Υπάρχουν δύο λόγοι που κέρδισε τις ευρωεκλογές η ΝΔ και περιμένει να κερδίσει και τις εθνικές. Τους ξεχωρίζουμε όχι γιατί είναι οι σημαντικότεροι, αλλά γιατί πατάνε πάνω σε κοινωνικές διεργασίες που θα τις βρει μπροστά της όποια και να είναι η επόμενη κυβέρνηση και γιατί τα κόμματα δείχνουν ανίκανα να διαχειριστούν τα θέματα αυτά.

Το πρώτο είναι το Δημόσιο. Η κυβέρνηση Τσίπρα έδωσε βάρος στην κοινωνική προστασία μέσω ενίσχυσης των δημοσίων φορέων. Υπάρχουν τομείς που το έργο της είναι φανερό σε κάθε πολίτη. Στην Υγεία με την ελεύθερη πρόσβαση όλων ή στην εκπαίδευση με την αντοχή που επέδειξε στην κρίση το δημόσιο σχολείο. Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι τόσο ο «κρατισμός» που λέει μια κάποια αντιπολίτευση, γιατί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο σε βαθμό που να διαφοροποιεί το ελληνικό Δημόσιο από το γερμανικό για παράδειγμα. Και στη Γερμανία θα βρεις περήφανες για το έργο δημόσιες υπηρεσίες, ας πούμε στη διαχείριση των απορριμμάτων. Το πρόβλημα είναι η αποτελεσματικότητα συνολικά του Δημοσίου. Εκεί, ο πολίτης έχει πάμπολλα παραδείγματα ότι κάτι δεν πάει καλά. Το λέει πολλά χρόνια τώρα και δεν βλέπει μεγάλες βελτιώσεις. Και το θυμίζει εκλογικά σε όποιον κάνει πως ξεχνάει το θέμα.

Και ο δεύτερος λόγος είναι παρεμφερής. Όσα κι αν πεις για το κράτος, το δημόσιο συμφέρον και τα κοινωνικά αγαθά, υπάρχει ένα κομμάτι της ιδιωτικής οικονομίας που μπορεί να δουλέψει αποτελεσματικά και στην Ελλάδα δεν δουλεύει. Φταίει το κράτος μόνο γι’ αυτό ή ένα κόμμα όπως το κυβερνών; Όχι μόνο. Συχνά φταίνε και οι επιχειρηματίες που μαθαίνουν να περιμένουν τα πάντα, ακόμα και τα έσοδά τους από το κράτος. Υπάρχει όμως ένας κόσμος στην αγορά, από την τεχνολογία ως τον αγροτικό τομέα που θέλει να δουλέψει με επαγγελματικούς, σύγχρονους όρους και βρίσκει μπροστά του εμπόδια. Ακόμα και η απουσία ενός καθολικού συστήματος ηλεκτρονικής υπογραφής είναι εμπόδιο. Αυτός ο κόσμος επίσης ρίχνει ευθύνες στην κυβέρνηση που μοιάζει να ασχολείται συνέχεια με το Δημόσιο.

Θα τα καταφέρει καλύτερα η ΝΔ; Δεν είναι σίγουρο αν κρίνουμε από το κυβερνητικό παρελθόν του κόμματος. Τα αίτια δυσλειτουργίας του Δημοσίου έχουν ρίζες βαθιά μέσα στο χρόνο και τα πελατειακά δίκτυα. Μοιάζει όμως ο Κ. Μητσοτάκης να έχει καταφέρει να πιάσει έγκαιρα το πνεύμα των καιρών που θέλει μια αλλαγή. Παίρνοντας όμως πάνω του και το βάρος πολλών και ετερόκλητων προσδοκιών. 

Το καλοκαίρι με τα βιβλία

Δεν είναι πολύ μακριά η εποχή που μαζεύαμε μερικές δραχμές για να πάρουμε μερικά βιβλία ή κόμικς για τον καλοκαίρι. Μιλάμε για τη δεκαετία του ’80 που όλα ακόμα στην επαρχία έμοιαζαν ή ήταν μικρά και στενά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήταν και φτωχά. Και η πόλη είχε γερά βιβλιοπωλεία και ο κόσμος διάβαζε και είχε και την προσμονή.

Δεν ωραιοποιούμε το παρελθόν. Μπορούμε όμως να δούμε τις αλλαγές που επήλθαν, ένας ολόκληρος κόσμος διαφορετικός σήμερα γεμάτος από επιλογές. Απίστευτες και άπειρες επιλογές σε σχέση με εκείνα τα χρόνια. Και συνεχίζει η πόλη να έχει τα βιβλιοπωλεία της και τους κύκλους της που πρωτοπορούν.

Κάτι που ίσως όμως να λείπει στις μέρες μας είναι η προσμονή, οι προσδοκίες. Όταν οι επιλογές μοιάζουν πολλές, η προσδοκία χάνει λίγο από τη δύναμή της. Κι αυτό είναι μια αντίφαση που πρέπει να ξεπερνάμε. Σήμερα που όλα είναι μπροστά μας και πρέπει να διαλέξουμε, μπορούμε να κάνουμε ακόμα καλύτερες επιλογές. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr