Η Ευρώπη πάσχει στη 
δημοκρατική καρδιά της

Γύρω από τη συμφωνία της Ελλάδας με τους εταίρους έχει διαμορφωθεί μία απροσδόκητη κατάσταση. Πλέον το ζήτημα δεν είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας αλλά αν θα επιτευχθεί ή όχι η ίδια η συμφωνία. Την ίδια στιγμή όμως από την άλλη πλευρά, δεν τίθεται θέμα εξόδου από το ευρώ της Ελλάδας. 
Η κατάσταση είναι απροσδόκητη γιατί δεν μοιάζει με αυτό που περιγράφαμε προεκλογικά. Θυμίζω ότι το πρόβλημα πριν από τις εκλογές ήταν αν θα κάνει κωλοτούμπα η αριστερή κυβέρνηση και αποδεχτεί όσα είχε συμφωνήσει και η δεξιά κυβέρνηση ή αν θα οδηγηθούμε στην έξοδο από το ευρώ με ρήξη, το περίφημο Grexit.
Έκτοτε όμως, αν και κύλησε μάλλον λίγος πολιτικός χρόνος, μοιάζει σαν να συνέβησαν πολλά, παρά πολλά.

Εκδίωξη  

Η κοινή γνώμη  στην Ελλάδα πιστεύει κατά πλειοψηφία ότι δεν τίθεται πια θέμα εξόδου της χώρας, αλλά εκδίωξής της. Αυτό για πρώτη φορά άρχισαν να το υποστηρίζουν και διεθνή μέσα ενημέρωσης, ενώ χτες κορυφώθηκε η στάση αντίδρασης πολλών ευρωπαίων παραγόντων στην αδιαλλαξία του Β. Σόιμπλε. Κάτι τέτοιο όμως δεν εκφράστηκε μέσα στις συνεδριάσεις των θεσμικών οργάνων που συνεδρίασαν μέχρι τώρα και δύσκολα θα εκφραστεί και σήμερα στο Eurogroup, παρά τη θετική στάση που εκφράζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς την Ελλάδα.
Έχει ενδιαφέρον συνεπώς, ότι αν υπάρξει τελικά συμφωνία- και μέχρι χτες το βράδυ είχε μικρότερες πιθανότητες αυτή η εξέλιξη – αυτήν δεν θα προέλθει μέσα από τις συνεδριάσεις των πολιτικών οργάνων, αλλά έξω από αυτές, από τις διμερείς επαφές και προφανώς και από τις παρασκηνιακές επαφές.

Η δημοκρατία

Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν σήμερα χώρες που αδιαφορούν για το αν η Ελλάδα βγει από την Ευρώπη. Λογικά θα υπάρχουν κι ας μη το λένε. Δεν είναι και η δημοκρατική εμπειρία τόσο βαθιά χρονολογικά όσο νομίζουμε σε κάποιες περιοχές.  Τα νέα δεδομένα στην οικονομική πολιτική επίσης, έρχονται σε αντίθεση ίσως με την παράδοση της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας μεταξύ των εταίρων.
Το πρόβλημα πλέον είναι ότι η Ευρώπη πάσχει μέσα στην καρδιά της, στη δημοκρατία. Δυσκολεύεται φοβερά να λάβει αποφάσεις, ζυγιάζει διαφορετικά τους λαούς, έχει άλλες προτεραιότητες από την κοινωνική πρόοδο, έχει οικοδομήσει μετά το Μάαστριχτ ένα πολύ στενό κοστούμι που δεν χωράει τα όνειρα των Ευρωπαίων.
Θα είναι η Ελλάδα το θύμα αυτής της κατάστασης ή μια καλή αρχή για να ξεκινήσει ξανά η συζήτηση;

Όμορφο είναι το σώμα της αυτοπεποίθησης

Να μην περάσει απαρατήρητη η φωτογράφηση της Σίντι Κρόφορντ χωρίς ρετούς και διορθώσεις από τους φωτογράφους. Το εκρηκτικό πάλαι ποτέ μοντέλο, επέλεξε να αφήσει στις φωτογραφίες της, τις «ατέλειες» που έχει ένα σώμα μιας γυναίκας 47 χρονών, δημιουργώντας έτσι θέμα και πυροδοτώντας μία νέα συζήτηση.
Στον κόσμο του θεάματος βέβαια, ακόμα κι η άρνηση των κανόνων του και η αντιστροφή τους, μπορούν να ενταχθούν πάλι μέσα στο πλαίσιο δημοσιότητας, κάπως σαν ένα αντίστροφο life style. Πώς θα θυμόμασταν αλλιώς άλλωστε την Σίντι, πώς θα επανερχόταν στην επικαιρότητα;  Για  αυτό το λόγο, άλλες όμορφες γυναίκες ασχολούνται με τη φιλανθρωπία ή με τη μαζική υιοθέτηση παιδιών. Δικαίωμά τους…
Παρ’ όλα αυτά έχει μία σημασία να σπάει το πρότυπο της ομορφιάς που επιβάλλει μία διαρκή νεότητα, μία τελειότητα αφύσικη και παγωμένη στο χρόνο.
Ακριβώς επειδή οι πολύ όμορφες γυναίκες του star system λειτουργούν και ως πρότυπα, πρέπει να ανατρέπεται μερικές φορές και η παγιωμένη εικόνα. Να γνωρίζει η νεαρή θαυμάστρια ότι μια γυναίκα στα 50 της μπορεί να είναι πολύ πιο γοητευτική από τις νεαρές στάρλετ, παρά το δέρμα που χαλαρώνει ή το στήθος που δεν στέκεται πια στο παλιό του ύψος.
Ο ερωτισμός άλλωστε και η ομορφιά δεν ήταν ποτέ θέμα λογιστικών στοιχείων. Αντίθετα, η γυναικεία χειραφέτηση, απέδειξε ότι η ομορφιά είναι θέμα αυτογνωσίας και αυτοπεποίθησης. Και κανείς δεν βρήκε τον εαυτό του στις φτιαγμένες φωτογραφίες ή στην απόκρυψη της σκόνης του χρόνου. 

fkaramitsos@yahoo.gr