Η αισιοδοξία που φέρνει μαζί του ο επισκέπτης

Η εικόνα της αναμονής πολλών αυτοκινήτων στα διόδια του Δροσοχωρίου στην επιστροφή την Τρίτη το βράδυ, είχε κι ένα αισιόδοξο μήνυμα: Ο κόσμος κινήθηκε όσο μπορούσε, γιόρτασε όσο καλύτερα μπορούσε κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα. 

Σε όλη την Εγνατία από την Κοζάνη προς τα Γιάννενα, το ρεύμα επιστροφής προς την αντίθετη κατεύθυνση, προς τη Μακεδονία, έδειχνε επιπλέον την αυξημένη επισκεψιμότητα προς την Ήπειρο.

Αυτή η κίνηση συνολικά, δείχνει κι ένα δρόμο προς το μέλλον. Οι Έλληνες άντεξαν στην κρίση, προσαρμόζοντας πλήρως τη ζωή τους σε χαμηλότερα επίπεδα. Αλλά δεν θα κάτσουν κιόλας να απελπιστούν. Και τους γονείς τους στα χωριά θα δουν τις μέρες των γιορτών και μαζί με φίλους θα γιορτάσουν κι ένα ταξίδι θα κάνουν αν δουν ότι περισσεύει και κάτι στο ταμείο. Αυτή είναι η εορταστική κίνηση. 

Ήδη, η πόλη των Ιωαννίνων και ο νομός κατανόησε τα όρια αυτού του νέου φαινομένου. Οι σχεδόν 20 χιλιάδες επισκέπτες των τελευταίων ημερών, έδειξαν ότι απαιτούνται νέες υποδομές. Χρειάζονται από νέα καταλύματα μέχρι πάρκινγκ κι από σήμανση ως σύγχρονες μορφές πληροφόρησης. Στην ουσία χρειάζεται ένα σύνολο από νέες μορφές αύξησης της εμπειρίας για τον κάθε επισκέπτη, είτε αυτόν που έρχεται για λίγες ώρες είτε αυτόν που θα μείνει ένα βράδυ. 

Και δεν το σημειώνουμε αυτό με κάποιον καταγγελτικό τρόπο, σαν αυτούς που κάθονται μπροστά στις οθόνες τους «πυροβολώντας» κάθε καλό που πάει να γίνει στην πόλη, σίγουροι ότι ξέρουν κάτι καλύτερο. Όχι, η πόλη και όλος ο νομός φαίνεται ότι ανταποκρίνονται με επάρκεια στις προκλήσεις. Κι αυτό που χρειάζεται από εδώ και πέρα είναι μία νέα, κοινή ώθηση, συλλογικές προσπάθειες και γόνιμο κλίμα συνεργασίας.

Κάτι καλό κατέγραψαν οι φετινές γιορτές. Ας το κάνουμε καλύτερο. 

Για λίγες μέρες εκτός δικτύου

Τις δύο τρεις ημέρες των Χριστουγέννων, ήμουν σχεδόν εκτός ίντερνετ. Το σήμα στο κινητό μου δεν ήταν καλό και μετά βίας έμπαινα στο fb. Και είναι παρατηρημένο, ότι αν δεν έχεις καλή πρόσβαση, χάνεις σιγά σιγά και το ενδιαφέρον σου, γιατί βαριέσαι. 

Αυτό που ανακαλύπτεις είναι ότι μπορείς να ζήσεις και χωρίς σύνδεση. Βέβαια, δουλίτσα πάντα υπάρχει και οι ανάγκες δεν μειώνονται τόσο απλά. Στις μέρες μας, η δουλειά, ειδικά αυτή που κάνουμε εδώ στα μέσα ενημέρωσης, σε ακολουθεί και στον ελεύθερο χρόνο. Αποδεικνύεται πάντως ότι μπορεί να γίνει ένα φιλτράρισμα. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς πολλή επικαιρότητα. Και χωρίς επικοινωνία. Τουλάχιστον για λίγες μέρες.

Ένα θέμα που προκύπτει είναι όμως πώς να καλύψεις το χρόνο που μένει. Και καλά εμείς οι λίγο μεγαλύτεροι, έχουμε μάθει να διαβάζουμε και κανά βιβλίο ή καμιά εφημερίδα. Τα παιδιά, περνάνε τα πάντα σχεδόν μέσα από το δικτυωμένο κινητό τους. Και δεν το κάνουν γιατί έχουν εμμονές, αλλά γιατί αυξάνουν τις εμπειρίες τους. Γι’ αυτό και πρέπει να μάθουμε να ανακαλύπτουμε νέες εμπειρίες χωρίς κατ΄ ανάγκη να διασυνδεόμαστε με όλο το σύμπαν ταυτόχρονα. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr