Ξεκινάνε το επόμενο διάστημα τα Περιφερειακά Συμβούλια Ανάπτυξης που θα διοργανώσει η κυβέρνηση αρχής γενομένης από τη Δυτική Μακεδονία και στόχο να ολοκληρωθούν ως το τέλος του χρόνου. Μιλώντας για το παραγωγικό μοντέλο, ο πρωθυπουργός χτες στο υπουργικό συμβούλιο σημείωσε: «Δική μας αντίληψη είναι ότι σε μια δημοκρατική κοινωνία δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένας γενικός πολιτικός σχεδιασμός και συντονισμός της αναπτυξιακής πορείας της χώρας.Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε μια άνεργη και άναρχη ανάπτυξη που δεν έχει απτά αποτελέσματα στην καθημερινή ζωή των πολιτών και δεν θα δημιουργεί συνθήκες ευημερίας για τους πολλούς.Και είναι γι’ αυτό το λόγο που πρέπει να υποστηριχθούν συγκεκριμένα παραγωγικά επενδυτικά σχέδια, στη βάση ενός στοχευμένου και ανά περιφέρεια δομημένου προγράμματος. Ενός εθνικού αναπτυξιακού πλάνου» «Γι’ αυτό το λόγο, συνέχισε, έχουμε ήδη αποφασίσει και τώρα μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης προχωράμε άμεσα στη διενέργεια των 13 περιφερειακών αναπτυξιακών συνεδρίων, ώστε να καθοριστούν σε συνεργασία με τους παραγωγικούς φορείς και τις τοπικές κοινωνίες, οι βασικές αναπτυξιακές προτεραιότητες της κάθε περιοχής, αξιοποιώντας άμεσα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής και της κάθε Περιφέρειας. Ξεκινάμε από το επόμενο δεκαπενθήμερο, από τη Δυτική Μακεδονία, θα ακολουθήσουν και μέσα στο καλοκαίρι και άλλα συνέδρια, θα συνεχιστούν το φθινόπωρο με στόχο ει δυνατόν μέχρι το τέλος του χρόνου, να έχουμε φθάσει σε ένα σημείο ολοκλήρωσης αυτού του κύκλου». Ο Αλ. Τσίπρας έδωσε βάρος στη συνεργασία των υπουργείων στην προώθηση επενδυτικών σχεδίων: «Την ίδια στιγμή όμως, οφείλουμε με τις αναγκαίες συνέργειες και τον καλύτερο δυνατό συντονισμό των υπουργείων να υποστηρίξουμε και να επιταχύνουμε τις διαδικασίες για την εκκίνηση ήδη ώριμων επενδυτικών σχεδίων, χωρίς κωλυσιεργίες και χωρίς άσκοπες γραφειοκρατικές υπερβολές. Και δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι ένα από τα πρώτιστα καθήκοντα της νέας περιόδου, είναι το προσωπικό ενδιαφέρον του κάθε υπουργού, ώστε φάκελοι που βρίσκονται στα συρτάρια, εγκλωβισμένοι στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, να ξεκολλήσουν. Και νομίζω ότι αυτό είναι ένα καθήκον που μας το δίνει η ίδια η κοινωνία, ο κόσμος της πραγματικής οικονομίας, ότι πρέπει όλοι να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, ώστε όπως είπα πριν, να μην διαχειριστούμε απλά το μομέντουμ, να το αξιοποιήσουμε. Και άρα πολλές φορές σημαίνει ότι πρέπει να συγκρουστούμε όχι μόνο με μικροσυμφέροντα, αλλά και με τον φόβο απέναντι στην ευθύνη που πολλές φορές κυριαρχεί στο δημόσιο τομέα και τις δημόσιες υπηρεσίες». «Όπως είπα προηγουμένως, όμως, στόχος μας δεν είναι η ανάπτυξη αντίθετα εμείς θέλουμε τη δίκαιη ανάπτυξη. Αντίθετα, εμείς πρέπει να υποστηρίξουμε επενδυτικά σχέδια που αυξάνουν την απασχόληση ενώ πρέπει να είμαστε κάθετοι και άτεγκτοι στην εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, μέσω των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών που σε συνθήκες ύφεσης του εργατικού συνδικαλισμού, λόγω της υψηλής ανεργίας, αποτελούν ενδεχομένως και το μοναδικό εργαλείο προστασίας των εργαζόμενων σήμερα», κατέληξε.

Του ΦΙΛΗΜOΝA ΚΑΡΑΜΗΤΣΟY