Με τι να ασχοληθείς και τι να σχολιάσεις πρώτα…

Με το άνοιγμα της αγοράς με το περίφημο click away; Ή με το ότι το 80% και πλέον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων του λιανεμπορίου δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα και το βέβαιο είναι, ότι από το νέο έτος, δε θα μείνουν ούτε οι μισές;

Με τι να σταθούν όρθιες; Με την επιστρεπτέα προκαταβολή; Χωρίς άλλη στήριξη; Και τα χρέη να συσσωρεύονται ή την πληρωμή των φόρων να μετατίθεται, κατά την κυβέρνηση για πολλούς μήνες μετά;

Αν δεν ληφθεί απόφαση για «κούρεμα» ή και οριστική διαγραφή μέρους έστω των χρεών που δημιουργήθηκαν από τον Μάρτιο και έπειτα, και αν δεν ενισχυθεί η ρευστότητά τους, θα δούμε καταστάσεις που κανείς δεν έχει φανταστεί…

Κι έχεις τον Αδ. Γεωργιάδη να κουνάει το δάχτυλο μην τυχόν και να κάνει κάποιος το… έγκλημα, να δοκιμάσει τα παπούτσια που παρήγγειλε στο πεζοδρόμιο, όπως μία κυρία που απαθανατίστηκε σε φωτό…

Προς το παρόν βέβαια, ας τα ξεχάσουμε αυτά κι ας επικεντρωθούμε στα βασικά ζητούμενα των ημερών…

Που είναι – αν δεν το καταλάβατε δηλαδή- η επαναλειτουργία των κέντρων αισθητικής, γιατί κάπως θα πρέπει να ταιριάξει το φρεσκοβαμμένο μαλλί για το ρεβεγιόν…

Εδώ θα πείτε βέβαια, ότι έχουμε ξεχάσει – σαν να μη γίνεται ή ακόμη χειρότερα λες και δε μας αφορά – ότι πεθαίνουν 80-100 συνάνθρωποί μας τη μέρα από τον ιό…

Γι’ αυτό λοιπόν ας ασχοληθούμε με το άλλο περίεργο των ημερών στην περιοχή μας, που είναι η επανάληψη παρόμοιων καταστάσεων με αυτές του Αυγούστου στα σύνορα με την Αλβανία…

Θα αναρωτηθείτε βέβαια αν είναι όντως περίεργο που θέλουν οι άνθρωποι, ομογενείς και αλβανοί πολίτες να πάνε στα χωριά τους για τα Χριστούγεννα…

Φυσικά και δεν είναι περίεργο να θες να περάσεις τα Χριστούγεννα, όπως το είχες σχεδιάσει και όπως ήθελες… Αλλά τα φετινά Χριστούγεννα, δεν είναι σαν τα προηγούμενα…

Αλλά αυτό θα έπρεπε να ισχύει για όλους, έτσι δεν είναι; Ποια είναι η λογική λοιπόν, να απαγορεύονται οι μετακινήσεις εκτός νομού για όλους εμάς, ενώ αυτό δεν ισχύει για όσους θέλουν να πάνε στην Αλβανία;

Ξεκινά κάποιος από την Αθήνα, το Ηράκλειο, την Καλαμάτα και αλλού και φτάνει στην Κακαβιά, περνά τα σύνορα για να κάνει Χριστούγεννα στο χωριό του…

Και αφού τελειώσουν οι διακοπές του, θα περιμένει στις «ουρές» χιλιομέτρων από τα σύνορα ως το Αργυρόκαστρο, για να επιστρέψει, εκβιάζοντας με τον τρόπο του και καταγγέλλοντας το ελληνικό κράτος, που δεν τους σέβεται… Δεν τα λέμε εμείς, αυτά (μας) έλεγαν τον Αύγουστο όσοι περίμεναν να περάσουν τα σύνορα…

Και οι αρχές της χώρας μας, αφού θα αρνηθούν και θα εμφανιστούν αποφασισμένοι, θα ανοίξουν τα σύνορα – κατόπιν πιέσεων και διμερών συμφωνιών – για να περάσουν χιλιάδες άτομα στη χώρα, όπως έγινε και τον Αύγουστο…

Ή απαγορεύονται οι μετακινήσεις για όλους ή για κανέναν… Δε γίνεται να είναι χαζός ο έλληνας, που τηρεί αυστηρά περιοριστικά μέτρα, που το σκέφτεται αν θα καθίσει στο γιορτινό τραπέζι με τους γονείς του, που δε μπορεί να μετακινηθεί στο χωριό του και την ίδια στιγμή να βλέπει χιλιάδες ομογενείς βορειοηπειρώτες και αλβανούς, να πηγαίνουν για χριστουγεννιάτικες διακοπές στα χωριά τους…