Δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει κανείς την πληρότητα των προτάσεων για την προστασία της λίμνης που κατέθεσε ο Φορέας Διαχείρισης Παμβώτιδας με τη Μονάδα Οργάνωσης Διαχείρισης. Πρόκειται για πλέγμα δράσεων που κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις που απαιτούνται, είναι προϋπολογισμένες και έχουν φορέα υλοποίησης.

Μένει βέβαια η χρηματοδότηση και η εξασφάλιση των πηγών της, θέμα καθοριστικό, που όμως μπορεί να επιλυθεί αν γίνουν συντονισμένες κινήσεις από όλους.

Έργα από αυτά που προτείνονται, περιλαμβάνονται και σε παλιότερους σχεδιασμούς ή έχουν ανακοινωθεί και με άλλες αφορμές. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Ούτε περιμένει κάποιος νέες, μαγικές λύσεις που θα αλλάξουν μέσα σε μία νύχτα την κατάσταση. Το αντίθετο. Αυτό που χρειάζεται είναι να μπουν τα πράγματα σε μία σειρά, ένα δρόμο και να αρχίσει η υλοποίηση των έργων.

Γιατί εκεί είναι το έλλειμμά μας, στη μειωμένη υλοποίηση παρεμβάσεων.

Για να γίνει καλύτερη η λίμνη μας, δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη της, αλλά να ασχοληθούμε πολύ μαζί της. Πρέπει να γίνουν πολλά έργα ώστε να αποκατασταθεί με φυσικό τρόπο το οικοσύστημα όσο υπάρχει ακόμα και αντέχει από τις πιέσεις.

Στην ουσία, το έργο προστασίας της λίμνης, σημαίνει ότι μιλάμε για ένα αφανές εργοτάξιο, μία σιωπηρή, διακριτική, αλλά ενεργή διαδικασία παρεμβάσεων που θα έχουν ως γνώμονα την διατήρηση, επανόρθωση και ανασύνταξη του φυσικού περιβάλλοντος.

Αν παράλληλα, αλλάξει και το αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής μας όσο είναι δυνατόν ώστε τουλάχιστον να μειωθεί η ανθρωπογενής επιβάρυνση, τότε ίσως να έχουμε και την αρχή της αρχής για ένα καλύτερο μέλλον για τη λίμνη μας. 

Επίσης θα απαιτηθεί και μία ανασύνθεση των προσεγγίσεων που έχουν όλες οι πλευρές στο θέμα της λίμνης. Έχουν πειστεί άραγε όλοι ότι η λίμνη είναι πρωτίστως ένα οικοσύστημα;

Παρ’ όλα αυτά, αυτά τα «αν», αυτές οι προϋποθέσεις δείχνουν και το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση. Αισιοδοξία μπορούμε να αντλήσουμε μόνο από την ενάργεια, από την εγρήγορση και από την προσπάθεια που δείχνουν πρωτοβουλίες όπως αυτήν που ανακοινώθηκε χτες για το πρόγραμμα έργων. 

Οριζόντια μετάδοση

Μία πολύ μεγάλη δυσκολία για να συνεννοηθούμε σήμερα δεν είναι η έλλειψη κοινών κανόνων και κώδικα επικοινωνίας, αλλά και η γραμμή της επικοινωνίας. Εμείς οι λίγο μεγαλύτερη, ξέραμε ότι όλα έχουν μια δομή, μία ιεραρχία, μία κάθετη κατεύθυνση που έχει πολλά επίπεδα ελέγχου και φίλτρα. Λέει κάποιος κάτι, το κοιτάμε, το ελέγχουμε, το βάζουμε σε κρίση, τα περνάμε από τον έλεγχο άλλων. Είναι σαν τις εφημερίδες που έχουν μια γραμμή από αυτόν που γράφει τα σινεμά μέχρι πάνω τον διευθυντή, που σημαίνει ότι μια είδηση πρέπει να ανέβει πολλά σκαλιά μέχρι να γίνει έγκυρη και να είναι έτοιμη για δημοσίευση.

Σήμερα, ειδικά οι νεώτεροι απολαμβάνουν μία άλλη γραμμή, την οριζόντια. Λες κάτι στα social media και αυτό διακτινίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς κανένα έλεγχο και εμπόδιο. Είναι αυτό που είναι και κυρίως είναι άμεσο. Αυτή η οριζόντια επικοινωνία έχει τεράστια απήχηση ακριβώς γιατί είναι άμεση. Γι’ αυτό όμως και γίνεται επικίνδυνη και μετατρέπεται σε ιμάντα μετάδοσης ψεμάτων και τερατωδιών. Όχι απλώς λέει ο καθένας ό,τι θέλει, αλλά το λέει και πολύ εύκολα.

Τα προφανή πλεονεκτήματα της οριζόντιας μετάδοσης δεν θα εξαφανιστούν μόνο και μόνο επειδή εμείς ξέρουμε πόσες παγίδες κρύβονται από την έλλειψη ελέγχου της αξιοπιστίας της. Όμως την αξιοποιούν και μεγαλύτερη. Γιατί η πρόκληση να πεις κάτι εύκολα και γρήγορα είναι μεγάλη. Οπότε τι κάνεις;

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr