Το Δημοτικό Θέατρο Ιωαννίνων εκφράζει με ανακοίνωσή του τη λύπη του για τον θάνατο του σκηνοθέτη Βασίλη Νικολαΐδη, με τον οποίο συνεργάστηκε τρεις φορές την δεκαετία του 90', ανεβάζοντας τον «Γενικό Γραμματέα» του Ηλία Καπετανάκη (1995), την «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου (1996) και τον «Θείο Βάνια» του Αντόν Τσέχωφ (1999). Ο «Γενικός Γραμματεύς» ιδιαίτερα είχε χαρακτηρισθεί ως μία από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς στην Ελλάδα από κριτικούς της περιόδου εκείνης.

Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης της όπερας και του θεάτρου, Βασίλης Νικολαΐδης, πέθανε σε ηλικία 67 ετών, την Τρίτη.

Συνεργάστηκε με την Εθνική Λυρική Σκηνή για περίπου δύο δεκαετίες. Η συνεργασία του Βασίλη Νικολαΐδη με την Εθνική Λυρική Σκηνή ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ διετέλεσε και μέλος του Δ.Σ. του οργανισμού. Σκηνοθέτησε με μεγάλη επιτυχία διάσημα έργα (Ένας χορός μεταμφιεσμένων, Αδριανή Λεκουβρέρ, Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, Ο βαφτιστικός, Τα παραμύθια του Χόφμαν, 'Αννα Μπολένα, Ο τροβαδούρος, Κάρμεν, Η όπερα του ζητιάνου του Τζων Γκέυ και Ο γυρισμός του Αργύρη Κουνάδη). Τελευταία φορά που συνεργάστηκε με την Εθνική Λυρική Σκηνή ήταν τον Ιούλιο του 2011 με την όπερα «Ναμπούκκο», η οποία παρουσιάστηκε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

Ο Βασίλης Νικολαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεατρολογία στο Παρίσι, ειδικευόμενος στην όπερα. Ξεκίνησε να σκηνοθετεί το 1985, ενώ συνολικά είχε σκηνοθετήσει σχεδόν ενενήντα έργα ενός ευρύτατου ρεπερτορίου: από μονόπρακτα μέχρι οπερέτες και όπερες.

Καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συνεργάστηκε με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, καθώς επίσης με το Θέατρο Πόρτα, το Θέατρο Τέχνης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Θέατρο Αμόρε, το Θεσσαλικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών και πολλά ΔΗΠΕΘΕ. Επιπλέον, εργάστηκε ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στο Τρίτο Πρόγραμμα της κρατικής ραδιοφωνίας (από το 1984) και ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο (από το 1988). 

Επιμελήθηκε τα προγράμματα της Ορχήστρας των Χρωμάτων, εκδόσεις πολλών και σημαντικών μουσικών δίσκων, ενώ έγραψε δεκάδες άρθρα σε πολιτιστικά περιοδικά (Το Τέταρτο, Ήχος & hi-fi, Δίφωνο κ.ά.). 

Επιπλέον, έγραψε το πολύ σημαντικό βιβλίο «Μαρία Κάλλας. Οι μεταμορφώσεις μιας τέχνης». 

Πάντα με ενδιαφέρον προς τη νεότερη γενιά, δίδαξε υποκριτική στο Ωδείο Ατενέουμ, στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, αλλά και στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα». 

Από το 2007 έως το 2014 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, όπου επίσης σκηνοθέτησε πληθώρα έργων. 

Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Μουσικής και Θεάτρου (1998) και με το Βραβείο Σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν» (2000).