Για την ανάγκη «απελευθέρωσης της Ηπείρου», έναν αιώνα και πλέον μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων μίλησε το βράδυ της Δευτέρας στην πολιτική του ομιλία ο επικοινωνιολόγος Σπύρος Ριζόπουλος.
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι εύκολο για έναν επικοινωνιολόγο με μεγάλη εμπειρία, να μιλήσει με πολιτικούς όρους, το ζήτημα όμως είναι να αποδείξει ότι υπάρχει και ένα ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο.
Στο επίπεδο αυτό της πολιτικής προσαρμογής της ομιλίας του, ήταν εμφανές ότι ο κ. Ριζόπουλος επιχείρησε να διαμορφώσει ένα πολιτικό προφίλ που θα απαντά, όπως ο ίδιος είπε, στους πυλώνες που παραμένουν ζητούμενο σήμερα για την προοπτική της Ηπείρου.
Έτσι, επιχείρησε να αναπτύξει το όραμά του για την Ήπειρο, μιλώντας για τους βασικούς άξονες με βάση τους οποίους μπορεί να πετύχει το σχέδιό του για την περιοχή. Το πρώτο σκέλος της ομιλίας του αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στον συσχετισμό της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων πριν από 105 χρόνια με την «απελευθέρωση της Ηπείρου» όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται.
«Πολλές φορές μέσα στη χρονιά που έφυγε προσπάθησα να θίξω την ανάγκη για την επανάσταση της κοινής λογικής που πρέπει να γίνει στην Ήπειρο. Μια επανάσταση που θα γίνει πρώτα από όλα στις καρδιές και το μυαλό μας. Και μια επανάσταση που μοιραία θα μας οδηγήσει προ των ευθυνών μας αλλά θα μας κάνει να απαιτήσουμε ένα διαφορετικό σήμερα για εμάς και τα παιδιά μας. Συχνά επαναλαμβάνω πως ότι δεν αλλάζει πεθαίνει. Και στην Ήπειρο δεν έχει αλλάξει τίποτε.
Η έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που να έχει αυτή τη λογική έχει περιορίσει τις λειτουργίες των περιφερειαρχών στο να συμπεριφέρονται ως διακινητές κονδυλίων και ως βραχίονας μεταξύ κεντρικής εξουσίας και Δήμων. Είναι μοιραίο σε αυτή τη διαδικασία όσο αθώα περιστερά και να είναι κανείς να θέλει με τη χρήση των κονδυλίων και τη διαχείρισή τους να ελέγξει τις διαδικασίες πελατειακά, ψηφοθηρικά και με όρους διαπλοκής.
Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται όμως, ο ρόλος αυτός δεν θα μείνει για πολύ έτσι. Οι προοδευτικές δυνάμεις, από όλους τους χώρους, οι οποίες επιζητούν μεγαλύτερη συμμετοχή των περιφερειών σε ζητήματα κεντρικής πολιτικής σκηνής αυξάνονται και θα είναι ζητούμενο οι τοπικοί άρχοντες να μπορούν να σταθούν στο ύψος αυτού του ρόλου. Πιστεύω ότι στο άμεσο διάστημα θα δούμε να καταργούνται και οι μπαμπούλες – αποκεντρωμένες διοικήσεις, το μακρύ χέρι του κράτους για να παρακολουθεί τις περιφέρειες και να ελέγχει την αυτοδιοίκηση. Σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να δούμε τι γίνεται στην Ευρώπη που από δεκαετίες έχει υιοθετήσει ένα περιφερειακό σύστημα οργάνωσης».
Βλέψεις, αλλά όχι επίσημες
Το ενδιαφέρον του κ. Ριζόπουλου σε πολιτικό επίπεδο για την Περιφέρεια Ηπείρου μπορεί να είναι προφανές με τον ίδιο να κάνει λόγο για βλέψεις, να παραδέχεται ωστόσο ότι δεν έχουν ανακοινωθεί επίσημα.
«Το διακύβευμα αυτή τη στιγμή είναι να απογειώσουμε την Ήπειρο δημιουργώντας τον απόλυτο ορίζοντα. Έχουμε μπροστά μας τρεις κάλπες –βουλευτικές, ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές- χωρίς να ξέρουμε με ποια σειρά θα γίνουν.
Χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα, ανθρώπους με γνώση, εμπειρία και διάθεση για προσφορά που να κατανοούν τα διλήμματα και τις προκλήσεις. Πρέπει να τους εντοπίσουμε και να τους παρακινήσουμε να ασχοληθούν με τα κοινά. Είναι ανάμεσά μας. Πολλοί είναι αθόρυβοι, άνθρωποι του μόχθου, επιστήμονες άνθρωποι που δεν τους παίρνει το μάτι σου. Αυτούς έχουμε ανάγκη. Οι τίτλοι, τα γραφεία και οι πολυθρόνες είναι τα παράσημα του αιώνα που έφυγε. Πλέον όσοι ασχοληθούν με τα κοινά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι καλούνται να δώσουν «τη μάχη του συγκεκριμένου». Τη μάχη που οι πολιτικές και οι στρατηγικές κρίνονται από το αποτέλεσμα, από τη βελτίωση της ζωής μας.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας σήμερα είναι ότι όσο εκείνοι βυθίζονται στον κυνισμό τόσο οι υπόλοιποι εμείς δεν θέλουμε να πεθάνουμε πνιγμένοι μέσα σε αυτόν.
Η απάντηση λοιπόν της σημερινής εκδήλωσης είναι η εξής: οι Ηπειρώτες διψάμε για ελπίδα, οργανώνουμε τη στρατηγική μας με γνώμονα τη σύνεση και την ανιδιοτέλεια αφήνοντας πίσω τα μικροσυμφέροντα, κομματικά και μη, διαμορφώνοντας τους Νέους Ορίζοντες της Ηπείρου.
Στέλνουμε το μήνυμα ξεκάθαρα: τα χρόνια που χάθηκαν δεν μπορούμε να τα ξανακερδίσουμε αλλά σίγουρα μπορούμε να κερδίσουμε το μέλλον».
Τον ομιλητή προσφώνησαν οι:
Σπύρος Βούλγαρης, καθηγητής Νευροχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και
Σοφία Κουνενάκη – Εφραίμογλου, πρόεδρος Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.
Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο Όμηρος Τσάπαλος, πολιτικός επιστήμονας – σύμβουλος στρατηγικής.
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
