Υπάρχει και άλλη πρόταση για νέο κλειστό στην πόλη!

Αν δεν… κάτσει ούτε στην Ανατολή, όπως κυοφορείται η νέα πρόταση, να προχωρήσουμε σε παγκόσμια πρωτοτυπία…

Αφού μας δίνουν ένα προκάτ από το Ελληνικό και μαζί και πολλές φορητές εγκαταστάσεις, να το στήσουμε πάνω από το Νέο Κλειστό…

Και έτσι, θα έχουμε σίγουρα ένα ακόμη κλειστό και μάλιστα σε… όροφο.

Να το γυρίσουμε στην πλάκα, γιατί έτσι όπως εξελίσσεται η ιστορία, είναι για γέλια και για κλάματα μαζί…

Κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις κανενός ή τουλάχιστον δεν το κάνουμε εμείς…

Όπως γράφουμε όμως και στο σχετικό ρεπορτάζ, δε γίνεται να υπάρχει μία εκκρεμότητα πολλών ετών πια με το 2ο κλειστό της πόλης και συνεχώς, να ανακαλύπτουμε νέες πιθανές θέσεις χωροθέτησης…

Όφειλαν οι συναρμόδιοι τοπικοί φορείς να έχουν καταλήξει στο σχεδιασμό της χωροθέτησης των αθλητικών υποδομών και μόλις βρεθεί η ευκαιρία – αν υποθέσουμε, ότι βρέθηκε με το κλειστό του Ελληνικού – να γίνει με συνοπτικές διαδικασίες…

Μας στεναχώρησε αφάνταστα η είδηση ότι «έφυγε» από τη ζωή, ο φιλόλογος Ηλίας Δημητρίου, που έγραψε ιστορία στα εκπαιδευτικά – φροντιστηριακά δρώμενα των Ιωαννίνων…

Είχαμε την τύχη και την τιμή παράλληλα να είμαστε μαθητές του στο φροντιστήριο που τα χρόνια εκείνα, λειτουργούσε στην αρχή της Αβέρωφ…

Γνωρίσαμε, έχοντας πια τελειώσει το Λύκειο και προετοιμαζόμενοι για να δώσουμε για δεύτερη φορά Πανελλαδικές εξετάσεις, τον εκπαιδευτικό, με την ξεχωριστή ικανότητα μετάδοσης της γνώσης, αλλά και έναν ακέραιο ανθρώπινο χαρακτήρα.

Στα 19 μας χρόνια, όταν για πρώτη φορά πήγαμε σε φροντιστήριο, η αλήθεια είναι, ότι δεν είχαμε καλή άποψη για τη δουλειά που γινόταν στα φροντιστήρια…

Αναθεωρήσαμε την άποψή μας, όχι επειδή πετύχαμε στις Πανελλαδικές, αλλά γιατί μέσα στη διάρκεια μίας σχολικής χρονιάς, ο Δημητρίου μας εφοδίασε με όλα εκείνα τα συστατικά που οδήγησαν στην επιτυχία…

Είναι αλήθεια επίσης, ότι τότε, ακόμη κι όταν εισαχθήκαμε στο Πανεπιστήμιο, δεν το είχαμε κωδικοποιήσει απόλυτα…

Το κάναμε στην πορεία των ετών όμως, όταν αντιληφθήκαμε, ότι είχαν περάσει τρία χρόνια στο Λύκειο, που δεν είχαμε καταφέρει να αποκτήσουμε στέρεες βάσεις για τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά και όλα άλλαξαν σε μία και μόνο χρονιά!

Αλλά η συμπεριφορά του απέναντι σε όλα τα παιδιά ήταν μοναδική, όταν για παράδειγμα μάς έδινε ραντεβού μισή ώρα πριν το μάθημα, στο Διεθνές για να κεράσει καφέδες ή στο Select για να κεράσει μπουγάτσα και μετά να πάμε για μάθημα!

Τιμή μας που τον είχαμε δάσκαλο! Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του… 

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ