Η σύναψη προγραμματικών συμβάσεων της Περιφέρειας Ηπείρου με φορείς της αυτοδιοίκησης, δεν είναι μία καινοφανής πρακτική.

Αντιθέτως, είναι συνηθισμένη και απολύτως απαραίτητη για την υλοποίηση πολλών και σημαντικών έργων, όπως έχει αποδειχθεί άλλωστε τα τελευταία χρόνια…

Υπάρχουν δήμοι και άλλοι φορείς που δεν έχουν αποκτήσει διαχειριστική επάρκεια για να ενταχθούν σε προγράμματα εκτέλεσης έργων, επομένως αυτή η πρακτική ήταν η πλέον δόκιμη για να προωθηθούν κάποια έργα…

Στη χθεσινή συνεδρίασή της, η Επιτροπή Περιβάλλοντος κλήθηκε να συζητήσει και ενέκρινε τελικά, δύο συμβάσεις της ΠΕ Θεσπρωτίας με το δήμο Ηγουμενίτσας…

Και τα δύο αφορούν την εκτέλεση έργων οδοποιίας, το μεν πρώτο με προϋπολογισμό 250.000 ευρώ, το δ δεύτερο με προϋπολογισμό 62.000 ευρώ…

Και αν μεν για το δεύτερο που αφορά στη βελτίωση της σύνδεσης μίας οδού με το Β’ Γενικό Λύκειο, προκύπτει η αναγκαιότητα, εφόσον η κεντρική οδός αποκαταστάθηκε πρόσφατα και πρέπει να γίνουν και οι συνδέσεις που δεν είχαν προβλεφθεί στο έργο, για το άλλο υπάρχει ζήτημα…

Πόσο δόκιμο είναι να έρχεται μία πρόταση για έργα οδοποιίας, ασφαλτοστρώσεις δηλαδή, με προϋπολογισμό 250.000 ευρώ και τα χρήματα να δίνονται από την Περιφέρεια;

Αν είναι κάτι έκτακτο, κάτι απρόβλεπτο, κάτι που προέκυψε ως ζημιά από καιρικά φαινόμενα, να το καταλάβουμε…

Αλλά, ασφαλτοστρώσεις σε κεντρικές οδούς της Ηγουμενίτσας, να εκτελούνται με προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια, δεν το αντιλαμβανόμαστε πλήρως…

Τεχνικό πρόγραμμα δεν έχει ο δήμος Ηγουμενίτσας; Δεν το έχει συμπεριλάβει σε αυτό; Ή το συμπεριέλαβε με το σκεπτικό, ότι θα βρει τα χρήματα από αλλού;

Προσοχή όμως… Εμείς δε λέμε, ότι κακώς γίνεται η σύμβαση ή κακώς δίνονται τα χρήματα από την Περιφέρεια στο δήμο…

Λέμε όμως, ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας σχεδιασμός σε κάθε δήμο, που να αποδεικνύει τουλάχιστον, ότι υπάρχουν οι συγκεκριμένες ανάγκες και τα συγκεκριμένα χρήματα…

Μέχρι την ώρα που γραφόταν οι γραμμές, δεν είχαμε εικόνα για τις αποφάσεις που έλαβε το όργανο διοίκησης Τμήματος του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, για ένα μείζον θέμα, που σχετίζεται με την απόκτηση πτυχίου δεκάδων επί πτυχίω φοιτητών…

Οι οποίοι έχουν περάσει τα μαθήματά τους, πλην ενός, που τυγχάνει να είναι το ίδιο, με τον ίδιο διδάσκοντα…

Επειδή λοιπόν οι καταγγελίες έχουν αυξηθεί και όλο και περισσότεροι κάνουν λόγο για εμμονές του καθηγητή – διδάσκοντα και ανεξήγητη στάση του απέναντι σε φοιτητές που «χρωστούν» μόνο αυτό το μάθημα, για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, η διοίκηση του Τμήματος φέρεται αποφασισμένη, να αναλάβει δράση…

Τα περιθώρια βέβαια παρέμβασης είναι εξαιρετικά στενά, σχεδόν ανύπαρκτα, πλην όμως, ο συγκεκριμένος καθηγητής υπέπεσε σε ατόπημα, που μπορεί να τον εκθέσει ανεπανόρθωτα, υποσχόμενος μπόνους βαθμών σε όσους χρωστούν το μάθημα, εάν συμμετέχουν σε μία ανεξάρτητη έρευνα, με θέμα, άσχετο με το μάθημά του! Αναμένουμε λοιπόν…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ