Προφανώς, θα πρέπει να αποδεχθούμε ως κράτος και ως πολίτες, πως το πάθημα στο Μάτι δε μας έγινε μάθημα…
Δεν ήταν το μοναδικό πάθημα βέβαια, αλλά μήπως από τα προηγούμενα είχαμε μάθει κάτι;
Τα ίδια και χειρότερα, απλώς το Μάτι ήταν σημείο αιχμής, λόγω της σφοδρότητάς του και φυσικά της εκατόμβης των νεκρών, που άφησε πίσω του…
Όπως ίσως διαβάσατε τη στήλη πριν από μερικές ημέρες, εκφράσαμε τις ενστάσεις και διαφωνίες μας για την ευκολία με την οποία η διαχείριση της κρίσης των τελευταίων ημερών στην Εύβοια, συνοψίστηκε σε μία και μόνη λέξη…
Εκκένωση… Εκκενώστε προς τα ανατολικά, προς τα δυτικά, εκκενώστε γενικώς…
Σεβόμαστε απόλυτα και συμφωνούμε με τους πυρόπληκτους και τους συγγενείς των θυμάτων στο Μάτι, που λένε, πως αν δεν έχει δει τις καμένες σάρκες των δικών σου ανθρώπων, δε μπορείς να εκτιμήσεις τη σημασία που έχει η εκκένωση…
Αλλά, δεν έχουμε να κάνουμε με ίδια χαρακτηριστικά, αλλά για εντελώς διαφορετικά περιστατικά μεταξύ τους…
Παρακολουθήσαμε με έκπληξη είναι αλήθεια, ειδικά την Κυριακή, τις αγωνιώδεις προσπάθειες των κατοίκων να σώσουν τα χωριά τους, τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους στην Εύβοια…
Και ως εκ θαύματος το κατάφεραν σε πολλές περιπτώσεις και η εικόνα ειδικά από το μεσημέρι της Κυριακής και έπειτα, ήταν πως το έκαναν με τη συνδρομή των πυροσβεστικών μέσων…
Και όχι το αντίθετο, όπως είναι και το πιο λογικό… Αν υπάρχει διαφορετική άποψη, πολύ θα θέλαμε να την ακούσουμε…
Υπήρχε ποτέ περίπτωση να ανακοπεί μέτωπο της πυρκαγιάς από δύο πυροσβέστες, πλήρωμα ενός υδροφόρου οχήματος, που έπρεπε να φτάσουν σε σημείο, που δε γνώριζαν, να απλώσουν λάστιχα σε απόσταση 70 και πλέον μέτρων, και να σβήσουν τη φωτιά που έγλειφε ήδη τους τοίχους σπιτιών, εάν στο σημείο δεν υπήρχαν 30-40 κάτοικοι, να τους βοηθήσουν;
Αν όλοι αυτοί είχαν ακολουθήσει τις συστάσεις για εκκένωση, θα μετρούσαμε περισσότερα ή λιγότερα καμένα σπίτια σήμερα;
Θέλουμε να πούμε, ότι μας φαίνεται, πως η εντολή εκκένωσης περιοχών, μετατράπηκε από μία εντολή σωτηρίας για να σωθούν ζωές, σε μία επιλογή ευκολίας στην κακή διαχείριση της κατάστασης…
Όχι τόσο για να φανεί, ότι γίνεται δουλειά στο επίπεδο της πρόληψης, όσο για να υπάρχει και μία δικαιολογία, σε περίπτωση που έχουμε θύματα, ότι «εμείς είπαμε να εκκενώσουν, αλλά αυτοί δεν έφυγαν και κάηκαν»…
Να φύγουν οι ανήμποροι και τα παιδιά και όσοι δεν αντέχουν ή δε θέλουν να είναι εκεί, να το καταλάβουμε. Να φύγουν όμως κι εκείνοι που έχουν τη διάθεση και να προσφέρουν και το κάνουν με αυτοθυσία, δεν το καταλαβαίνουμε…
ΥΓ. Αν θέλει κάποιος να δει την έκταση που κατέκαψε η πυρκαγιά στο Μιτσικέλι, θα πάει την ημέρα ή τη νύχτα; Ρητορικό το ερώτημα, πλην όμως, κάποιοι που βρέθηκαν νύχτα σε «ύποπτο» σημείο, μάλλον θα πρέπει να δώσουν πειστικές απαντήσεις…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
