Γιατί δεν λειτουργούν άμεσα οι ευρωπαϊκές εβδομάδες κινητικότητας, με τις εκδηλώσεις σαν αυτές που υλοποιούνται και στην πόλη μας και σε όλη τη χώρα; Η απάντηση είναι απλή: Γιατί δεν ξεπερνούν τα όρια μίας εκδήλωσης.

Για να λειτουργούσαν θα έπρεπε όλη τη χρονιά, να γίνονται δράσεις και παρεμβάσεις πάνω στην ήπια και βιώσιμη μετακίνηση, οπότε τον Σεπτέμβριο η εβδομάδα να ερχόταν ως μία γιορτή και ένα κίνητρο για τη συνέχεια.

Έχει γίνει κουραστικό να το επαναλαμβάνουμε αλλά στις ελληνικές πόλεις δεν υπάρχει κουλτούρα και πολιτική μετακίνησης. Οι πόλεις είναι φτιαγμένες για τα αυτοκίνητα. Και είναι τόσα πολλά τα αυτοκίνητα που είναι αδύνατο να κινηθούν κι αυτά. Όταν άλλωστε μιλάμε για «κυκλοφοριακό» πρόβλημα εννοούμε ότι δεν κινούνται γρήγορα τα ΙΧ στο κέντρο της πόλης.

Χρειάστηκε να έρθουν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας το 2004 για να ανοίξουμε το κεφάλαιο του Μετρό στην πρωτεύουσα και μετά πολύ κόπων επεκτάθηκε η ιδέα και στη Θεσσαλονίκη. Εκεί είμαστε ακόμα. Είναι φανερό ότι στην πράξη πολύ λίγα γίνονται στις υπόλοιπες πόλεις.

Αλλά έτσι κι αλλιώς, ό,τι κι αν γίνει θα προσκρούσει πάνω στην κεντρική ιδέα. Αν θέλουμε πόλεις που να συμπεριλαμβάνουν και τους πολίτες που δεν θέλουν να είναι μόνο οδηγοί, πρέπει να βρεθούν άλλοι δρόμοι. Δρόμοι αληθινοί σαν δίοδοι. 

Δύσκολη η ενημέρωση

Περνούσαν μία παρέα ηλικιωμένων μπροστά από τις Κινητές Μονάδες του ΕΟΔΥ στην πλατεία και απορούσαν που λειτουργούν ακόμα, γιατί είχαν ακούσει ότι θα τις έκλειναν. Οι μονάδες όμως δεν είχε αποφασιστεί να κλείσουν, αλλά ακούστηκε πολύ η απόφαση για τα τεστ των ανεμβολίαστων σε ιδιωτικά εργαστήρια.

Δεν είναι σημαντικό θέμα για την πορεία της πανδημίας, δείχνει όμως πόσο πολύπλοκο θέμα είναι η ενημέρωση. Νομίζουμε ότι είναι απλό, να βγεις να κάνεις μία ανακοίνωση, να δημοσιευτεί και αυτό είναι, πέτυχε η ενημέρωση.

Στην πράξη, ο κόσμος πιάνει ό,τι μπορεί από διάφορες πηγές. Οι μεγαλύτεροι από τίτλους στην τηλεόραση, οι μικρότεροι από το δίκτυο. Σπάνια διαβάζουν κάμποσοι παρακάτω, κι ακόμα λιγότεροι συνδέουν ειδήσεις με πληροφορίες και γνώση.

Αν δεν μπορείς να διεισδύσεις μέσα σε αυτούς τους δαιδαλώδεις δρόμους της γνώσης, δεν πετυχαίνεις επικοινωνιακά. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr