Η εικόνα της αστυνομοκρατούμενης περιμέτρου της πλατείας στη Δομπόλη, όπου και το μνημείο για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, ήταν αναμφίβολα μία εικόνα ασυνήθιστη, αφού ποτέ άλλοτε δεν καταγράφηκε κάτι αντίστοιχο και γι’ αυτό ξένισε κιόλας τους λιγοστούς πολίτες, που προσήλθαν κατά μόνας για να καταθέσουν στη μνήμη των αγωνιστών λίγα λουλούδια ή μία ζωγραφιά, όπως έκαναν μικρά παιδιά που προσήλθαν με τους γονείς τους. 

Σε αντίθεση με την διακριτική παρουσία της αστυνομίας σε αντίστοιχες εκδηλώσεις στο παρελθόν, αυτή τη φορά, η παρουσία της ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής και διόλου διακριτική. Σχεδόν ανά 30 περίπου μέτρα είχαν αναπτυχθεί από το πρωί, ομάδες τριών αστυνομικών στην περίμετρο της πλατείας, άλλες δυνάμεις κινούνταν πεζή στους γύρω δρόμους, περιπολικά και μοτοσικλετιστές επίσης βρισκόταν σε διαρκή κίνηση, ενώ στο χώρο υπήρχε από νωρίς και μία διμοιρία των ΜΑΤ.

Η εικόνα αυτή ξένισε πολλούς, μεταξύ αυτών και τον Γιώργο Μάκη, μέλος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων, που αυτή τη χρονιά προσήλθε μόνος του, αφού ο πρώην δήμαρχος της πόλης Αλ. Σόφης έφυγε πρόσφατα από τη ζωή και ο καθηγητής Λ. Παπαϊωάννου βρίσκεται σε δομή φροντίδας.

Σε μία σύντομη δήλωσή του ο Γ. Μάκης, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς στην πόλη και μεταξύ των συλληφθέντων στα Ιωάννινα την πρώτη περίοδο της δικτατορίας, τόνισε, ότι αυτή η εικόνα της στρατοκρατούμενης γιορτής δεν τιμά κανέναν.

«Είναι μία γιορτή και μία ημέρα μνήμης η 17η Νοεμβρίου, αλλά αυτή η στρατοκρατούμενη γιορτή δε μας τιμά. Θα έρθουν 10 ή 15 άτομα να καταθέσουν στεφάνι και λίγα λουλούδια για να τιμήσουν τους αγωνιστές και έχουν έρθει 100 αστυνομικοί για να φυλάξουν κάτι, που κανείς δεν ξέρει τι είναι. Το μήνυμα και το περιεχόμενο του Πολυτεχνείου δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ, γιατί παραμένει διαχρονικό και επίκαιρο στις μέρες μας», ανέφερε μεταξύ άλλων.

«Είναι μία γιορτή η σημερινή και καλό θα είναι να τιμούμε όσους αγωνίστηκαν. Ακόμη καλύτερα θα είναι αυτό να γίνεται χωρίς να κάνουμε ντόρο», είπε ένας ακόμη από τους συμπολίτες που προσήλθαν για να καταθέσουν μερικά λουλούδια στο μνημείο.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ