Πόσο εύκολο είναι η εξωστρέφεια των πολιτιστικών οργανισμών κάθε είδους, όπως για παράδειγμα τα μουσεία, να μετατραπεί σε εσωστρέφεια; 

Η απάντηση θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι δύσκολη όμως για όσους ασχολούνται επαγγελματικά και επιστημονικά με το αντικείμενο της προσβασιμότητας των πολιτιστικών οργανισμών, η απάντηση είναι πως όχι μόνο είναι εύκολο, αλλά γίνεται κιόλας!

Η προσβασιμότητα βέβαια, τουλάχιστον στην Ελλάδα έχει συνδεθεί σχεδόν αποκλειστικά με την δυνατότητα πρόσβασης για όσους τυχόν αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα.

Ο ίδιος όρος όμως ισχύει και περιλαμβάνει και άλλους εξίσου ενδιαφέροντες τομείς, όπως είναι η κοινωνική και η πνευματική προσβασιμότητα, ένας τρόπος επικοινωνίας δηλαδή των επισκεπτών σε έναν πολιτιστικό οργανισμό.

Η διαπίστωση πως ένας μεγάλος αριθμός επισκεπτών σε μουσεία ανά την Ευρώπη αποστασιοποιείται λίγα λεπτά μετά την είσοδό του στο χώρο, εξαιτίας της δύσχρηστης και δυσνόητης γλώσσας που χρησιμοποιεί ο Φορέας για την παρουσίαση των εκθεμάτων, έχει ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση για το πως θα πρέπει να χρησιμοποιείται μία απλή (και όχι απλουστευμένη) γλώσσα σε αυτούς τους χώρους.

Αυτό είναι και το αντικείμενο του σεμιναρίου που πραγματοποιείται σήμερα Τετάρτη από τις 17.30 έως τις 20:00 στο Λαογραφικό Μουσείο της ΕΗΜ από την Μαρία Βλάχου, σύμβουλο πολιτιστικής διαχείρισης και επικοινωνίας και εκτελεστική διευθύντρια του Συλλόγου Asses. Cultura, με έδρα την Πορτογαλία.

Μιλώντας στο ITV η κα Βλάχου έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην έννοια της προσβασιμότητας των πολιτιστικών οργανισμών και στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός διαφορετικού τρόπου επικοινωνίας με το κοινό.

«Αυτό που ισχύει είναι πως τα περισσότερα εκθέματα συνοδεύονται από ενημερωτικά κείμενα σε μία γλώσσα γραμμένη με τεχνικούς όρους, κατανοητή από τους επαγγελματίες του είδους, αλλά όχι από το ευρύ κοινό. Έτσι, αναζητούμε τρόπους επικοινωνίας σε κατανοητή γλώσσα και αντίστοιχα κατανοητό περιεχόμενο για τους επισκέπτες. Δεν μας ενδιαφέρουν οι τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά η αρχή της επικοινωνίας. Τα μουσεία γίνονται συνεχώς περισσότερο εξωστρεφή, ενδιαφέρονται για τη διαφήμισή τους, αλλά το κοινό έχει περιορισμένο χρόνο και συνειδητοποιεί ότι δεν καταλαβαίνει τη σημασία των εκθεμάτων.

Στην ουσία θα πρέπει να μάθουμε να λέμε ιστορίες για κάθε έκθεμα ή αντικείμενο και να προκαλούμε τον επισκέπτη να αντιληφθεί άμεσα αυτό που έχει μπροστά του», σημείωσε μεταξύ άλλων η κα Βλάχου.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ