Είτε έπαιξε ρόλο είτε όχι, μία συζήτηση που είχαμε πριν από έναν μήνα περίπου, με τη διοίκηση του ΠΓΝΙ, δεν το ξέρουμε, αλλά ελάχιστη σημασία έχει, μπροστά στην ουσία…

Ότι ανακοινώσεις, δελτία τύπου, όπως αυτό που εστάλη τη Δευτέρα στα μέσα ενημέρωσης από το ΠΓΝΙ, αλλά και άλλα που προηγήθηκαν, θα πρέπει να ακολουθούν αυτήν τη διαδρομή…

Να ανακοινώνονται μέσα από τα επίσημα κανάλια επικοινωνίας, με δελτία τύπου δηλαδή, που αποστέλλονται σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, και όχι με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

Επειδή κάπου είχε καταντήσει και κουραστική και προσβλητική για τα μέσα ενημέρωσης η συγκεκριμένη πρακτική, κυρίως από το ΠΓΝΙ τους τελευταίους μήνες, νομίζουμε, ότι αντιλήφθηκαν το λάθος και γι’ αυτό με ικανοποίηση βλέπουμε τις ανακοινώσεις, να φτάνουν πλέον μέσω της επίσημης οδού στα ΜΜΕ…

Το τελευταίο πράγμα που πιστέψαμε, για να πούμε την αλήθεια, όταν ανακοινώθηκαν οι περιορισμοί στη μετακίνηση για το κυνήγι και το ψάρεμα, ήταν, πως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από το προφανές…

Που είναι η προσπάθεια μέσω τέτοιων αποφάσεων, να περιορίζονται οι μετακινήσεις που ίσως οδηγήσουν σε φαινόμενα συγχρωτισμού και διασποράς του ιού…

Ενάμιση μήνα μετά την απόφαση και τη συνέχεια της εφαρμογής της, ακούγοντας κάθε φορά τα κυβερνητικά στελέχη, όπως τον κυβερνητικό  εκπρόσωπο, να επιχειρηματολογεί υπέρ της απόφασης, αντιλαμβανόμαστε, ότι οι λόγοι είναι διαφορετικοί…

Και μας κάνει τεράστια εντύπωση, που οι ίδιοι άνθρωποι που κατηγορούσαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις θέσεις της απέναντι στο κυνήγι, ειδικά την περίοδο της θητείας στο υπ. Περιβάλλοντος του κ. Τσιρώνη, να εμφανίζονται στην πράξη περισσότερο ιδεοληπτικοί απέναντι στο κυνήγι, από κάθε άλλον!

Ο γράφων, αντίθετα από ότι πιστεύουν οι περισσότεροι, δεν είναι ούτε κυνηγός, ούτε ψαράς, αλλά μας αρέσει να ακολουθούμε τους μεν και του δε, στα μέρη που κυνηγούν ή ψαρεύουν (και) για επαγγελματικούς λόγους…

Είναι τόσο ελλιπής και ανίσχυρη η επιχειρηματολογία όσων μιλούν στην κυβέρνηση για την απαγόρευση, που καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι υπάρχει ένας βαθύτερος λόγος, που οδήγησε αυτήν…

Και μακάρι να διαψευστούμε, αλλά νομίζουμε, πως βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους για το ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει όχι μόνο για όσους κυνηγούν, αλλά και για μία τεράστια οικονομία, που κινείται αποκλειστικά από το κυνήγι…

Ένας ελάχιστος τζίρος 2 δις ετησίως, με επιχειρήσεις παραγωγής κυνηγετικών ειδών, αξεσουάρ, όπλα, χιλιάδες εργαζόμενοι σε αυτές και στις κυνηγητικές οργανώσεις, ξενοδοχεία και καταλύματα που στηρίζουν την επιβίωσή τους στο κυνήγι, τουλάχιστον το χειμώνα και…

…και καταστήματα με αναλώσιμα, πρατήρια καυσίμων και άλλες επιχειρήσεις, αφέθηκαν στην τύχη τους, χωρίς κανείς να λέει το παραμικρό…

Αν δεν υπάρξει άμεσα μία συνολική οργάνωση, σε νέα βάση των κυνηγών πανελλαδικά, ώστε να διεκδικηθούν τα αυτονόητα, πολύ δύσκολα θα επιστρέψει το κυνήγι εκεί που ήταν…

Και μόνο το γεγονός, πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη, στην οποία απαγορεύτηκε η μετακίνηση για το κυνήγι, είναι αρκετό να αποδείξει, ότι υποκρύπτεται άλλη σκοπιμότητα πίσω από την απόφαση… 

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ