Απάντηση στην ΚΕΔΕ και τα ερώτημα που έθεσε για τους κανόνες τιμολόγησης και κοστολόγησης νερού δίνει το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος τονίζοντας ότι οι κανόνες τιμολόγησης και κοστολόγησης της χρήσης νερού δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ενιαία τιμολόγηση, ενώ μία προσεκτική ανάγνωση της σχετικής ΚΥΑ θα έλυνε πολλές παρεξηγήσεις.
Η σχετική ΚΥΑ 135275, σημειώνεται ότι δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1751Β/22-5-17 και αποτέλεσε αντικείμενο μεγάλης δημόσιας διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (συμπεριλαμβανομένων των Δήμων, ΔΕΥΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ) η οποία ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβριο του 2016. Ειδική συζήτηση για το θέμα έγινε και στο πρόσφατο συνέδριο των ΔΕΥΑ στην Άρτα, όπου υπήρχε και τοποθέτηση του πρόεδρου της ΕΔΕΥΑ κ. Μαρινάκη, δημάρχου Ρεθύμνου αλλά και πολλών αυτοδιοικητικών, παρουσία του αν ΥΠΕΝ Σωκράτη Φάμελλου, ο οποίος ανέλυσε τη σχετική ΚΥΑ στην ομιλία του.
Για τις ρυθμίσεις αναφέρεται, μεταξύ άλλων αναλυτικότερα πως:
– Οι κανόνες τιμολόγησης και κοστολόγησης αποτελούν υποχρέωση της Ελλάδας με βάση την Οδηγία 2000/60 της ΕΕ, οδηγία που έχει υποστηρίξει η ΚΕΔΕ, και η χώρα μας όφειλε να διατυπώσει τους κανόνες αυτούς από το 2010.
– Η θέσπιση κανόνων για την τιμολόγηση και κοστολόγηση του νερού ήταν όρος αιρεσιμότητας των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων για τη χώρα μας την περίοδο 2016-2017. Σε περίπτωση που δεν είχαμε αντίστοιχο θεσμικό πλαίσιο θα υπήρχε κίνδυνος για τις χρηματοδοτήσεις έργων ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης. Από όσο γνωρίζουμε σε αντίθετη κατεύθυνση ήταν οι θέσεις της ΚΕΔΕ μέχρι σήμερα, εφόσον ζητούσαν επιτάχυνση του ΕΣΠΑ και πόρους για τους ΟΤΑ.
– Οι κανόνες έχουν ως βασικό και απαράβατο όρο τη βιωσιμότητα των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και φυσικά των ΔΕΥΑ. Το ίδιο υποστήριζε χρόνια η Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα. Αν η ΚΕΔΕ υποστηρίζει την ελλειμματικότητα των ΔΕΥΑ, θα θέλαμε να μας ενημερώσει σχετικά, όπως για τον τρόπο κάλυψης των ελλειμμάτων τους.
Ήδη το ποσοστό ανάκτησης κόστους από τις ΔΕΥΑ κυμαίνεται μεσοσταθμικά πάνω από 80%. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η τιμολόγηση προκύπτει από την κοστολόγηση η οποία διαφέρει στον κάθε πάροχο (πχ. άλλοι χρησιμοποιούν γεωτρήσεις ,άλλοι πηγές για νερό, άρα έχουν διαφορετικά κόστη).
– Θα πρέπει να συμφωνηθεί ότι όλοι οι φορείς ύδρευσης και αποχέτευσης πρέπει να έχουν κοινούς και διάφανους κανόνες, που δεν αποτελούν ενιαία τιμολόγηση. Ουδέποτε υπήρξε πρόταση για ενιαία τιμολόγηση από οποιονδήποτε (παρά μόνο σε αβάσιμα δημοσιεύματα). Η τιμολογιακή πολιτική, με όρο τη βιωσιμότητα, επαφίεται στον κάθε πάροχο. Ο υπολογισμός του χρηματοοικονομικού κόστους μιας ΔΕΥΑ είναι καθαρό λογιστικό ζήτημα. Οι γενικοί κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης βάζουν το γενικό πλαίσιο. Διαχρονικά τα πάγια κεφάλαια, οι αντίστοιχες αποσβέσεις, τα κόστη συντήρησης, αντικατάστασης, συμπεριλαμβάνονταν στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις των παρόχων ύδρευσης. Είναι δυνατό να μην τα γνωρίζει αυτά η ΚΕΔΕ;
– Στους κανόνες τιμολόγησης και κοστολόγησης προβλέπονται κοινωνικά τιμολόγια για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, χαμηλό τιμολόγιο -που προσεγγίζει και το μηδενικό- στις μικρές καταναλώσεις, που σέβονται τον κοινωνικό πόρο του νερού, και «κόφτης» στις αυξήσεις του τιμολογίου νερού, ώστε να μην επιβαρύνονται οι καταναλωτές. Βασικός στόχος της πολιτικής τιμολόγησης και κοστολόγησης είναι η μείωση του κόστους υπηρεσιών των φορέων ύδρευσης και αποχέτευσης. Αν ο κ. Πατούλης επιθυμεί να υπάρχουν ελεύθερες αυξήσεις του κόστους νερού στις ΔΕΥΑ και όχι θεσμική θωράκιση των κοινωνικών τιμολογίων, θα θέλαμε επίσης να μας ενημερώσει.
– Προφανώς και οι κανόνες τιμολόγησης και κοστολόγησης λαμβάνουν υπόψη τα διαχειριστικά σχέδια υδάτων σε επίπεδο υδατικών διαμερισμάτων, που έχουν ήδη εκπονηθεί και αυτή την περίοδο αναθεωρούνται, και τα οποία έχουν στόχο την διαθεσιμότητα και επάρκεια του νερού και την βέλτιστη οικολογική κατάσταση των υδάτινων σωμάτων. Δεν θα μπορούσε εξάλλου να γίνει αλλιώς εφόσον αποτελούν κοινά προαπαιτούμενα της Οδηγίας 2000/60.
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
