Η απόσταση από την πρόθεση και το σκοπό που καλείται να υπηρετήσει μία απόφαση, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα, πολλές φορές μπορεί να είναι χαώδης…

Κάτι που ισχύει επί των πραγματικών διαστάσεων ενός προβλήματος, που δείχνει να αγνοεί ή να κλείνει τα μάτια το υπουργείο Παιδείας…

Από το βήμα της Βουλής μόλις χθες η υπουργός κα Κεραμέως ανακοίνωσε την θεσμοθέτηση αυστηρής ποινής στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που ενώ προσλαμβάνονται, δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία, άρα παραιτούνται χωρίς κάποιον σοβαρό λόγο…

Δε λέμε φυσικά, ότι δεν ισχύει το παραπάνω και ως πιθανότητα, αλλά και ως πραγματικότητα, όχι μόνο σήμερα, αλλά διαχρονικά…

Όμως, όπως αλλάζουν οι κυβερνήσεις, αλλάζουν και οι συνθήκες, οι καταστάσεις…

Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια, εκείνος που τοποθετούνταν ως αναπληρωτής σε μία επαρχιακή πόλη και έπρεπε όπως και σήμερα, να βρει ένα διαμέρισμα σε χρόνο ρεκόρ για να διαμείνει, δεν είχε να αντιμετωπίσει την σημερινή κατάσταση…

Όπου για να βρεις διαμέρισμα, έτσι ξαφνικά, που δεν είναι ενταγμένο στις ψηφιακές πλατφόρμες ενοικίασης, θα πρέπει να έχεις πιάσει – και όχι να έχεις δει – το Τζόκερ…

Τουλάχιστον σε κάποιες περιοχές της χώρας, που το πρόβλημα είναι διαπιστωμένο και έχει δει το φως της δημοσιότητας με αφορμή άλλες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν, θα πρέπει να προβλέπεται κάποια εναλλακτική…

Μήπως θα πάρουν και τον πακτωλό των χρημάτων οι αναπληρωτές, ώστε να μπορούν να μείνουν σε ξενοδοχείο, μέχρι (και εάν) βρουν διαμέρισμα;

Δε μπορεί να πει κανείς ότι δεν ήταν επιτυχημένες οι δύο συνεχόμενες εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ με Ξανθό η πρώτη και Τζανακόπουλο – Ξενογιαννακοπούλου η δεύτερη…

Σημαντικό επίσης, το ότι η πρώτη απείχε από τη δεύτερη ελάχιστες ημέρες και αυτό γενικά, δεν είναι και τόσο καλό, αφού θεωρείται αποτρεπτικός παράγοντας για τη συμμετοχή των πολιτών…

Κι όμως η δεύτερη συγκέντρωση είχε περισσότερο κόσμο από την πρώτη και αυτό δείχνει ότι τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γειωθεί στην τοπική κοινωνία…

Αν όμως μπορούσε κιόλας να αντιπαρατεθεί και να τοποθετηθεί πολιτικά σε ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος, θα ήταν ακόμη καλύτερα…

Το να γίνεται προσπάθεια μίας συνολικής πολιτική κριτικής στην κυβέρνηση για τα κεντρικά ζητήματα το κατανοούμε και ως αναγκαιότητα…

Το να επιλέγεται όμως, η υπηρέτηση αυτού του σκοπού, μέσα από αντίστοιχες εκδηλώσεις, χωρίς καμία αναφορά σε τοπικά ζητήματα, υποδηλώνει σίγουρα μία αδυναμία στόχευσης και σε ένα πιο προχωρημένο επίπεδο φανερώνει και μία πολιτική ένδεια, να εκφραστούν θέσεις επί ζητημάτων τοπικού ενδιαφέροντος… 

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ