Το μυστικό της πολιτικής σήμερα είναι πώς να εξασφαλίσεις κοινωνική συναίνεση. Ίσως αυτό να ήταν πάντα έτσι, αλλά παλιότερα υπήρχε και ένας ιδεολογικός πυρήνας στην πολιτική που ξεκαθάριζε ως ένα βαθμό, προθέσεις και στόχους. Σταδιακά, αυξήθηκε υπερβολικά και ο ρόλος της επικοινωνίας και του μάρκετινγκ κι άρχισε να μεταβάλλεται η ισορροπία μεταξύ πολιτικού και πολίτη. Σε βαθμό που σήμερα να μην γνωρίζεις με ακρίβεια, αν έχει εξασφαλιστεί η συναίνεση πλειοψηφικών ρευμάτων της κοινωνίας ή απλώς έχει αποτέλεσμα η επικοινωνιακή τους χειραγώγηση.

Στην περίπτωση των μέτρων πρόληψης και αποφυγής της πανδημίας που ζούμε από τον Μάρτιο, περισσότερο λειτούργησε η πειθώ παρά η διαφημιστική καμπάνια. Ο πολύς κόσμος πείστηκε ότι κινδυνεύει και ότι η πιο αποτελεσματική πολιτική προστασίας είναι η καραντίνα. Αν δεν είχε πειστεί δεν θα τηρούσε τα μέτρα με τόση ευλάβεια και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αυτή η κατάσταση «χαλάρωσης» που βλέπουμε πια ίσως δεν πρέπει να εξηγείται μόνο με όρους συναισθηματικούς ή ψυχολογικούς, κάτι σαν «ξέσπασμα» του κόσμου. 

Περισσότερο, υπονοείται από αυτή τη στάση μια αντίδραση στην έλλειψη πολιτικής πρότασης για το μέλλον. Αυτή η βαθιά ανησυχία που νιώθουν όσοι εργάζονται ή έχουν την επιχείρησή τους, είναι γιατί βλέπουν ότι ο χρόνος περνάει και η οικονομία δεν ανακάμπτει, αντίθετα μπαίνει σε ύφεση. Και δεν είναι ότι έχουν μαγικές λύσεις οι κυβερνήσεις. Είναι ότι δεν πείθουν ότι έχουν ένα ισορροπημένο και κυρίως δίκαιο σχέδιο που θα τους περιλαμβάνει όλους ώστε και όλοι μαζί να βγούμε από την κρίση. 

Αν στην έλλειψη πειστικού σχεδίου, κάποιος προσπαθήσει να βάλει επικοινωνία και διαφήμιση τότε μεσοπρόθεσμα και θα αποτύχει και θα έχει αυξήσει το κοινωνικό χάος. 

Γέμισαν οι σελίδες του πολιτισμού

Το φύλλο της Πέμπτης της «Ελευθερίας» είχε κάτι από τα παλιά που πολύ μας ευχαρίστησε. Είχε δύο σελίδες με πρωτότυπες ειδήσεις πολιτισμού από την πόλη. Κάτι τέτοιο έχει να συμβεί από τον Μάρτιο πριν από την καραντίνα. 

Με τα μέτρα απόστασης και προστασίας σταμάτησαν όπως είναι φυσικό και οι εκδηλώσεις. Και το είχαμε πάρει απόφαση ότι δεν μπορούμε να πάμε σε μία παράσταση ή μία ταινία, και αρχίσαμε να ψάχνουμε τα online και τις ψηφιακές μεταδόσεις που όντως γέμισαν με περιεχόμενο, αλλά ακόμα περιμένουμε πότε θα κόψουμε ένα εισιτήριο ή θα συμμετέχουμε σε μία δράση.

Για τις εφημερίδες ο πολιτισμός επιπρόσθετα, δένει την ύλη, της δίνει ένα διαφορετικό χρώμα, συνομιλεί με διαφορετικά κοινά αναγνωστών πέραν όσων θέλουν να μάθουν για τα πολιτικά πέριξ της πλατείας που συνήθως απασχολούν την τοπική επικαιρότητα. Και ο πολιτισμός μου δίνει κι εμένα την ευκαιρία για ένα μικρό σχόλιο ή μερικές πινελιές που με κάνουν να νιώθω ότι κάτι πρόσθεσα στην ύλη.

Ας ευχηθούμε τώρα με τον πολιτισμό, τα γήπεδα που ανοίγουν, τις εκδηλώσεις εκεί έξω που διστακτικά διοργανώνονται, να γεμίσει με ένα άρωμα ζωής και όλη η καθημερινότητάς μας. Έτσι θα μοιάζει η κανονικότητα ξανά. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr