Οι διαμαρτυρίες στα Γιάννενα για την απένταξη του αγωγού φυσικού αερίου για την επόμενη δεκαετία, είναι δίκαιες. Και όχι για αυτόν καθ’΄αυτό τον αγωγό, γιατί δεν είναι και σίγουρα η μόνη επιλογή για τροφοδοσία με ενέργεια της περιοχής. Το ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο τροφοδοσίας είναι που φέρνει αντιδράσεις. Αγωγοί μπορεί να μην είναι εύκολο να γίνουν, γιατί είναι και γεωπολιτικές προτεραιότητες αυτές. Αλλά, κάπως θα πρέπει και η Ήπειρος να έχει πρόσβαση στο φυσικό αέριο, από τη στιγμή που θεωρείται ενδιάμεσο ενεργειακό μέσο στην πορεία προς την πράσινη ενέργεια. Αν η Ήπειρος μείνει μόνο με το πετρέλαιο, τότε ποιος διασφαλίζει ότι δεν θα καθυστερήσει και στη μετάβαση προς τον ηλεκτρισμό, το υδρογόνο ή ότι άλλο προωθηθεί τις επόμενες δεκαετίες; Όσο για το μεσοδιάστημα την ξέρουμε πια την ιστορία. Καίμε ό,τι μπορούμε και μας πνίγει η αιθαλομίχλη. Αυτή είναι η… προοπτική των επόμενων χρόνων.

Θα μπορούσε όμως η επόμενη περίοδος να είναι και μία ευκαιρία αναστοχασμού για το ενεργειακό μέλλον των Ιωαννίνων και της Ηπείρου. Μαζί με το πράσινο αποτύπωμα στην ανάπτυξη των ορεινών όγκων και του εναλλακτικού τουρισμού, θα μπορούσαμε να δούμε και τις πραγματικές δυνατότητες για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κυκλική οικονομία, ενεργειακή εξοικονόμηση και ενεργειακή αναβάθμιση των υποδομών. Αλλά πότε πρωτοτύπησε η Ήπειρος για να το κάνει τώρα; Απλώς ακολουθεί τις άλλες περιφέρειες της χώρας.

Κι αυτό όμως είναι που την κάνει μία από τις φτωχότερες περιφέρειες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Γιατί οι άλλες, πιο προηγμένες περιφέρειες, έχουν πρόσβαση σε φτηνότερη ενέργεια, σε δίκτυα μεταφορών, σε καλύτερες υποδομές. Και μέχρι να επέλθει η πορεία σύγκλισης της Ηπείρου, αν έρθει ποτέ, βιώνει ανισότητες που τη φέρνουν συνέχεια πίσω. 

Πρόκειται στην ουσία για έναν φαύλο κύκλο: Η Ήπειρος δεν έχει ανταγωνιστική οικονομία ώστε να προσελκύει επενδύσεις στην ενέργεια ή τις υποδομές, αλλά όσο δεν προσελκύει επενδύσεις τόσο μένει πίσω σε ανταγωνιστικότητα. Μήπως για να σπάσει ο κύκλος της ανισότητας, δεν πρέπει η Ήπειρος να ακολουθεί τους ίδιους αναπτυξιακούς δρόμους με τις άλλες περιφέρειες και να αναζητήσει εναλλακτικές διαδρομές;

Να τονωθεί η κίνηση

ΟΗ πόλη μοιάζει στιγμές στιγμές με κωμόπολη σε κάποια αμερικάνικη έρημο που περιμένει από κάποιον ταξιδιώτη που έμεινε από βενζίνη να κάνει μία παράκαμψη.

Εντάξει, υπερβολή, αλλά είναι φανερό ότι δεν υπάρχει κίνηση. Και όχι δεν φταίει η πεζοδρόμηση του παραλίμνιου δρόμου που θεωρήθηκε αίτιο κυκλοφοριακού προβλήματος και άλλα τινά.

Ο κόσμος δεν βγαίνει έξω για δύο λόγους: Γιατί φοβάται τον κορωνοϊό και γιατί δεν έχει χρήματα να ξοδέψει. Και οι δύο λόγοι είναι σημαντικοί και πολύ ανησυχητικοί για την εμπορική κίνηση, για τη ρευστότητα της αγοράς, την εστίαση. 

Αν δεν βγει το εμβόλιο, δεν πρόκειται να πάρει ανάσα ο πολύς κόσμος.

Οι νέοι βγαίνουν βέβαια, αλλά είναι μέρος μόνο της αγοράς. Και υπάρχουν και κάποιοι επισκέπτες που δημιουργούν την αίσθηση της κίνησης, αλλά χωρίς να αποτελούν και κάποιο ρεύμα. Κατά τα άλλα, υπάρχει πρόβλημα.

Αν μπορούσε να γίνει κάτι θα ήταν ίσως η τόνωση της αγοράς με μέτρα από την πολιτεία, αλλά και από τον δήμο, η δημιουργία ελκυστικών γεγονότων που θα βγάζουν στο δρόμο και τους πιο δύσπιστους και η ρευστότητα, να υπάρχει χρήμα στις τσέπες. Πιο δύσκολο το τελευταίο, αλλά και το πιο απαραίτητο. Ας φροντίσουν να βρεθεί χρήμα για τον κόσμο.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr