Η πολυήμερη περίοδος κακοκαιρίας μας έχει κουράσει, είναι αναμφίβολο. Ο πάγος στους δρόμους, οι δυσκολίες στη μετακίνηση, το κρύο, το χιόνι, όλα συσσωρεύτηκαν πάνω στις πλάτες μας. Και δεν είναι μόνο τα φυσικά φαινόμενα, αλλά και οι έγνοιες, τα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε και συνοδεύουν τις αλλαγές του καιρού: Να ζεστάνουμε το σπίτι, να είμαστε εντάξει στις δουλειές μας, να μην πάθουμε κάτι, να προστατευτούν τα παιδιά, όλος αυτός ο κύκλος υποχρεώσεων που δεν εξαρτάται μόνο από εμάς, αλλά και τα οικονομικά του νοικοκυριού μας, από τις υπηρεσίες, από τρίτους που δεν ελέγχουμε.

Όλα αυτά είναι ένα σύνολο που δημιουργεί την κούραση, αυτήν τη βαριά αίσθηση ότι βαρεθήκαμε, ότι θέλουμε και λίγη ανάπαυλα. Όχι, άλλο χιόνι, όσες ωραίες εικόνες κι αν δημιουργεί. Κι αυτός ο ψυχικός κάματος, μας βγαίνει στα μικρά της ζωής, που είναι και τα σπουδαία γιατί με αυτά αντιπαλεύουμε στο κάθε μέρα μας.

Αν δηλαδή χτύπα ξύλο όλα πάνε καλά με την υγεία μας και δεν βρεθούμε κρεβατωμένοι με καμιά πνευμονία ή κανά σπασμένο πόδι, αναγκαστικά θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τα παιδιά που δεν πάνε σχολείο, πώς θα ψωνίσουμε για να έχουμε να φάμε, πώς θα φτάσουμε στο γραφείο, αν έχει πετρέλαιο ο λέβητας, αν πληρώσαμε το ρεύμα και δεν μας το κόψουν. Αυτά κι άλλα ανάλογα έχει ο κόσμος στο μυαλό του αυτές τις μέρες.

Γι’ αυτό και πρέπει να πέσουν και λίγο οι τόνοι γύρω από τη δημοσιολογία των καιρικών φαινομένων, αν μπορούμε να ονομάσουμε κάπως όλη αυτή τη συζήτηση για τι σημαίνουν οι καιρικές μεταβολές, πώς αποφασίζεται το κλείσιμο των σχολείων, τι κάνουν οι υπηρεσίες για τον αποχιονισμό κλπ κλπ. Όχι ότι δεν πρέπει να γίνονται αυτές οι συζητήσεις, αλλά να έχουν εκείνον τον τόνο που να μην αποπροσανατολίζουν τον κόσμο και να μην τον βαραίνουν κι άλλο. Υποτίθεται η γνώμη των ειδικών κι οι αποφάσεις των υπηρεσιών είναι για να βοηθάνε τον κόσμο και όχι να τον βαραίνουν κι άλλο. Ας κρατήσουμε λίγο περισσότερο την ψυχραιμία μας.

Με το Τρίτο στο αυτοκίνητο

Στο ραδιόφωνο ακούω την περισσότερη μουσική της ημέρας. Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου. Και νομίζω ότι εκεί ακούει ο περισσότερος κόσμος πια ραδιόφωνο και διεθνώς ακόμα. Κι έχω μόνιμα εύκαιρο το Τρίτο Πρόγραμμα. Όχι γιατί είμαι γνώστης της κλασικής μουσικής και δεν κάνω χωρίς αυτήν. Αλλά γιατί χρειάζομαι ανάσες μέσα στην ημέρα κάτι που να ξεφεύγει από τα συνήθη.

Αυτή είναι και η λειτουργία του ραδιοφώνου ενγένει. Σε πιάνει κάτι προσωπικό, συνδέεται μαζί σου, σε αφορά μόνο εσένα. Ή έτσι αισθάνεσαι τουλάχιστον. Κι αν καταφέρνει να σε μεταφέρει και σε άλλες εμπειρίες, πλην τουλάχιστον της καθ’ αυτό ενημέρωσης, τότε κερδίζει έναν πόντο.

Δεν είναι εύκολο όμως να ακούσεις ραδιόφωνο στο σπίτι. Γιατί εκεί τρέχουν όλα τα μικροπροβλήματα, γιατί έχει συνήθως κάμποσο κόσμο τριγύρω, γιατί δεν μπορείς να συγκεντρωθείς. Κι είναι κι η τηλεόραση που κατακλύζει το χρόνο και τις αισθήσεις. Καλό είναι συνεπώς και το λίγο με το ράδιο στο αυτοκίνητο.