Όταν σπαταλάς μια ακόμη εντός έδρας αναμέτρηση με έναν αντίπαλο της ίδιας ή μικρότερης δυναμικότητας, όταν προέρχεσαι από μία οδυνηρή ήττα εκτός έδρας με 4 γκολ παθητικό και όταν η ανάγκη για βαθμούς είναι τεράστια για να μείνεις εντός των στόχων σου, παιχνίδια όπως αυτό με τον Παναιτωλικό, θα πρέπει να τα κερδίζεις πριν μπεις στον αγωνιστικό χώρο! Δυστυχώς, ο ΠΑΣ παρά το ότι σε γενικές γραμμές και κατά διαστήματα των αναμετρήσεων εμφανίζει πολύ καλή εικόνα, είναι μακριά από το να παίρνει αποτελέσματα και μετά από 11 αγωνιστικές μετρά μόλις τρεις νίκες, έχοντας χάσει πολλούς βαθμούς και στην έδρα του.  Μετά τις ισοπαλίες με ΑΕΚ και Πανιώνιο, την Κυριακή δεν κατάφερε να κερδίσει τον Παναιτωλικό, που «έκλεψε» έναν βαθμό, έχοντας ολοκληρώσει το παιχνίδι με μόλις δύο τελικές! Έτσι, τέσσερις αγωνιστικές πριν τη λήξη του α’ γύρου έχει μόλις 14 βαθμούς, βρίσκεται στη μέση της βαθμολογίας και το κυριότερο, δεν αποπνέει εμπιστοσύνη και σιγουριά, ότι μπορεί να έχει μεγαλύτερους στόχους από αυτόν της παραμονής. Το άσχημο για τον ΠΑΣ είναι ότι βρίσκεται στο μέσον μίας περιόδου όπου οι αντίπαλοι είναι περισσότερο βατοί από ότι στις πρώτες αγωνιστικές, όμως τα δώρα που κάνουν οι Γιαννιώτες είναι άνευ προηγουμένου… Αν η ομάδα δεν κάνει ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ στα τρία παιχνίδια μέχρι την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη στις 17 Δεκεμβρίου, με Ξάνθη και Λαμία εντός και Λάρισα εκτός, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση αφού ξεκινά ο β’ γύρος με τις 7 πρώτες αγωνιστικές να είναι «φωτιά», αντιμετωπίζοντας όλους τους διεκδικητές του τίτλου και της πεντάδας εντός και εκτός έδρας. Υπερβολική σιγουριά Το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό θα μπορούσε ένα πει κάποιος, ότι έφτασε στην ισοπαλία, λόγω της υπερβολικής σιγουριάς που έδειξε ο ΠΑΣ, τεχνική ηγεσία και παίκτες, για την επικράτηση. Ίσως βοήθησε σε αυτό και η καθολική επικράτηση στο α’ ημίχρονο, όπου ο Παναιτωλικός δεν μπήκε καν στην περιοχή του ΠΑΣ, ενώ οι γηπεδούχοι πέτυχαν το γκολ με τον Σολτάνι, είχαν ευκαιρίες για το 2-0, όμως δεν το έκαναν.  Η εικόνα του β’ ημιχρόνου ήταν διαφορετική με τον ΠΑΣ να δίνει χώρο στους φιλοξενούμενους, που ήταν όμως φλύαροι και ακίνδυνοι, αφού δεν μπορούσαν να μπουν στην περιοχή του Βελλίδη. Στον αντίποδα ο ΠΑΣ είχε δοκάρι με τον Κόντε στο 64’ όμως ο Μόραρ που μόλις είχε μπει στον αγώνα, με ένα τυχερό γκολ στο 69’ άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Στο τελευταίο 20λεπτο ο ΠΑΣ ανέβηκε αρκετά, είχε ένα ακόμη δοκάρι με τον Μαυροπάνο μετά από σύγχυση στα καρέ του Τζενάμο, όμως το σκορ δεν άλλαξε, αφήνοντας με απογοήτευση τους 3000 φιλάθλους του ΠΑΣ. Διακριθέντες μόνο στο ένα ημίχρονο Διακριθέντες για τον ΠΑΣ υπήρξαν μόνο στο πρώτο ημίχρονο, με τους Μανθάτη, Μπουκουβάλα και Γιάκο να κάνουν σπουδαία δουλειά στη μεσαία και τη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Δυστυχώς, για τον ΠΑΣ ο Κόντε υστέρησε αρκετά, εκβιάζοντας αρκετές προσπάθειες, ενώ ο Σολτάνι πλην της φάσης του γκολ δε φάνηκε καθόλου. Μέτριος σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια ήταν και ο Ναδάλες, που φαίνεται ότι είναι βασικός κρίκος της απόδοσης του ΠΑΣ. Το «δούλεψε» ο Πετράκης, αλλά… Θα μπορούσε τέλος να πει κάποιος, ότι έγιναν και λάθη στη διαχείριση του παιχνιδιού από τον πάγκο, όμως ο Πετράκης έδωσε την εξήγηση για το γεγονός, ότι έκανε μία μόλις αλλαγή, αφήνοντας στον πάγκο τους Ροντρίγκεζ και Μπετρά, την ώρα που η ομάδα έψαχνε το δεύτερο γκολ. Σίγουρα λανθασμένη ήταν η κίνηση της αντικατάστασης του Σκόνδρα με τον Κοζορώνη, που επί της ουσίας δεν είχε κανένα νόημα στην τακτική. Αναφορικά με την τακτική και τον σχηματισμό, ο ΠΑΣ έπαιξε την Κυριακή με ένα ιδιότυπο 3-4-3, με τους Μανθάτη, Σολτάνι στις πτέρυγες, που πήγε καλά στο πρώτο ημίχρονο, όταν όμως χρειάστηκε η ανατροπή, δεν είχε δυνάμεις να το καταφέρει. Πρώτο γκολ στους «Ζωσιμάδες»! Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί, ότι το γκολ του Μόραρ για τον Παναιτωλικό ήταν το πρώτο στην ιστορία του Παναιτωλικού στα παιχνίδια στους «Ζωσιμάδες» με τον ΠΑΣ, για την κατηγορία της Α’ Εθνικής ή της Σούπερ Λίγκα.