Οι προεκλογικές ομιλίες των πολιτικών αρχηγών είναι εξαιρετικά χρήσιμες…

Όχι για την επικαιρότητα, αλλά για το μέλλον…

Για να διαπιστώσει ο καθένας με μεγάλη ευκολία μάλιστα εάν στην περίπτωση, που ο πολιτικός αρχηγός αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, υλοποιεί ή όχι όσα εξήγγειλε…

Το έχουμε κάνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια με διάφορες ομιλίες πολιτικών αρχηγών, οι οποίες φυσικά(;) διαψεύστηκαν στο σύνολό τους, από τις ίδιες τις εξελίξεις…

Δε νομίζουμε να μην επαναληφθεί το ίδιο και τώρα, αντιθέτως είμαστε σχεδόν βέβαιοι, ότι θα γίνει ακριβώς το ίδιο…

Η ομιλία του Αντ. Σαμαρά λοιπόν στα Γιάννινα, ήταν στα μέτρα και τα… ακούσματα του δεξιού ψηφοφόρου, προσαρμοσμένη αφενός στις ανάγκες – προβλήματα της Ηπείρου και αφετέρου στις ανάγκες των ψηφοφόρων της δεξιάς πολυκατοικίας…

Ό,τι ήταν να κερδίσει άλλωστε η Ν.Δ από τα αριστερά της ή από το κέντρο, το πήρε και δεν έχει άλλο.,..

Αντιθέτως όμως, η δεξαμενή που έχει λαμβάνειν από τα δεξιά της, είναι εξαιρετικά μεγάλη και εάν τα καταφέρει ο Σαμαράς, μπορεί να αλλάξει μέχρι και η δυναμική του κόμματος και η παράσταση νίκης ως τις εκλογές…

Στον αντίποδα, το στρογγύλεμα των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται όλο και μεγαλύτερο, όμως από όσα εισπράττουμε εμείς, αυτό που επίσης είχε να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ από άλλους χώρους, το έχει ήδη πάρει…

Συνεπώς, εάν διακυβεύεται κάτι αυτή τη στιγμή για την αξιωματική αντιπολίτευση, αυτό είναι το ενδεχόμενο να υποστεί κάποιο ρήγμα στο εσωτερικό της…

Είναι συμπαγές το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν; Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε…

Όμως, ο αντίπαλος του Τσίπρα δεν είναι ο Σαμαράς, ούτε οι ισχυροί της Ευρώπης…

Ο εφιάλτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος του ο εαυτός, όλοι αυτοί οι «ρομαντικοί» των συνιστωσών ή των πτερύγων ή των πλατφορμών που διαφοροποιούνται από τις επίσημες θέσεις του κόμματος, όπως αυτές εκφράζονται στο πρόγραμμά του…

Νομίζουμε, ότι το έχουμε ξαναγράψει… Οι πρώτοι που θα απογοητευτούν με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις επιλογές του θα είναι αυτοί, που έρχονται να… δείξουν στους άλλους πως κυβερνάται μία χώρα…

Η στήλη βλέπει το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ να απομακρύνεται – όχι οριστικά – αλλά σε τέτοιο επίπεδο, που να θεωρείται αδύνατη στην προοπτική της πεντακομματικής ή εξακομματικής Βουλής…

Επομένως, το μέλλον δε δείχνει, αλλά προστάζει συνεργασίες. Και οι συνεργασίες δε γίνονται με ένα κόμμα να αποφασίζει και να διαλέγει ποιοι του αρέσουν και ποιοι όχι, αλλά με βάση τις ανάγκες της χώρας…

Και επειδή η χώρα δεν αντέχει επαναληπτικές εκλογές, ας προλειάνουν το έδαφος των συνεργασιών αυτοί που πρέπει, για να μη χρονοτριβούμε…