Και όμως ξαναστήνεται! Το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας, που τον Φεβρουάριο του 2015 κατέρρευσε, αρχίζει να αποκτά και πάλι μία γνώριμη μορφή και να σηκώνεται και πάλι πάνω από τον Άραχθο.
Οι εικόνες στο εργοτάξιο που έχει στηθεί τους τελευταίους μήνες είναι εντυπωσιακές, όπως εντυπωσιακή είναι και η εξέλιξη των εργασιών με τον ανάδοχο εργολάβο να υποστηρίζει πως το χρονοδιάγραμμα θα τηρηθεί και το γεφύρι θα είναι ολοκληρωμένο το φθινόπωρο.
Το κρίσιμο ζητούμενο βέβαια όπως σημειώθηκε κατά την χθεσινή επίσκεψη των μελών της Επιτροπής Παρακολούθησης με επικεφαλής και πρόεδρο τον Καθηγητή Μανώλη Κορρέ είναι να διαπιστωθεί με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια και βεβαιότητα ότι το γεφύρι θα μείνει στη θέση του και θα προσιδιάζει στην τεχνική και την αισθητική κατασκευή του πρωτότυπου.
Αυτός είναι και ο λόγος που επιβεβαιώθηκε ότι ακόμη κι όταν το γεφύρι θα είναι έτοιμο, ο μεταλλότυπος δεν θα αφαιρεθεί, αλλά θα παραμείνει στη θέση του τουλάχιστον για τους χειμερινούς μήνες ώστε να διαπιστωθούν τυχόν προβλήματα και να δοκιμαστεί στην πράξη από τις ισχυρές πιέσεις που ασκεί ο Άραχθος στα βάθρα του.
Πετράδες, πελεκάνοι, χτίστες, τεχνίτες κάθε λογής που επιλέχθηκαν προσεκτικά από τον ανάδοχο εργολάβο, δουλεύουν μία προς μια τις πέτρες του γεφυριού και το πρώτο τμήμα έχει ήδη ανυψωθεί σε ύψος περίπου 6 μέτρων.
Πρόκειται για το ανατολικό μεσόβαθρο που σύμφωνα με τον Καθηγητή κ. Κορρέ θα αντέξει για αιώνες. Αυτές τις ημέρες γίνονται εργασίες στις δύο πλευρές του βάθρου με τοιχία αντιστήριξης, στα οποία θα αποσβένεται η ορμή των νερών του ποταμού.
Βασική παράμετρος της μελέτης που εφαρμόζεται είναι να μην υπάρξει καμία επιπλέον κατασκευή από την προϋπάρχουσα, γιατί αυτό θα δώσει αξία στο υπό αναστήλωση μνημείο.
«Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο επιλέξαμε να μην κάνουμε κανένα αντιπλημμυρικό έργο και να μην έχουμε καμία κρυμμένη ενίσχυση στο γεφύρι. Σημασία δεν έχει ο χρόνος κατασκευής αλλά η ποιότητά της», τόνισε από την πλευρά του ο καθηγητής του ΕΜΠ Δημ. Καλιαμπάκος.
Προστίθεται νέα γνώση
Η πρόκληση για τον τεχνικό κόσμο που ασχολείται με την αναστήλωση είναι τεράστια. Όμως ακόμη και σήμερα υπάρχουν στοιχεία του παλιού γεφυριού που μοιάζουν δυσεπίλυτα να αναλυθούν και άλλα που είναι αδύνατο να εφαρμοστούν στις μέρες μας.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Κορρές όλοι όσοι ασχολούνται με την αναστήλωση μαθαίνουν καθημερινά.
«Όταν σταματήσουμε να μαθαίνουμε δε χρειάζεται να παραμείνουμε στη θέση μας. Το καλύτερο για έναν δάσκαλο είναι να είναι μαθητής», σημείωσε χαρακτηριστικά με τον κ. Καλιαμπάκο να κάνει αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία που στάθηκε αδύνατο να αντιγραφούν.
«Έχουμε όλοι την εικόνα του γεφυριού όπως ήταν μετά από 150 χρόνια. Το νέο γεφύρι θα μοιάζει αλλά δε θα είναι αυτό που γνωρίσαμε. Αυτό θα μπορούμε να το πούμε μετά από 150 χρόνια. Υπάρχουν στοιχεία όπως τα σίδερα που εντοπίσαμε στους συνδέσμους του γεφυριού. Η ανάλυση έδειξε πως χρησιμοποιήθηκε ένα μέταλλο σφυρήλατου βιομηχανικού σιδήρου που κατασκευάστηκε στην Αγγλία.
Αυτό είναι γνωστό ως «σίδηρος του γύφτου» το οποίο δεν υπάρχει πια. Η σκέψη μας να το αντικαταστήσουμε με το inox ήταν η πρώτη, όμως το υλικό αυτό σε 150 χρόνια δεν είναι τόσο ισχυρό. Έτσι λοιπόν πηγαίνουμε προς το τιτάνιο και βλέπουμε», τόνισε.
Για μία εντυπωσιακή εικόνα έκανε λόγο τέλος η Ελευθερία Τσακανίκα, επίκουρη Καθηγήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ που ήταν από τους πρώτους που βρέθηκαν στο γεφύρι μετά την κατάρρευσή του.
«Μπορούμε να μάθουμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε ότι είχαν εφαρμοστεί. Το γεφύρι είχε πολλές εκπλήξεις στο σώμα του, όπως οι ξύλινες και μεταλλικές ενισχύσεις. Όλα αυτά προσθέτουν νέα γνώση και είναι εξαιρετικά χρήσιμα και για εμάς και για τις επόμενες γενιές»
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
