Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα

Μου αρέσουν τα μάτια σου, όταν όμως είναι θλιμμένα, κάτι σφίγγει την καρδιά μου.

Δεν έχω άλλα μάτια, φίλε μου. Μόνο αυτά και δεν ξέρω να υποκρίνομαι.

Πάντα τέτοιες μέρες, μια χαρά σκαλίζει το χρώμα της ψυχής μου για να φυτέψει ένα καινούργιο λουλούδι, μα δεν ξέρω ποιό είναι.

Στο μυαλό μου έρχονται οι Μάγοι, με το χρυσό της αγάπης τους, το λίβανο της προσευχής τους και σμύρνα για τον Άνθρωπο, τους ανθρώπους.

Πρέπει αγαπητέ μου να είσαι ευτυχισμένος, όπως και αν είσαι.

Είναι κοντά τα Χριστούγεννα.

Πάντα κάτι έρχεται για να χαρεί η καρδιά μου. Αλλάζει το σχήμα της ψυχής μου και πετώ. Η καρδιά μου αναγεννιέται, σα τα λουλούδια που ζηλεύει ο άνεμος και τους παίρνει τη γύρη. Μπορεί και να τα ρίξει κάτω, αλλά αυτά θα προσπαθήσουν να μένουν όρθια!

Πίνω το γάλα της αλήθειας και με γεμίζει αισιοδοξία … Λύνω όλους τους γρίφους μου… Αντιμετωπίζω τα προβλήματά μου με πείσμα και θέληση για το καλύτερο. Δεν περιμένω κάτι από “κάποιους” που δεν έχουν καρδιά για όλους και λένε μόνο λόγια της δεκάρας!

Δεν κλειδώνω κανέναν έξω από την πόρτα μου… τις πόρτες μου… Μακριά από την πολυτέλεια  που γούσταραν οι θεοί της αρχαίας Ελλάδας και “κάποιοι”  … τώρα. Μακριά από τον πόνο που είναι το τίμημα της κάθαρσης

Ευχές σε όλους, για ευτυχισμένα Χριστούγεννα.

Γιώργος Μακρίδης