Τώρα που άνοιξε η συζήτηση για τα ακίνητα του Δημοσίου στο Υπερταμείο, αποκαλύφθηκε μεταξύ άλλων και ο μεγάλος πλούτος της περιοχής σε μνημεία και πολιτιστικούς και αρχαιολογικούς χώρους. Κάποιοι ίσως να έμαθαν και για πρώτη φορά τη σημασία που έχουν για παράδειγμα τα οθωμανικά μνημεία του Κάστρου.

Ας παραδεχθούμε ότι κι εμείς ως τοπική κοινωνία, δεν είμαστε και τόσο ευαισθητοποιημένοι για τη διατήρηση και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Μας λείπει συχνά και η απαραίτητη γνώση, που σημαίνει όμως και ότι δεν την αναζητούμε κι εμείς. 

Κάπως σαν να κινήθηκε πάντως ξανά η συζήτηση όταν άνοιξε και η τουριστική προοπτική της πόλης, αλλά δεν αρκεί.

Και να παραδεχθούμε ακόμα ότι υπήρχαν και υπάρχουν και ιδεολογικά εμπόδια στην πρόσβασή μας στον πλούτο της πόλης μας. Υπήρχαν πιο έντονα στο παρελθόν θύλακες με επιρροή στην κοινή γνώμη που υποβάθμιζαν τη σημασία των οθωμανικών μνημείων, για να μην πούμε και για τη σιωπή για τη συμβολή της εβραϊκής κοινότητας στον πολιτισμό της περιοχής επί αιώνες.

Είναι εύκολο να τα αποδίδεις όλα στις ευθύνες της Πολιτείας. Στην περίπτωση όμως των μνημείων οι υπηρεσίες κάνουν τη δουλειά τους πολλές δεκαετίες τώρα. Και καταγράφουν και συντηρούν και προστατεύουν τα μνημεία μας και τα αναδεικνύουν βέβαια, συχνά με περιορισμένους πόρους. Είναι αντίθετα η πόλη, μεγάλες πλειοψηφίες της, που στέκονται αδιάφορες για όλα αυτά. 

Να, μια καλή ευκαιρία τις επόμενες ημέρες με τις εκδηλώσεις που κάνουν οι Εφορείες Αρχαιοτήτων στην Ήπειρο, να μάθουμε κι από κοντά πόσο σημαντική είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά. Μαθαίνοντας θα την προστατεύουμε και πιο αποτελεσματικά. 

Καιρός να μάθουμε πώς λειτουργεί

Τώρα που όλοι είμαστε πιο εκτεθειμένοι γράφοντας τα προσωπικά μας στα social media, ανακαλύπτεις και τα προβλήματα που έχει πολύς κόσμος στο να εκφράζεται. Πολλοί δεν ξέρουν να γράφουν καλά, έχουν σαφώς θέματα με τον γραπτό λόγο, κάτι που είναι θέμα εκπαίδευσης.

Άλλοι, δυσκολεύονται με την τεχνολογία. Δεν ξέρουν καλά το πληκτρολόγιο, δεν προσέχουν, δεν αναζητούν τη σωστή τεχνική και καταλήγουν σε περίεργες αναρτήσεις, νομίζοντας ότι σημασία έχει μόνο αυτό που θέλουν να πουν και όχι το πώς θα το πουν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το πόσο δημοφιλείς είναι έτοιμες ατάκες που αναπαράγονται από όσους πιστεύουν ότι τους εκφράζουν περισσότερο.

Αν πάντως δεν μπορείς να τα γράψεις καλά, τότε η μόνη λύση δεν είναι να τα γράψεις όπως να’ ναι, αλλά να μάθεις να το κάνεις σωστά. Ειδικά όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο, πολιτικός ή καλλιτέχνης, δεν μπορεί να έχεις ως εικόνα σου προς τα έξω, εκφραστικά μέσα και τεχνολογικές γνώσεις επιπέδου μαθητή δημοτικού (που αμφιβάλλω κιόλας αν υπάρχει μαθητής που δεν είναι τζιμάνι πια στους υπολογιστές).

Πέρασαν τα χρόνια και οι ερασιτεχνισμοί στον κόσμο του δικτύου, περισσότερο δείχνουν περιφρόνηση προς την επικοινωνία παρά αφέλεια ή… γνήσια εκφραστικότητα.