Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δίπλα στο πρόβλημα Υγείας που θέτει η επιδημία του κορωνοϊού, υπάρχει και το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας. Ο φόβος της ασθένειας είναι προφανώς μοναδικός για κάθε άνθρωπο. Γι’ αυτό άλλωστε και το σύστημα δημόσιας υγείας της χώρας όπως και σε όλον τον κόσμο έχει τεθεί στη διάθεση του πάσχοντα. Τίποτα δεν μπορεί να μπει πάνω από την υγεία των ανθρώπων.

Όμως και η ανησυχία για την οικονομία είναι δεδομένη και πρέπει να ληφθούν μέτρα και να προχωρήσουν προληπτικές πολιτικές. Ακόμα και μικρά φαινομενικά προβλήματα που θέτει η γιαννιώτικη αγορά όπως η αναστολή των σχολικών εκδρομών ή των συνεδρίων, μπορεί να μετατραπεί σε ένα πραγματικό τσουνάμι δυσμενών επιπτώσεων. Κι αυτό γιατί αφενός η ελληνική οικονομία δεν έχει μεγάλα περιθώρια νέας κρίσης και σε καμία περίπτωση δεν έχει αποθέματα για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Και αφετέρου γιατί έχει γίνει τόσο αλληλοπλεκόμενη η οικονομία που κάθε κρίκος επηρεάζει τον άλλο.

Λόγω ίσως της εμπειρίας της μεγάλης κρίσης, ο επιχειρηματικός κόσμος έχει αποσαφηνίσει τις ανάγκες του και μπορεί να κάνει προβλέψεις ζητώντας συγκεκριμένα μέτρα. Προφανώς και το οικονομικό επιτελείο γνωρίζει ακόμα καλύτερα τα πράγματα. Δεν πρέπει όμως να χαθεί η ευκαιρία να συζητήσουν όλες οι πλευρές μεταξύ τους και να εισακουστούν. Καμιά φορά και μικρότερης εμβέλειας μέτρα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά από μεγαλύτερες δράσεις. 

Το βέβαιο όμως είναι ότι πρέπει να επιταχυνθεί η προετοιμασία για την επόμενη μέρα. Αισιοδοξούμε ότι η επιδημία θα καμφθεί και η νέα περίοδος μετά θα μας βρει σε καλύτερο επίπεδο από αυτό που ανησυχούμε.

Τώρα καλούμαστε να δείξουμε αντοχές

Δεν πέρασαν και πολλές μέρες από όταν πρωτομάθαμε για τη νέα επιδημία. Κι ας μην ξεχνάμε ότι για πολλούς οι πρώτες σκέψεις όπως τις εκφράζαν ήταν να διαχωριστεί ο κόσμος. Να απομονωθούν οι Κινέζοι πρώτα που «δεν πρόσεχαν και έτρωγαν παράξενα ζώα», μετά όσοι ταξίδευαν, όσοι έβηχαν. Οι πρώτες σκέψεις πολλών έκρυβαν μέσα τους τον στιγματισμό. Ας μην το ξεχνάμε. Και χρειάστηκε πολλή δουλειά από τους ειδικούς για να φανεί το εύρος των προβλημάτων που έρχονται. Αν το κατάλαβαν όλοι ακόμα.

Τώρα όμως που όλη η κοινωνία καλείται να επιδείξει αντοχές και σθένος, θα αντέξουν και οι ευαίσθητοι κρίκοι; Οι εργαζόμενοι θα δείξουν αλληλεγγύη μεταξύ τους; Οι επιχειρηματίες θα στηρίξουν τη δουλειά τους και τους εργαζομένους τους; Οι έχοντες θα σκεφτούν τους μη έχοντες; Οι υγιείς θα μεριμνήσουν για τους ασθενείς; Ο πήχης της ευθύνης και της προάσπισης αξιών όχι μόνο μπαίνει πολύ ψηλά, αλλά δοκιμάζεται και σε πρακτικό επίπεδο πια. 

Κι εκεί είναι που κρίνονται οι άνθρωποι. Στην πράξη και στον δημόσιο χώρο, ανάμεσα στους πολλούς, για τους πολλούς. Μόνοι μας είμαστε οι καλύτεροι. Έχουμε τις καλύτερες απόψεις και τις καλύτερες λύσεις. Στην κοινή ζωή όμως συχνά όλα αυτά αποδεικνύονται λίγα και λειψά. Και η προσφορά μας στο κοινό καλό ελάχιστη. Κανείς όμως δεν τα έχει καταφέρει να περνάει καλά εκτός του κοινού καλού. Μην το ξεχνάμε αυτό…

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr