Δύο σημεία θεωρούμε, ότι χρειάζεται να τονίσουμε και να σταθούμε σε αυτά, αναφορικά με την διεξαγωγή του αναπτυξιακού συνεδρίου για την Ήπειρο, που ολοκληρώθηκε χθες…

Δύο σημεία, που σχετίζονται με ομιλίες – παρεμβάσεις κορυφαίων υπουργών της συγκυβέρνησης και συγκεκριμένα του Ευκλ. Τσακαλώτου και του Κ. Γαβρόγλου…

Ειδικά, η ομιλία του πρώτου μας προξένησε τεράστια έκπληξη, γιατί – δεν το κρύβουμε – είχαμε αρνητική εντύπωση για τον ίδιο και τη δυνατότητα που έχει να αναπτύξει μία εμπεριστατωμένη ομιλία.

Κι όμως, η ομιλία του υπουργού Οικονομικών ήταν από τις πληρέστερες που έχουμε ακούσει σε επίπεδο υπουργών, όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων…

Η προσέγγιση στην επισήμανσή του, ότι θέλει να είναι ένας ασήμαντος υπουργός τα επόμενα χρόνια μπορεί να έγινε με σκωπτικό ύφος από τα περισσότερες μέσα, πλην όμως, το σκεπτικό του, είναι απολύτως δηλωτικό…

Δηλωτικό της προσπάθειας που έχει στο μυαλό του τουλάχιστον, για να γίνει η δουλειά – αυτό που πρέπει δηλαδή – για να (εξ)υπηρετηθούν καλύτερα οι αληθινοί, πραγματικοί στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής.

Έκανε και μία άλλη αναφορά στις εφημερίδες και στον τρόπο προσέγγισης των πολιτικών ρεπορτάζ, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια…

Και είπε – σωστά κατά τη γνώμη μας – ότι έχουμε περάσει πλέον σε μία εποχή, όπου δεν ξεχωρίζεις το γεγονός από την άποψη, αφού κυριαρχεί η δεύτερη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται έντονη σύγχυση…

Πράγματι, ανεξάρτητα από το εάν η κριτική, τα σχόλια, η αξιολόγηση των δημοσιογράφων προβάλλεται στις μπροστινές σελίδες και το γεγονός στις πιο πίσω, είναι ένα δομικό πρόβλημα των τελευταίων ετών…

Δεν αφορά όμως μόνο τον Τύπο και αυτό θα πρέπει να το έχει στο μυαλό του ο κ. Τσακαλώτος. Μήπως το ίδιο δε γίνεται και στους λόγους των πολιτικών;

Δε γνωρίζει ο Τσακαλώτος συναδέλφους του που δεν ξεχωρίζουν – δε μπορούν για να λέμε την αλήθεια – τι είναι είδηση, τι αποτελεί σχόλιο και τι σημαίνει δημοσιογραφική κριτική;

Η δεύτερη περίπτωση υπουργού στην οποία θέλουμε να σταθούμε είναι αυτή του Κ. Γαβρόγλου.

Χωρίς να σχολιάσουμε την αναφορά του για την ενοποίηση ΑΕΙ – ΤΕΙ, αξίζει να σταθεί κάποιος στην άποψή του για τον τρόπο λειτουργίας του Λυκείου και δη της Γ’ Λυκείου…

Αναλυτικά μπορείτε να διαβάσετε την άποψή του στο σχετικό ρεπορτάζ, όμως να σημειώσουμε εμείς, ότι ο υπουργός είναι άριστα καταρτισμένος και κυρίως έχει την τέλεια γνώση για το τι ακριβώς συμβαίνει στα Λύκεια, αλλά και στα σπίτια μας!

Γιατί, όπως είπε, το μεγαλύτερο πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς οι γονείς, με τις απαιτήσεις που έχουμε από τα παιδιά μας, τους εκπαιδευτικούς, το υπουργείο και γενικότερα από όλους τους άλλους πλην ημών των ιδίων!

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ