Απαντήσεις επί των ερωτημάτων και αποριών που εκφράσαμε μέσω της στήλης χθες, δεν πήραμε…

Δεν τρέφαμε κι ελπίδες βέβαια, ότι θα πάρουμε, όχι επειδή η χρονική συγκυρία είναι κομβικής σημασίας, όπως αναφέρει η δημοτική αρχή στην ανακοίνωσή της για το έργο του οδοφωτισμού…

Αλλά, γιατί ο μόνος που μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια σε τέτοιου είδους και σε άλλα ερωτήματα, είναι μάλλον ο τεχνικός σύμβουλος της Περιφέρειας για το έργο και όχι οι Τεχνικές Υπηρεσίες του δήμου…

Που είναι σαν να μην υπάρχουν… Το ωραίο της υπόθεσης ωστόσο είναι, ότι περιήλθαν (από πού δεν έχει σημασία) σε γνώση μας, κάποιες πληροφορίες και απαντήσεις επί των ερωτημάτων…

Τις οποίες τις κρατάμε προς το παρόν, περιμένοντας τις εξελίξεις, που τουλάχιστον για σήμερα με τη διά περιφοράς συνεδρίαση, δεν αναμένονται να είναι και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες…

Διαβάζοντας ωστόσο χθες, την εγκύκλιο για το τι προβλέπεται για την ψηφοφορία επί των συνεδριάσεων, που γίνονται διά περιφοράς, μας μπήκαν ψύλλοι στ’ αυτιά…

Κάθε δημοτικός σύμβουλος έχει δικαίωμα να ψηφίζει, με τον τρόπο που θα υποδείξει το προεδρείο (e-mail, sms, fax)…

Το οποίο στην πράξη σημαίνει, ότι αν μία παράταξη πάρει μέρος στη συνεδρίαση, θα μπορούσε κάποιος ή κάποιοι να… αποσκιρτήσουν από την κοινή γραμμή.

Και κάπως έτσι, να προκύψει η απαιτούμενη πλειοψηφία! Και άντε να βρει άκρη μετά ο επικεφαλής της κάθε παράταξης…

Αυτός μάλλον είναι και ο λόγος που τουλάχιστον η παράταξη της Καλογιάννη, αποφάσισε να απέχει της συνεδρίασης…

Φύλαγε τα ρούχα σου, που λέει κι ο λαός…

Το αντίστροφο επίσης μπορεί να γίνει και να μην ψηφίσει υπέρ αλλά κατά και κάποιος σύμβουλος της πλειοψηφίας… Αν και αυτό το σενάριο δεν παίζει, παρά τις δυσαρέσκειες που εκφράζονται για τον τρόπο του «διοικείν» και του «πολιτεύεσθαι» και στο εσωτερικό της δημοτικής πλειοψηφίας…

Ούτε στον ελάχιστο βαθμό δε μπορεί να γίνει κατανοητή η πρωτοβουλία του υπ. Δικαιοσύνης, να εφαρμόσει απόφαση με στόχο την αποσυμφόρηση της δικαστικής ύλης, θεσπίζοντας την υπό όρους παύση της ποινικής δίωξης, για αδικήματα που προβλέπουν ποινή μέχρι ένα έτος…

Καταρχάς δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι αντίστοιχο, αλλά η τρίτη την τελευταία δεκαετία, κάτι που αναδεικνύει και την παθογένεια του ελληνικού κράτους, ανεξάρτητα από την πολιτική αφετηρία της εκάστοτε διοίκησης…

Υπάρχει επίσης μία σειρά αδικημάτων, εξαιρετικά σοβαρών και σε επίπεδο ουσίας, αλλά και σε επίπεδο συμβολισμού, που δεν πρέπει να παραγράφονται, γιατί στέλνουν λάθος μήνυμα στην κοινωνία…

Και όσα αναφέρουν οι κυνηγετικές οργανώσεις για παράδειγμα, είναι ένα μικρό δείγμα, γιατί το χάδι που επιφυλάσσει τελικά η Πολιτεία στους λαθροθήρες, που ούτε δικάζονται, ούτε και καταδικάζονται, ακυρώνει το έργο ενός Σώματος, όπως η Θηροφυλακή…

Και στέλνει κι ένα μήνυμα στους νομότυπους κυνηγούς, ότι δε χρειάζεται να είναι και τόσο τυπικοί, αφού και τους παραβάτες, η ίδια η Πολιτεία τούς δικαιώνει με τις αποφάσεις της…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ