Μία σειρά ενστάσεων εκφράζει ο δικηγορικός κόσμος μέσα από τις αποφάσεις των κατά τόπους Δικηγορικών Συλλόγων και της Ολομέλειας που συνεδρίασε εκτάκτως την Κυριακή στην προώθηση του νομοσχεδίου από το υπουργείο Δικαιοσύνης για την μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησης.

Από τη μία το γεγονός πως η δημόσια διαβούλευση διήρκεσε μόλις τέσσερις ημέρες και από την άλλη το περιεχόμενο του νομοσχεδίου με κύριο άξονα την υποχρεωτικότητα του θεσμού οδήγησε σε γενικευμένες αντιδράσεις που προς το παρόν πάντως δεν έχουν κάμψει την θέση της πολιτικής ηγεσίας, παρά μόνο σε δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα.

Ο θεσμός της διαμεσολάβησης προβλέπεται από το 2010, όχι όμως με τη μορφή της υποχρεωτικότητας.

Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε ενάγων, για οποιαδήποτε διαφορά υποχρεούται να απευθυνθεί σε διαπιστευμένο διαμεσολαβητή που μπορεί να μην είναι καν δικηγόρος, καταβάλλοντας ως ελάχιστη αμοιβή 250 ευρώ πλέον ΦΠΑ.

Και οι δυο πλευρές μπορούν να εκπροσωπούνται από δικηγόρο με τον στόχο της πολιτικής ηγεσίας να είναι η αποφυγή της προσφυγής στη δικαιοσύνη.

Η Μ. Νάκα

Από την άλλη, όπως τόνισε η πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων Μ. Νάκα η υποχρεωτικότητα συνιστά την έμμεση παρεμπόδιση του πολίτη να προσφύγει στη δικαιοσύνη και επιπλέον επιφέρει ένα νέο δυσβάσταχτο κόστος για κάθε πολίτη.

Ο δικηγορικός κόσμος αντιδρά και στο ότι δεν προβλέπεται τοπικός χαρακτήρας στη διαμεσολάβηση, κάτι που σημαίνει ότι κάθε ενάγων με έδρα την Αθήνα μπορεί να επιλέγει διαμεσολαβητή για μία υπόθεση με εναγόμενο από την επαρχία, ο οποίος θα χρειάζεται να μετακινηθεί στην πρωτεύουσα.

«Σήμερα υπάρχουν 1300 διαπιστευμένοι μεσολαβητές στην Αθήνα και 300 στην υπόλοιπη χώρα. Ο αδύναμος γίνεται περισσότερο αδύναμος και αυτό που φοβόμαστε είναι ότι γίνεται ένα ακόμη βήμα προς την ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης. Ανοίγει επιπλέον και μία ακόμη κερκόπορτα για τις τράπεζες, να επιλύουν τις διαφορές τους με τους εναγόμενους στην έδρα τους και όχι στον τόπο του αδύναμου οφειλέτη», σημείωσε μεταξύ άλλων η κα Νάκα.

Η πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου διευκρίνισε πως ο δικηγορικός κόσμος τάσσεται υπέρ του θεσμού όχι όμως και της υποχρεωτικής εφαρμογής του.

«Η υποχρεωτικότητα δεν θα οδηγήσει στην επίλυση των διαφορών και δεν θα αναβαθμίσει το ρόλο της διαμεσολάβησης. Δεν υπάρχει επίσης κανένα προηγούμενο εφαρμογής της υποχρεωτικότητας σε κράτη της Ε.Ε, όπου παντού ο θεσμός λειτουργεί προαιρετικά», κατέληξε η κα Νάκα.