Είναι λογικό να μπαίνει φουριόζα η δημοτική αρχή στη νέα περίοδο που ανοίγεται μπροστά της. Το έπαθε και η κυβέρνηση τον Ιούλιο που έκανε συνέχεια συσκέψεις και ανακοίνωνε προθέσεις και επιθυμίες. 

Η δημοτική αρχή επέλεξε την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη για να θέσει θέματα που προφανώς το επόμενο διάστημα θα αναπτύξει αναλυτικά. Η τακτική του να θέτεις υπόμνημα στον πρωθυπουργό είναι θεμιτή και δόκιμη γιατί μόνο έτσι μπορεί να δημιουργηθεί ένας εμπιστευτικός δεσμός για το μέλλον, όταν θα χρειαστεί να περάσουμε και στην υλοποίηση έργων.

Η δημοτική αρχή επέλεξε να δημοσιοποιήσει τα περί υπομνήματος με μία λιτή ανακοίνωση και με κάποιες δηλώσεις του δημάρχου και δεν δημοσιοποίησε πλήρως όσα κατέθεσε στον πρωθυπουργό. Θα μπορούσε να είναι σίγουρα πιο αναλυτική, γιατί αυτά που έθεσε είναι σοβαρά θέματα που συζητά χρόνια η τοπική κοινωνία και έχουν πολλές πτυχές.

Μόνο για τη λίμνη και το ΠΔ έχουν ξοδευτεί τόνοι χαρτιού ώστε να συμπυκνωθούν στη φράση «δυνατότητες ανάδειξης της Παμβώτιδας και μεγαλύτερης διασύνδεσής της με την πόλη». Από νέες ξενοδοχειακές μονάδες και γήπεδα γκολφ ως κωπηλατικό κέντρο και μεταφορά υδάτων, είναι πολλές και καλές οι ιδέες που έχουν κατατεθεί. Για να μην πάμε και στα πιο μεγάλα θέματα που είναι ο καθαρισμός, η σύνδεση με τις πηγές, τα όρια του αιγιαλού κλπ.

Φανταζόμαστε ότι στο προσεχές δημοτικό συμβούλιο η δημοτική αρχή θα φέρει κάποιες πρώτες σκέψεις και για τη λίμνη και για το στρατόπεδο Βελισσαρίου και για το παλιό πανεπιστήμιο και θα αρχίσει επί της ουσίας πια και η συζήτηση επί προγράμματος. Κι ίσως έτσι να αποδειχθεί «γουρλής» και ο πρωθυπουργός που έγινε η αφορμή να ανοίξουν τέτοια θέματα. 

Πώς βλέπουμε το είναι της πόλης μας

Είναι ένα θεματάκι πάντως όλη αυτή η αναζήτηση για διεθνή αναγνώριση της πόλης μας. Όχι ότι δεν τη χρειαζόμαστε ή ότι δεν μας ταιριάζει σε κάποια θέματα. Αλλά ίσως και να κρύβει και μία έλλειψη αυτοπεποίθησης δικιά μας, μια αγωνία να αναγνωριστούμε από άλλους. 

Μην το μπερδεύουμε με την εξωστρέφεια, που είναι να στρέφεσαι προς τα έξω, να απευθύνεσαι στο μεγάλο κοινό, άρα να είσαι προετοιμασμένος ώστε να έχεις λόγο με ένα αφήγημα που να το αναγνωρίζουν πολλοί περισσότεροι.

Αυτό που προέχει είναι να αναγνωρίζεις εσύ τον εαυτό σου.

Δεν είμαι βέβαιος ότι εμείς στην πόλη μας είμαστε σίγουροι και ομονοούντες για τη συλλογική μας ταυτότητα, για το ποιοι είμαστε και ποιους στόχους έχουμε στην πολιτική του τουρισμού, του πολιτισμού ή της ανταγωνιστικής οικονομίας.

Δεν είναι θέμα πάντα προβολής και επικοινωνίας, αλλά πώς δημιουργεί η ίδια η κοινωνία και η πόλη μας το είναι τους. Δύσκολο θέμα όντως…

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr