Δύο φορές ακούσαμε την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στις Πρέσπες, πριν την υπογραφή των υπουργών Εξωτερικών στο κείμενο της συμφωνίας Ελλάδας – Σκοπίων…

Και το κάναμε γιατί μας φάνηκε, ότι ήταν ένας πολύ καλά επεξεργασμένος λόγος…

Όπως αυτό που λέμε μεταξύ σοβαρού και αστείου «δουλεμένο στην προπόνηση»…

Εδώ όμως μπορεί να μη χωρούν αστεία, χωρούν όμως μπόλικοι συναισθηματισμοί…

Και αρκετά συναισθηματικά στοιχεία περιείχε η ομιλία του κ. Τσίπρα και οι αναφορές του στο ιστορικό παρελθόν, τα μίση και τα πάθη νικητών και ηττημένων…

Και μερικές «έντεχνα» καλυμμένες αναφορές στους ηττημένους που μάχονταν για «πανανθρώπινη λευτεριά»…

Για όσους δεν το κατάλαβαν ή δεν το θυμούνται, η αναφορά πήγαινε απευθείας στο αντάρτικο τραγούδι «Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον αγώνα…», επομένως επιχείρησε να κινηθεί κοντά στο συναίσθημα και των αριστερών, που ενδεχομένως δεν είδαν με καλό μάτι ή είδαν με έντονο προβληματισμό τη συμφωνία…

Γενικότερα όμως, η ομιλία Τσίπρα ήταν αρκούντως ικανοποιητική και πλήρης ώστε να αιτιολογήσει και να επιχειρηματολογήσει υπέρ της συμφωνίας…

Δε μπορούμε φυσικά να πούμε το ίδιο και για την ομιλία του στη Βουλή στην πρόταση δυσπιστίας της Ν.Δ…

Ούτε για τη δική του ομιλία, ούτε και για την ομιλία Κοτζιά…

Γιατί, όταν αρκείσαι στην ομιλία σου σε ένα τέτοιο θέμα, να ξεσκονίζεις απλώς τα αρχεία του υπ. Εξωτερικών, να χρησιμοποιείς προσφάτως αποχαρακτηρισμένα έγγραφα και να αναφέρεσαι στο τι έκαναν όλοι οι προηγούμενοι, δεν παράγεις πολιτική…

Αλλά ενισχύεις τη ρητορική της αντιπαράθεσης, ρίχνοντας νερό στο μύλο της συσκότισης…

Την οποία αρκετοί επιθυμούν… Είναι και αληθινό και σωστό αυτό που ανέφερε ο Κ. Τασούλας, στη δική του ομιλία στη Βουλή…

Ότι το ζήτημα σερνόταν επί δεκαετίες, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι όσοι το διαχειρίστηκαν ήταν λιγότερο υπερήφανοι εθνικά ή λιγότερο υπεύθυνοι από ότι είναι σήμερα οι κυβερνώντες…

Κάθε περίοδος έχει διαφορετικές ανάγκες και γι’ αυτό είναι άλλα τα κριτήρια του 2018 και διαφορετικά του 1991, άλλα του 2008 και πάει λέγοντας…

Και αντιγράφουμε ακριβώς από την ομιλία Κ. Τασούλα στη Βουλή το εξής:

«Παράξενα πράγματα εν σχέσει με τα καθεστώτα, ευεξήγητα πράγματα εν σχέσει με τις εποχές. Και μην ερμηνεύετε το ’50 και το ’59 με τα κριτήρια και τις υστερίες και τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες του 2018. Είναι άλλη πραγματικότητα».