Μια φωτογραφία, μια εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο  James Webb (JWST), αποτυπώνει μια περιοχή του σύμπαντος, που από τη Γη μας φαίνεται μικρή, πολύ μικρή, σαν ένας κόκκος άμμου, στην οποία βρίσκεται ένα σμήνος γαλαξιών. Απόσταση τέσσερα δισεκατομμύρια έτη φωτός.

Στη διαδρομή αλλοιώνονται πολλά. Προκαλείται παραμόρφωση του οπτικού πεδίου.

Το ανθρώπινο μάτι είναι ικανό να διακρίνει εκατοντάδες αποχρώσεις και μερικές δεκάδες αποχρώσεις του γκρι! Πολλά βλέπει, πολλά αποτυπώνονται!

Το τηλεσκόπιο αυτό, όπως και πολλά άλλα, ανοίγει νέα εποχή για την αστροφυσική και μας δίνεται η δυνατότητα να μελετήσουμε την εξέλιξη των σμηνών, των γαλαξιών, τη γέννηση και το τέλος των αστεριών, τη χημική τους σύσταση, το περιβάλλον τους, … Στόχος να κατανοήσουμε τον γύρω κόσμο,

στην αιώρηση ανάμεσα στη βαρύτητα και την ανύψωση. Να στοχαστούμε και να φιλοσοφήσουμε στην κοσμολογία και την οντολογία, στην αναζήτηση αρχών της ύπαρξης και της συγκρότησης του Όντος.      

Μια βόλτα στο σύμπαν σε μια ροή γεγονότων που είναι κοντά στο όνειρο, χωρίς αρχή, χωρίς τέλος, χωρίς αποστάσεις, χωρίς χρόνο.

Ταξίδι κόντρα σε όσους δεν αγαπάνε, δε βλέπουν την ομορφιά της φύσης αυτού του τόπου μας, δε φροντίζουν για τους ανθρώπους του και ιδιαίτερα τους νέους του!

Ταξίδι για να σβήσει η λύπη των αθώων και να μη μολυνθεί ο πεντακάθαρος πολιτισμός της αδιαφορίας για τη ζωή στο σύνολό της. Μιας και όταν αδιαφορείς έστω και για ένα μόνο άνθρωπο, αδιαφορείς για τη ζωή όλων μας.

Σ’ αυτόν τον κόσμο του σύμπαντος, άκουσε, δες, μάθε, γέλα.

Σε κάθε συναρπαστικό αστρικό ταξίδι, πρόσεχε τους άξονες: ουρανός, φύση, νερό, άνθρωπος.

Αν βάλεις όλους τους ανθρώπους στην καρδιά σου, θα χαρείς.

Γιώργος Μακρίδης