Πώς να γίνουμε μία «έξυπνη πόλη»

Και μόνο που στο συνέδριο της ΚΕΔΕ υπήρξε θεματική για τις τεχνολογικές καινοτομίες και τις εφαρμογές στους δήμους, είναι κάτι ενθαρρυντικό. Το γεγονός ότι πολλοί δήμοι εφαρμόζουν τέτοιες εφαρμογές και προγράμματα, το κάνουν ακόμα πιο σημαντικό. Και θα θέλαμε να είναι μέσα σε αυτήν την ιστορία και οι δήμοι της περιοχής μας.

Οι τεχνολογικές εφαρμογές δεν έχουν νόημα όταν λειτουργούν ως πυροτεχνήματα. Δεν έχει κανένα νόημα να γίνει κάτι μεμονωμένο ή κάτι εντυπωσιακό. Τέτοια έχουν γίνει και στο παρελθόν και μπορεί να εξυπηρετούν μία συγκεκριμένη ανάγκη κάθε φορά, καλοδεχούμενη κι αυτή. Ας πούμε το να μπορούμε να πληρώσουμε έναν λογαριασμό σε μία υπηρεσία του δήμου, ηλεκτρονικά ή να κάνουμε μία αίτηση, είναι θεμιτές πρακτικές και αξιολογούνται θετικά από τον πολίτη.

Η σημασία όμως της τεχνολογίας στην «έξυπνη πόλη» όπως καθιερώθηκε ο όρος, είναι κάτι πολύ ευρύτερο. Είναι μία καθολική εμπειρία, με πολλαπλά «εργαλεία» στα χέρια του δημότη που του διευκολύνουν τόσο τη ζωή στην πόλη ώστε από ένα σημείο και πέρα να γίνεται αυτονόητη η ύπαρξή τους. Τεχνολογία στην πόλη υπάρχει όταν ξεχνάς ότι είναι καινοτόμα και πρωτότυπη και νομίζεις ότι υπήρχε… από πάντα.

Προφανώς τίποτα δεν είναι εύκολο κι όλα απαιτούν πράξεις, κονδύλια, χρόνο. Το σίγουρο είναι ότι οι πόλεις μας πρέπει να τρέξουν και να τολμήσουν. Να δοκιμάσουν διαφορετικά πλαίσια, να προτείνουν, να υποστηρίξουν τους πολίτες τους. Όλα μπορούν να γίνουν, αλλά χρειάζεται και λίγη φαντασία και σχεδιασμός για το μέλλον.

Ταξιδεύοντας από ψηλά

Τώρα που ταξιδεύουμε και σε ένα ακόμα μεγάλο οδικό άξονα όπως η Ιόνια, μας συμβαίνει αυτή η μικρή σύγχυση για το πού είμαστε κάθε φορά. Είχαμε συνηθίσει τόσο πολύ τους παλιούς δρόμους που μοιάζει ο σημερινός σαν εξωτική εμπειρία. Διακρίνεις ήδη δε, και μία κάποια νοσταλγία για τα παλιά ταξίδια τότε που έκανες και καμιά στάση δίπλα στο ποτάμι.

Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν ήταν τόσο ειδυλλιακό στο παρελθόν και όσο περνούσαν και τα χρόνια όλο και λιγόστευαν οι στάσεις. Και όλοι τρέχαμε να φτάσουμε, μην και κολλήσουμε πίσω από καμιά νταλίκα.

Το ωραίο στους νέους δρόμους είναι το ύψος τους. Να βλέπεις τη φύση από ψηλά. Είχε φανεί και με την Εγνατία όταν φτάσαμε να ταξιδεύουμε σχεδόν στις κορυφές αυτών των απίστευτων βουνών της Πίνδου. Στην Ιόνια, τώρα έχεις την ευκαιρία να δεις όλο το τοπίο. Τα λιόδεντρα και τους χαμηλούς λόφους που ακουμπάνε στη θάλασσα κοντά στο Μεσολόγγι ή τον Αμβρακικό πιο ψηλά προς τα εμάς.

Βέβαια και οι νέοι δρόμοι σε ωθούν να πας πιο γρήγορα ακόμα στον προορισμό σου. Αλλά έστω και οι λίγες ματιές, λειτουργούν προς το παρόν σαν μία αποκάλυψη. Ας το χαρούμε μέχρι να το συνηθίσουμε.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr