Παρακολουθούμε καθημερινά με μεγάλη προσοχή, όχι μόνον από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, αλλά και σε προσωπικό – οικογενειακό επίπεδο, το κλίμα που διαμορφώνεται στην εκπαίδευση…

Με έμφαση στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια, με αφορμή την επαναλειτουργία των σχολικών μονάδων όπου έγινε ήδη και εκεί όπου προετοιμάζεται να γίνει…

Σε Δημοτικά δηλαδή και μάλλον και στην Προσχολική Αγωγή από την 1η Ιουνίου…

Επίσης όμως, παρακολουθούμε και τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας μέσα σε αυτό το κλίμα της γενικευμένης ανησυχίας και της αβεβαιότητας…

Καταρχάς για την εξέλιξη της πανδημίας και συνακόλουθα για τις επιπτώσεις που θα επιφέρει σε επαγγελματικό επίπεδο για όλους…

Στην αρχή λοιπόν, υπήρχε η γκρίνια ότι δε μπορεί να εφαρμοστεί η σύγχρονη και η ασύγχρονη τηλεδιδασκαλία, γιατί είναι αργό το σύστημα, γιατί δεν ενδιαφέρονται τα παιδιά, γιατί δε γνωρίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί τις νέες τεχνολογίες και πάει λέγοντας…

Όταν πέρασε το πρώτο διάστημα και διαπιστώθηκε ότι η ιστορία αυτή ήρθε για να μείνει, όλο και περισσότεροι την αποδέχτηκαν και την εφάρμοσαν…

Οφείλουμε στο σημείο αυτό να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία στους εκπαιδευτικούς που δεν είχαν μεγάλη ή και καθόλου γνώση και εξειδίκευση με τις νέες τεχνολογίες κι όμως ήταν και είναι εκεί για να στηρίξουν και να βοηθήσουν τους μαθητές τους!

Και ευτυχώς, είναι πολλοί και έχουμε και προσωπικά την τύχη να γνωρίζουμε τέτοιες περιπτώσεις εκπαιδευτικών.

Επίσης, στη διαδικασία της σύγχρονης τηλεδιδασκαλίας έτυχε πολλές φορές να είμαστε αυτήκοοι μάρτυρες διαλόγων (στην οικία μας) στο πλαίσιο του μαθήματος μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών του Γυμνασίου και επίσης θα πρέπει να εξάρουμε την υπεύθυνη στάση τους, αλλά και την ιδιαίτερη παιδαγωγική προσέγγιση των παιδιών.

Φτάσαμε λοιπόν στην επαναλειτουργία Λυκείων και Γυμνασίων και έπεται και αυτή των Δημοτικών τις επόμενες ημέρες…

Και ενώ μέχρι τώρα, μας απασχολούσε η διεξαγωγή των μαθημάτων και το πώς θα τελειώσει η χρονιά, έρχεται η τροπολογία της Κεραμέως για τις κάμερες στις αίθουσες και βάζει μπουρλότο…

Και θέτει απέναντί της και την εκπαιδευτική και τη μαθητική κοινότητα, τους οποίους είχε κερδίσει σε ένα βαθμό με ό,τι είχε επιτευχθεί μέσα στην καραντίνα…

Δεν πρόκειται φυσικά για απλό αυτογκόλ ή για ένα λάθος, αλλά για την έκφραση μίας πολιτικής θέσης και στάσης «υπεροχής» ή επίδειξης δύναμης…

Να δείτε τώρα όμως πως θα ξεχαστεί το θέμα και ίσως να περάσουμε και στην σταδιακή του εφαρμογή, χωρίς πολλά – πολλά. Ήδη άνοιξε η συζήτηση μέσω διαρροών για την πιθανή περικοπή μισθών στο Δημόσιο, άρα και στην εκπαίδευση…

Σε λίγες ημέρες θα συζητούν όλοι γι’ αυτό – και όχι μόνο στην εκπαίδευση – και θα ξεχαστούν οι κάμερες… 

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ