Δεν χρειάστηκαν μαντικές ικανότητες για όσους παρακολουθούν το τελευταίο 20ήμερο τις εξελίξεις στο προσφυγικό, για να αντιληφθούν ότι τα χθεσινά γεγονότα στον Κατσικά ήταν απολύτως αναμενόμενα.

Χωρίς καμία απολύτως αλλαγή στον σχεδιασμό, το συντονιστικό διαχείρισης του προσφυγικού σε κεντρικό επίπεδο αποφάσισε χθες το πρωί να μεταφέρει 180 πρόσφυγες από το γυμναστήριο της Ελευθερούπολης στην Καβάλα, στο Κέντρο Φιλοξενίας στον Κατσικά.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο έως πολύ επαναλαμβανόμενα με τους πρόσφυγες να φτάνουν λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι στον Κατσικά και να αρνούνται να αποβιβαστούν από τα λεωφορεία, εκφράζοντας την αντίθεσή τους σε αυτό που είχαν μπροστά τους…

Το περίεργο της υπόθεσης φυσικά δεν είναι η στάση των προσφύγων, που επιμένουν στα ίδια αιτήματα από την αρχή, να ανοίξουν δηλαδή τα σύνορα και μέχρι τότε να μένουν κάπου όπου υπάρχουν ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες.

Αντιθέτως, εκείνο που αξίζει να σχολιαστεί είναι η παντελής απουσία υπευθύνων στο Κέντρο στον Κατσικά. Με εξαίρεση την Ελληνική Αστυνομία και τον Ερυθρό Σταυρό και φυσικά τις ΜΚΟ που… αυξάνονται και πληθύνονται καθημερινά, κανείς άλλος δεν υπήρχε χθες στο Κέντρο για να συνομιλήσει έστω με τους πρόσφυγες, για τις συνθήκες και τον τρόπο λειτουργίας του Κέντρου.

Η αποτυχία στον συντονισμό έχει φυσικά ονοματεπώνυμο πρωτίστως σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και σε τοπικό αφού τις τελευταίες ημέρες έχουν… εξαφανιστεί πολιτικοί εκπρόσωποι και συνεργάτες των συναρμόδιων υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Μεταναστευτικής Πολιτικής, αφήνοντας άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Τα χθεσινά γεγονότα εξελίχθηκαν πολύ γρηγορότερα από αυτά της προηγούμενης εβδομάδας. Εκπρόσωποι των 180 προσφύγων σε λιγότερο από ένα λεπτό της ώρας και αφού συνομίλησαν με κάποιους από τους διαμένοντες, διεμήνυσαν ότι δεν πρόκειται να μείνουν στον Κατσικά.

Μέχρι να δοθεί εντολή όμως για τον επόμενο προορισμό εκδηλώθηκε ένταση με τους ίδιους να διαμαρτύρονται για τις απαράδεκτες συνθήκες και την μεταχείριση που τυγχάνουν από την ελληνική κυβέρνηση, εξαιρώντας τους Έλληνες πολίτες και τους εθελοντές που έχουν σταθεί στο πλευρό τους από την πρώτη στιγμή.

«Οι συνθήκες στο γυμναστήριο που βρισκόμασταν εδώ και 40 ημέρες ήταν 100% καλύτερες από αυτές εδώ. Οι επιλογές μας είναι τρεις. Ή στη Θεσσαλονίκη, ή πίσω στην Ελευθερούπολη ή στα σύνορα με την Τουρκία. Προτιμούμε να γυρίσουμε στη Συρία και να πεθάνουμε παρά να πεθάνουμε σε αυτές εδώ τις συνθήκες λίγο – λίγο, κάθε μέρα. Επιπλέον θέλουμε να βρισκόμαστε κοντά στα σύνορα στην περίπτωση που αυτά ανοίξουν και να μη χρειαστεί να ταξιδεύουμε για μέρες μέχρι να φτάσουμε σε αυτά. Δεν έχουμε κανένα παράπονο από την Ελλάδα και τους Έλληνες που μας αγαπούν και μας βοηθούν. Η ελληνική κυβέρνηση όμως δεν συμπεριφέρεται όπως οι πολίτες», ήταν μερικά μόνο από τα λόγια των προσφύγων που αρνήθηκαν να κατέβουν από τα λεωφορεία. Μία νέα εστία έντασης δημιουργήθηκε λίγο αργότερα όταν ένας από τους τρεις οδηγούς επιβίβασε τους πρόσφυγες και πάλι στο λεωφορείο, για να τους μεταφέρει, όπως είπε στη Θεσσαλονίκη!

Το λεωφορείο δεν κατάφερε να κάνει περισσότερα από 100 μέτρα αφού η αστυνομία απαγόρευσε στον οδηγό να συνεχίσει την πορεία του. 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ