Εν αναμονή της απόφασης του Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο οποίο παραπέμφθηκε η προκήρυξη του διαγωνισμού για την ανάδειξη του αναδόχου αναστήλωσης της γέφυρας Πλάκας, εκδηλώνεται ήδη έντονη αγωνία για το εάν οι εργασίες της β’ φάσης θα ξεκινήσουν το φετινό καλοκαίρι.

Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, όμως υπάρχουν ακόμη τα χρονικά περιθώρια, ώστε οι εργασίες να ξεκινήσουν και εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν, να υλοποιηθεί ένα βασικό τμήμα τους εντός του φθινοπώρου.

Εκείνο που εντείνει τον προβληματισμό είναι εάν η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί και πόσο εύκολα, να διαχειριστεί πρωτόγνωρες υποθέσεις και διαδικασίες, όπως η συγκεκριμένη.

Για ένα ρίσκο που όλοι το γνώριζαν από την αρχή έκανε λόγο ο Δημ. Καλιαμπάκος, καθηγητής του ΕΜΠ και μέλος της ομάδας των μελετητών που συμμετείχαν στη σύνταξη των οριστικών μελετών αναστήλωσης.

«Το είχαμε πει από την πρώτη στιγμή, ότι ο διοικητικός μηχανισμός είναι πολύ καλός στο να ξανακάνει πράγματα, αλλά πολύ αργός στο να κάνει σημαντικά πράγματα για πρώτη φορά. Έχουμε την ελπίδα ότι όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία του έργου και όλοι θα βάλουν πλάτη για να προχωρήσει», σημείωσε αρχικά.

Ο κ. Καλιαμπάκος στη διάλεξή του στο εργαστήριο πέτρινης δόμησης αναφέρθηκε στο ιστορικό της κατάρρευσης αλλά και στις μελέτες αναστήλωσης για ένα έργο που χαρακτηρίζεται πρωτόγνωρο σε παγκόσμιο επίπεδο.

«Το έργο έχει εξαιρετικά τεχνικά ερωτήματα γιατί ανάμεσα στην εποχή των μεγάλων γεφυροποιών και στο σήμερα υπάρχει ένα χρονικό κενό. Θα πρέπει σήμερα να τεκμηριώσουμε αυτά που υποπτευόμαστε, να πάρουμε την ευθύνη και να μιμηθούμε τον τρόπο που κατασκευάστηκε το γεφύρι. Η μάχη δεν είναι εύκολη γιατί έπρεπε να ανακαλύψουμε τα ίχνη μέσα από τα οποία θα βρούμε το δρόμο της αναστήλωσης», τόνισε ο κ. Καλιαμπάκος.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ