Μπορεί χτες το βράδυ στη Βουλή να έγινε ένας μικροχαμός με τις τροπολογίες της τελευταίας στιγμής που άλλοτε καταγγέλλονταν ως μέθοδος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να στηρίξουμε τις προθέσεις ενός μέλους της κυβέρνησης για μια αλλαγή στις σχέσεις κράτους – πολίτη.
Ο υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης κατά τη συζήτηση του διυπουργικού νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής αναφέρθηκε στην ανάγκη η χώρα να περάσει στην ψηφιακή εποχή ώστε κάθε πολίτης να μην έχει ρόλο διακομιστή εγγράφων. «Η αρχή "μόνον άπαξ" σημαίνει ότι, μόλις ο πολίτης καταχωρεί στο αρμόδιο μητρώο ένα δεδομένο, αυτό ενημερώνεται αυτόματα σε όλα τα υπόλοιπα μητρώα του δημοσίου τομέα. Άρα το δημόσιο παύει να ζητά πληροφορίες, που ήδη έχει», ανέφερε ο κ. Πιερρακάκης.
Δεν υπάρχει κανένα θέμα πολιτικής που να εμποδίζει έναν πολίτη να στηρίξει μία τέτοια πρωτοβουλία. Αντίθετα θα πρέπει όλοι μας να ζητήσουμε την επιτάχυνσή της και βέβαια να κρίνουμε τον υπουργό εκ του αποτελέσματος. Θα περιμένουμε συνεπώς πότε θα υλοποιηθεί η πρωτοβουλία του. Γιατί απλούστατα δεν πάει άλλο. Γιατί δεν μπορεί να τρέξει το κράτος αν δεν ψηφιοποιηθεί η γραφειοκρατία του.
Ο πολίτης όχι μόνο πρέπει να έχει μία μόνο «είσοδο» στο σύστημα, αλλά τις περισσότερες φορές δεν θα πρέπει καν να έχει φυσική περιουσία στα γκισέ των υπηρεσιών. Πρέπει να αρκεί ένα e-mail του για να προχωρήσει η υπόθεσή του. Αυτά την ώρα που ακόμα και φωτοτυπία σου ζητάνε να βγάλεις κάποιες υπηρεσίες αν και είναι υποχρεωμένες να βγάζουν τα δικά τους αντίγραφα.
Για να υλοποιηθεί όμως αυτή η νέα κατάσταση απαιτείται σίγουρα η επέκταση της ψηφιακής υπογραφής για να ξέρουν όλες οι πλευρές ποιος είναι ποιος. Και κατ’ επέκταση, η ολοκληρωμένη ψηφιοποίηση των υπηρεσιών, ώστε να μην υπάρχουν «μαύρες τρύπες». Πρόοδος έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια. Τώρα είναι η ώρα του τελικού άλματος.
Το καλό θέλει κόπο πια,
Οι άνθρωποι τον θέλουν τον καλό το λόγο. Όλοι μας τον θέλουμε. Θέλει μια πιο θετική ματιά η καθημερινότητα, οι απλές μας συναλλαγές και η επικοινωνία, όχι γιατί είναι θέμα μιας αόριστης και γενικής αρχής που μας θέλει καλούς ανθρώπους, αλλά γιατί έτσι βγαίνει καλύτερα η ζωή πέρα για όλους μας. Γιατί μας κάνει καλό…
Δεν είναι πάντα εύκολη μια χειρονομία καλοσύνης ή ο θετικός ο λόγος. Αντίθετα η τάση πολλών είναι η ανάποδη, η άρνηση, η απόσταση, η καχυποψία. Ως και ύποπτος κρίνεται ο καλόγνωμος, ο ήπιος και χαμηλών τόνων, εκείνος που κάνει το πρώτο βήμα συνάντησης, όποιος μιλάει με όσα θέλει πάνω στο τραπέζι. Ας είναι…
Το ζήτημα είναι ότι έχει διαμορφωθεί πια έτσι η ζωή μας που δεν είναι και τόσο εύκολο να λειτουργήσει ο καλός λόγος. Έχει βαρύνει πολύ το κλίμα, μας αποθαρρύνει, μας απωθεί. Ακόμα κι αν θέλουμε, καταλήγουμε να απέχουμε, να αποσυρόμαστε.
Το καλό θέλει κόπο πια, προσπάθεια…
Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
fkaramitsos@yahoo.gr
Κατηγορίες
- Επικαιρότητα(18.208)
- Πολιτικό Ρεπορτάζ(469)
- Ελλάδα(125)
- Οικονομία(1)
- Πολιτισμός(3.920)
- Εκδηλώσεις(1.450)
- Ήπειρος(1.940)
- Αθλητικά(2.693)
Αρθρογραφία
Είσοδος