Παρακολουθώντας το θέμα που έχει ανοίξει στο Κουτσελιό με τη μεταφορά των μαθητών, θα πρέπει να επισημάνουμε κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τους κατόχους αδειών δημόσιας χρήσης…

Μπορεί από σπόντα να τους παίρνει η μπάλα στη συγκεκριμένη υπόθεση, αφού εφαρμόζεται και τηρείται το θεσμικό και νομικό καθεστώς που διέπει τις μεταφορές, όμως τέτοιου είδους ιστορίες ανοίγουν άλλα μέτωπα…

Και κάποια από αυτά μπορεί να εξελιχθούν σε πολύ επώδυνες ιστορίες…

Μη νομίζει κανείς λοιπόν, ότι έρχονται έτσι τυχαία στο μυαλό ορισμένων, οι αναφορές για τον τρόπο με τον οποίο αποκτήθηκαν αυτές οι άδειες ΔΧ τις περασμένες δεκαετίες…

Συμφωνούμε, όχι όλες, αλλά αρκετές από αυτές…

Αλλά σε τέτοια θέματα καλό θα είναι οι πρωταγωνιστές να έχουν υπόψιν τους και διάφορα παρελκόμενα στην πορεία…

Επί της ουσίας του θέματος, γράψαμε και πιο πάνω, ότι από αυτά που καταλαβαίνουμε, το νομικό πλαίσιο τηρείται κανονικά…

Όμως υπάρχουν παράμετροι οι οποίες θα πρέπει να διασαφηνιστούν…

Προφανώς λοιπόν δεν τίθεται θέμα συζήτησης για το εάν οι μαθητές θα πρέπει να κάθονται στις θέσεις τους ή να είναι δεμένοι με τη ζώνη ασφαλείας…

Αυτονόητα πράγματα είναι αυτά, όπως και το ότι πρέπει να υπάρχει συνοδός στις μετακινήσεις…

Όπως και ότι δε νοείται να θεωρεί κανείς, όποιος κι αν είναι αυτός, ότι είναι απολύτως λογικό να επιβιβάζονται και να αποβιβάζονται παιδιά 5,5 ετών στη μέση του δρόμου και από εκεί να τα παίρνουν οι γονείς ή όποιος άλλος για να τα μεταφέρει στα Σερβιανά…

Ας τα συζητήσουν λοιπόν οι εμπλεκόμενοι, για να αποφύγουν χειρότερες καταστάσεις και κυρίως πριν έχουμε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό…

Σε ένα άλλο θέμα, η ημερίδα των Δασικών Συνεταιρισμών Ηπείρου στους Ασπράγγελους, προσέφερε εξαιρετικά χρήσιμα συμπεράσματα…

Κάποια από αυτά μπορείτε, να τα διαβάσετε στο σχετικό ρεπορτάζ…

Κάποια άλλα όμως είναι επίσης ενδιαφέροντα, όπως το ότι υπάρχουν και λειτουργούν οικογενειακής μορφής Δασικοί Συνεταιρισμοί…

Κάποιος μάλιστα έχει 8 μέλη, εκ των οποίων οι 7 είναι γυναίκες! Όχι ότι δεν είναι νόμιμο, αλλά κανείς δεν τις έχει δει ποτέ να δουλεύουν στο δάσος…

Και επίσης δε μπορεί να θεωρεί κανείς λογικό, σε ένα μικρό χωριουδάκι – δε χρειάζεται να πούμε σε ποιο – να υπάρχουν τρεις Δασικοί Συνεταιρισμοί… 

Και το χειρότερο; Να μη συμφωνούν μεταξύ τους και τα μέλη του ενός να μη μιλούν με τα μέλη των άλλων… Τα έχουν αυτά οι Σύλλογοι – «σφραγίδα»…