Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι…

Αυτό σκεφτήκαμε χθες, ακούγοντας τις δηλώσεις του Αλ. Καχριμάνη από τη μία και του Στ. Γιαννούλη από την άλλη, για το τελικό κόστος που θα προκύψει για τους δήμους, άρα για τους δημότες τους, με τη λειτουργία της Μονάδας ΑΣΑ…

Θα βγει ο λογαριασμός λοιπόν; Εμείς λέμε, ότι θα βγει, σίγουρα μέχρι τις δημοτικές εκλογές του 2019…

Γιατί αν δε βγει μέχρι τότε και κάνουμε προεκλογική περίοδο με το ενδεχόμενο αύξησης των ανταποδοτικών τελών, για να καλυφθεί το κόστος, μέχρι και η απλή αναλογική θα περάσει σε δεύτερη μοίρα!

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο λοιπόν, εμείς λέμε, ότι θα βγει ο λογαριασμός και οι δημότες δε θα δουν να αυξάνονται τα ανταποδοτικά τέλη, που αποδίδουν στους δήμους…

Υπάρχουν δύο γενικές παραδοχές. Η πρώτη έχει να κάνει με το ότι δε γίνεται να περιμένουν τόσα χρόνια οι δήμοι, χωρίς να κινούνται προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση…

Λες και περιμένουν να τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, για να φωνάξουν στη συνέχεια και να διαμαρτυρηθούν, ότι δε μπορούν να «σηκώσουν» το βάρος του, ούτε μπορούν να το μετακυλήσουν στους δημότες τους…

Τώρα λοιπόν φαίνεται, ότι «τρέχουν» και είναι ένα ζήτημα εάν θα φτάσουν…

Η δεύτερη παράμετρος έχει να κάνει με κάτι που είπε χθες ο κ. Γιαννούλης και έχει δίκιο ως προς τον γενικότερο συλλογισμό…

Προφανώς, η Περιφέρεια Ηπείρου έπαιξε τον κυρίαρχο ρόλο στην αποκατάσταση των ΧΑΔΑ, στην ομαλή – κατά το δυνατόν – λειτουργία των ΧΥΤΑ και τώρα στην κατασκευή και επικείμενη λειτουργία της Μονάδας ΑΣΑ…

Όμως, κάποιον ρόλο έπαιξε και η στάση των δήμων. Κάποιοι βοήθησαν πολύ, κάποιοι ίσως λιγότερο, πάντως όλοι κάποιο μερίδιο είχαν στην επιτυχία…

Δικαιολογημένα λοιπόν μπορούν να ισχυριστούν, ότι είναι και λίγο άδικο, ενώ έχουν κάνει αυτά που έπρεπε, να καλούνται να «πληρώσουν» παραπάνω από αυτά που πληρώνουν σήμερα και την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι, να παριστάνουν τους αδιάφορους…

Ή ακόμη χειρότερα τους τιμητές!

Και λογικά πηγαίνει το μυαλό όλων στην υπόθεση της Κέρκυρας, που για λόγους πολιτικούς και μόνο, αρνείται μέσω των εκλεγμένων οργάνων της στην αυτοδιοίκηση να αναλάβει τις ευθύνες της στη διαχείριση των δικών της απορριμμάτων…

Και φυσικά καταλαβαίνουμε όλοι τι περιμένουν στην Κέρκυρα… Να λειτουργήσει το εργοστάσιο στο Ελευθεροχώρι και να εκμεταλλευτούν την πρόβλεψη στη σύμβαση, ότι μπορεί να δεχτεί προς διαχείριση επιπλέον ποσότητες αποβλήτων από άλλες – πλην Ηπείρου – περιοχές…

Μπορεί να γίνει και αυτό, αλλά σίγουρα δε γίνεται να μεταφερθούν όλα τα απορρίμματα της Κέρκυρας στη Μονάδα… 

Επομένως, πάλι στο νησί θα μείνει το πρόβλημα…