρα, μόλις το 15% γίνεται στο δημόσιο τομέα, δηλαδή στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία. «Η πολιτεία θα πρέπει να αναρωτηθεί εάν είναι ικανοποιημένη με αυτό το ποσοστό για να δει με ποιον τρόπο μπορεί να υποστηρίξει πανεπιστημιακά κέντρα που έχουν επάρκεια σε έμψυχο δυναμικό. Ο ανταγωνισμός είναι ισχυρός και το κράτος οφείλει να ενισχύσει και να επενδύσει στα δημόσια κέντρα. Καταλήγοντας, ο κ. Γεωργίου αναφέρθηκε στην δομή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, που από το 2010 και μετά καταγράφει σημαντικές επιτυχίες και μεγάλη αναγνώριση σε πανελλαδικό επίπεδο. «Εκείνο που προσπαθούμε είναι να ανταποκριθούμε στο δυσοίωνο κλίμα που έχει διαμορφωθεί με κυριότερο χαρακτηριστικό το ότι οι παρεμβάσεις για την εξωσωματική γονιμοποίηση θα πρέπει να γίνονται σε όσο το δυνατό μικρότερη ηλικία. Όσο το αναβάλουν, τόσο δυσκολότερο γίνεται», κατέληξε ο κ. Γεωργίου προτείνοντας να δοθούν και συγκεκριμένα κίνητρα από την πολιτεία στα νεαρά ζευγάρια που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά».

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ