Σε ηλικία 86 ετών, έφυγε από τη ζωή την Τρίτη ο Φάνης Κακριδής. Ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ένας από τους σημαντικότερους φιλολόγους της χώρας, μία ξεχωριστή προσωπικότητα που πλούτισε τα ελληνικά Γράμματα και στάθηκε με δημοκρατικό σθένος και ήθος στη δημόσια ζωή.

Ο Φάνης Κακριδής γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα μέσα σε μία οικογένεια φιλολόγων. Ο πατέρας του ήταν ο διακεκριμένος Ιωάννης Κακριδής, η μητέρα του Όλγα φιλόλογος, η αδελφή του Ελένη και ο παππούς του, Θεοφάνης Κακριδής επίσης, φιλόλογοι. 

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία όπου και υπηρέτησε ως λέκτορας για την αρχαία και νέα ελληνική γλώσσα (1959-1964).

Το 1964, εκλέχτηκε καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο νέο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων συμβάλλοντας στην άνθησή του και υπηρέτησε ως το 1982. Λόγω του δημοκρατικού του φρονήματος διώχθηκε κατά τη διάρκεια της χούντας με προσωρινή απόλυση από το Πανεπιστήμιο.

Θήτευσε ακόμα στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, το Πανεπιστήμιο της Πάτρας, και επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων ως το 2000.

Το ακαδημαϊκό του έργο αναγνωρίστηκε ευρέως και έδειξε επιστημονικό ενδιαφέρον στην επική ποίηση, το Αττικό δράμα, την Κωμωδία του Αριστοφάνη. Είχε μεγάλο συγγραφικό και μεταφραστικό έργο.

Συμμετείχε ενεργά στη δημόσια ζωή, με αρθρογραφία στον Τύπο, συμμετοχή σε εκδηλώσεις, και ήταν πάντα κοντά στους φιλολόγους και τους μαθητές.

Το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αναφέρει στο ψήφισμά του μεταξύ άλλων, αναφέρει: 

Ο Φάνης Κακριδής, ένα από τα πρώτα μέλη της παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής και μετέπειτα του Τμήματος Φιλολογίας, τίμησε το Τμήμα του, τη Σχολή του και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με το πλούσιο και πολύπλευρο έργο του, τις οργανωτικές ικανότητες, το δημοκρατικό ήθος,

τους αγώνες και τα οράματά του.

Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της οργάνωσης και του εμπλουτισμού της πλούσιας βιβλιοθήκης του Τομέα Κλασικής Φιλολογίας (όπου μάλιστα δώρησε την πολύτιμη οικογενειακή βιβλιοθήκη του). Λάτρης της Φιλολογίας, ιδιαίτερα της Κλασικής, και γνωρίζοντας τον θεμελιώδη ρόλο του Φιλολόγου στη Μέση Εκπαίδευση πήρε μέρος σε πολυάριθμες συναντήσεις, σεμινάρια και ημερίδες ή Συνέδρια

φιλολόγων, μοιράζοντας αφειδώς τη γνώση και την εμπειρία του σε θέματα επιστήμης και διδασκαλίας, καθώς πίστευε ότι ο ρόλος του πανεπιστημιακού Καθηγητή απέναντι στους φοιτητές του δεν τελειώνει με τη λήψη του πτυχίου τους.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τιμωρήθηκε με διαθεσιμότητα για το δημοκρατικό ήθος, τις ιδέες, το θάρρος της γνώμης και τη δράση του στον ρόλο τού υπερασπιστή διωκόμενων συναδέλφων και φοιτητών.

Το πλουσιότατο δημοσιευμένο έργο του απλώνεται σε επιστημονικά βιβλία- μονογραφίες, άρθρα και μελέτες αυστηρού επιστημονικού χαρακτήρα, αλλά και εκλαϊκευτικότερες παρεμβάσεις στον ελληνικό ημερήσιο και περιοδικό τύπο με ποικίλα θέματα και στόχο τη συμμετοχή του στη διαμόρφωση του νέου εκπαιδευτικού τοπίου, τον εκσυγχρονισμό της διδασκαλίας και την ανάδειξη της σημασίας της κλασικής Παιδείας στη Μέση Εκπαίδευση».

Το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο ψήφισμά του αναφέρεται στην πνευματική προσωπικότητα του εκλιπόντος, τη μεγάλη προσφορά του στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από ιδρύσεώς του, το σημαντικότατο έργο του στις Κλασικές σπουδές και γενικότερα στη Φιλολογία, το δημοκρατικό ήθος του, τη συνεχή υποστήριξή του προς τους νέους επιστήμονες.

Του ΦΙΛΗΜOΝA ΚΑΡΑΜΗΤΣΟY