Είναι παροιμιώδης η καθυστέρηση στην ανταπόκριση για την αυτονόητη υποχρέωση που έχει η τοπική αυτοδιοίκηση, να προστατεύσει τις ζωές κατοίκων και επισκεπτών, ενεργώντας προληπτικά, ειδικά σε μία χρονική στιγμή που τα περιστατικά έρχονται το ένα πίσω από το άλλο.

Ο λόγος, για τους εμπλεκόμενους δήμους στην περιοχή από τη Γλυκή μέχρι τις πηγές του Αχέροντα στις πύλες του Άδη, κοντά στο Σιστρούνι που ενώ θα έπρεπε, δεν έχουν ακόμη καθορίσει τα μεταξύ τους ακριβή όρια ευθύνης ώστε κάθε δήμος να γνωρίζει από πού ξεκινά η περιοχή ευθύνης και αρμοδιότητας και που καταλήγει.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της αβελτηρίας που παρατηρείται στην απόλυτη αναγκαιότητα της απαγόρευσης χρήσης του ορειβατικού μονοπατιού γνωστού και ως «σκάλα της Τζαβέλαινας» στο οποίο μόλις το τελευταίο δεκαήμερο καταγράφηκαν τέσσερα περιστατικά στα οποία κινδύνεψαν, λιγότερο ή περισσότερο, πεζοπόροι, Έλληνες και ξένοι και χρειάστηκε να κινητοποιηθεί και τις τέσσερις φορές ο κρατικός μηχανισμός με επιχείρηση εντοπισμού και διάσωσης.

Από το πρώτο κιόλας περιστατικό όπου οι υπηρεσίες κινήθηκαν για την αναζήτηση ενός πεζοπόρου, τα ίχνη του οποίου είχαν χαθεί, μέχρι και το τελευταίο, μόλις την Πέμπτη το μεσημέρι, όπου ένα ζευγάρι Ολλανδών έχασε το προσανατολισμό του και εγκλωβίστηκε σε δασώδες σημείο στο ίδιο μονοπάτι, έχουν περάσει 10 ημέρες και παρά τις εκκλήσεις και επισημάνσεις των συναρμόδιων υπηρεσιών και μέσω των ρεπορτάζ, ώστε να τοποθετηθεί απαγορευτική σήμανση στο μονοπάτι, κανείς δεν έχει συγκινηθεί.

Η αρμοδιότητα για την πρόσβαση σε κάθε μονοπάτι ανήκει στον οικείο δήμο, όμως στην περίπτωση του συγκεκριμένου μονοπατιού, αυτό ξεκινά από τα όρια του δήμου Σουλίου, στην πορεία όμως και φτάνοντας τα πιο δύσκολα και επικίνδυνα τμήματά του, η αρμοδιότητα περνά σε όμορους δήμους. Όμως ακόμη και σήμερα κανείς δε μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια μέχρι πού φτάνουν τα όρια του ενός δήμου και πού ξεκινούν τα όρια των γειτονικών δήμων που μπορεί να είναι της Πρέβεζας, του Ζηρού ή ακόμη και του δήμου Δωδώνης. Επειδή όμως η πρόσβαση από τη νότια πλευρά του μονοπατιού και για τα τέσσερα τελευταία περιστατικά ανήκει στα όρια του δήμου Σουλίου, η ευθύνη για την τοποθέτηση ενημερωτικών και απαγορευτικών πινακίδων για την πρόσβαση ανήκει σε αυτόν, όπως επισημαίνουν και η Πολιτική Προστασία της Περιφέρειας Ηπείρου και η Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Μέχρι και το μεσημέρι της Παρασκευής πάντως, δεν είχε γίνει καμία απολύτως ενέργεια, ούτε καν το στοιχειώδες, να τοποθετηθεί μία προσωρινή κορδέλα που να απαγορεύει τη χρήση του μονοπατιού και μία πρόχειρη επιγραφή που θα ενημερώνει για την επικινδυνότητά του.

Την ανάγκη για να απαγορευτεί η πρόσβαση στο ορειβατικό μονοπάτι έχουν επισημάνει και οι Πυροσβεστικές Υπηρεσίες που διέθεσαν συνολικά περισσότερα από 50 άτομα για τις επιχειρήσεις των δέκα τελευταίων ημερών στο ίδιο σημείο, όπως όμως και τα μέλη των εθελοντικών ομάδων που συμμετείχαν σε αυτές, από τη Λέσχη Ελλήνων Καταδρομέων Πρέβεζας και την Ελληνική Ένωση Έρευνας και Διάσωσης Καναλλακίου.

Όπως ανέφερε μιλώντας στο ITV, ο Αθανάσιος Κοτσαρίνης, Γεν. Γραμματέας της ΛΕΚ Πρέβεζας, το συγκεκριμένο μονοπάτι προς τις πύλες του Άδη είναι εξαιρετικά δύσβατο, έχει χαλάσει λόγω καταπτώσεων σε πολλά σημεία και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ακόμη και από έμπειρους πεζοπόρους ή ορειβάτες.

«Υπάρχουν σημεία που έχουν γίνει καταπτώσεις και κατολισθήσεις και έχουν δημιουργηθεί οι λεγόμενες σάρες, όπου είναι πολύ επικίνδυνο να τις διασχίσει κάποιος ή να εγκλωβιστεί σε αυτές, διατρέχοντας κίνδυνο για τη ζωή του. Το λιγότερο που θα πρέπει να γίνει είναι, να τοποθετηθεί ειδική σήμανση για την κατάσταση του μονοπατιού και μέχρι να γίνουν οι εργασίες αποκατάστασης, να απαγορευτεί η διάσχισή του», ανέφερε ο κ. Κοτσαρίνης.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ