Δεν θα σταματήσουν οι αλλαγές σε Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ

Ας μην μείνουμε στο πρώτο επίπεδο για τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του ΤΕΙ, στο επίπεδο της δημοσιότητας και της ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Σε αυτό το επίπεδο καταγράφηκαν πολλά μείον ήδη κι ας είναι φρέσκια η υπόθεση. Το πόρισμα της επιτροπής έπρεπε να δημοσιοποιηθεί άμεσα με συνέντευξη Τύπου όπως και οι θέσεις των δύο ιδρυμάτων και του υπουργείου. Τέτοια κείμενα αναρτώνται ώστε να είναι προσβάσιμα σε όλους. Κι αυτό γιατί: Γιατί είναι σημαντικά κείμενα, έχουν μέσα τους μια σπουδή, αποτελούν έργο επιστημόνων και ειδικών, δείχνουν τάσεις και προοπτικές.

Κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει με το να συμμετέχουν όλοι και οι πολίτες σε ένα διάλογο σαν αυτόν που άνοιξε για το νέο τοπίο της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ήπειρο. Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη είπαμε τα επικοινωνιακά θέματα. Επί της ουσίας, είμαστε μπροστά σε μία μεγάλη ευκαιρία. Να δούμε την Ήπειρο ως έναν ισχυρό εκπαιδευτικό πόλο. Κι αυτό περνάει μέσα από τη συνεργασία των δύο ιδρυμάτων.

Το πώς αυτό θα γίνει είναι προφανώς θέμα της Πολιτείας και των αρμόδιων πολιτικών αρχών. Οφείλουν όλες οι πλευρές να συνδράμουν σε μία τέτοια κατεύθυνση. Σε αυτή τη διαδρομή μπορεί να γίνουν λάθη και παραλείψεις. Το σχέδιο όμως έχει άξονα πενταετίας άρα όλα μπορούν να λυθούν και να αλλάξουν στην πορεία. Όμως δεν γίνεται να μην αλλάξει τίποτα. 

Γιατί όλα αλλάζουν παντού και όποιος δεν προχωρήσει στις δικές του αλλαγές θα μείνει πίσω.

Και στο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ υπάρχει πλούσιο ανθρώπινο, επιστημονικό δυναμικό και έχει συσσωρευτεί μεγάλη εμπειρία. Αυτά είναι δύο «όπλα» στον αγώνα της αναβάθμισης που έχει ξεκινήσει. Γιατί η αναβάθμιση θα γίνει αναγκαστικά κάποια στιγμή, ακόμα κι αν και το νέο σχέδιο δεν προχωρήσει. Η εμπειρία αυτό λέει. Τη δεκαετία του ’60 ένα Τμήμα ξεκίνησε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων κι αυτό «δανεικό». Σήμερα σε όλη την Ήπειρο υπάρχουν πολλές και δυνατές σχολές. Κάτι που σημαίνει ότι άξιζε να γίνει αυτός ο αγώνας, άξιζε αυτή η διαδρομή. Αξίζει προφανώς και να συνεχίσει. 

Η πολιτική είναι σαν τη μουσική, 

δεν σταματά επίσης ποτέ

Τι μένει μετά το συλλαλητήριο της Αθήνας; Όχι και πολλά αν το σκεφτούμε. Γιατί ο καθένας μας έχει μία προσωπική ζωή που δεν του επιτρέπει και πολλά τέτοια διαλλείματα. Κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε όταν προσπαθούμε να κάνουμε πολιτική ανάλυση. Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πολύπλοκοι ακόμα κι από όσο οι ίδιοι νομίζουν. 

Με τον Μίκη υπήρξε ένα θέμα όντως. Γιατί άφησε σοβαρές αιχμές κατά της αριστεράς ενώ είναι πολλοί οι αριστεροί που τον ακολουθούν επί δεκαετίες. Και πάλι όμως εδώ ενυπάρχει έντονο το προσωπικό στοιχείο. Γιατί η ακρόαση ενός τραγουδιού έχει πολιτικά σημαίνοντα, είναι όμως και μία προσωπική υπόθεση. Άλλωστε πολλοί στο παρελθόν άκουγαν ταυτόχρονα και Χατζιδάκι, αριστεροί και δεξιοί. Μέγας ο πλούτος της μουσικής μας και μπορούμε πάντα να τον χαιρόμαστε. 

Είναι βέβαια και η πολιτική και η διπλωματία. Δεν σταμάτησε ποτέ αυτή, μην έχουμε αυταπάτες. Να παλεύουμε να είναι όσο γίνεται δημόσια ναι, αλλά μην έχουμε και την πεποίθηση ότι για κάθε θέμα του υπουργείου εξωτερικών θα γίνεται κι από ένα δημοψήφισμα. Αντίθετα, ίσως να είναι ευκαιρία τώρα να γίνει η πολιτική συζήτηση εξαιρώντας όσους φωνασκούν περί «προδοτών» κλπ. Η πολιτική είναι σαν τη μουσική, δεν σταματά επίσης ποτέ. Όσο υπάρχουν άνθρωποι τουλάχιστον διαθέσιμοι για το καλό. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr